 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 2 listopada 1959 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 175 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Saïd Aouita (arab. سعيد عويطة, ur.2 listopada1959 wAl-Kunajtirze[1]) – marokańskilekkoatleta,średnio- idługodystansowiec, mistrz olimpijski.
Był biegaczem, który odnosił światowe sukcesy na dystansach od800 metrów do10 000 metrów. Między wrześniem 1983 a wrześniem 1990 wygrał 115 ze 119 biegów, w których uczestniczył. Pokonał na swych koronnych dystansach mistrzów olimpijskichJoaquima Cruza,Petera Rono,Johna Ngugi iAlberto Covę. Pokonali go tylko mistrz świataSteve Cram na1500 metrów, brązowy medalista olimpijskiAlessandro Lambruschini na3000 metrów z przeszkodami, mistrzowie olimpijscyPaul Ereng i Joaquim Cruz na 800 metrów i mistrz świataYobes Ondieki na5000 metrów.
Zwyciężył w biegu na 1500 metrów nauniwersjadzie w 1981 w Bukareszcie[2]. Zdobył brązowy medal na tym dystansie namistrzostwa świata w 1983 wHelsinkach. W finale tempo przez pierwsze 1000 m było wolne, co nie sprzyjało Aouicie, który na finiszu został wyprzedzony przez lepszych sprinterów Steve’a Crama z Wielkiej Brytanii iSteve’a Scotta ze Stanów Zjednoczonych[3]. W następnym miesiącu zwyciężył w biegach na 800 metrów i na 1500 metrów podczasigrzysk śródziemnomorskich w Casablance[4].
Naigrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles startował na 5000 metrów. PortugalczykAntónio Leitão podyktował mocne tempo biegu finałowego; Aouita wyprzedził go na ostatnim okrążeniu i wygrał przedMarkusem Ryffelem zeSzwajcarii i Leitão[1].
W 1985 ustanowił dwarekordy świata: najpierw na w biegu na 5000 metrów (13:00,40 uzyskany 27 lipca w Oslo), a potem na 1500 metrów (3:29,46 23 sierpnia w Berlinie)[5]. Został uznanyLekkoatletą Roku Track & Field. W 1986 był zwycięzcąGrand Prix IAAF w klasyfikacji Generalnej (powtórzył to osiągnięcie w 1988 i 1989)[6]. W 1987 poprawił rekordy świata wbiegu na 2000 metrów (4:50,08 16 lipca w Paryżu) i na 5000 metrów (12:58,29 22 lipca w Rzymie) stając się pierwszym człowiekiem w historii, który przebiegł ten dystans poniżej 13 minut[7]. Zdobył złoty medal na dystansie 5000 metrów namistrzostwa świata w 1987 w Rzymie, wyprzedzającDomingosa Castro z Portugalii iJacka Bucknera z Wielkiej Brytanii[8]. Zwyciężył naigrzyskach śródziemnomorskich wLatakii w biegach na 1500 metrów i na 5000 metrów, a w biegu na 3000 metrów z przeszkodami zdobył srebrny medal[4].
Naigrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu zdecydował się startować na krótszych dystansach. Doznał jednak kontuzjiścięgna. Mimo to zdobył brązowy medal w biegu na 800 metrów (za Paulem Erengiem i Joaquimem Cruzem). Bardzo szybki bieg spowodował nasilenie się kontuzji i chociaż Aouita zakwalifikował się do półfinału biegu na 1500 metrów, nie wystartował w nim[1]. W 1989 zwyciężył wbiegu na 3000 metrów nahalowych mistrzostwach świata wBudapeszcie (przedJosé Luisem Gonzálezem z Hiszpanii iDieterem Baumannem z RFN[9], a później ustanowił rekord świata na tym dystansie na otwartym stadionie wynikiem 7:29,45 (28 czerwca 1989 wKolonii)[10]. Zwyciężył w biegu na 5000 metrów w zawodachpucharu świata w 1989 w Barcelonie[11].
Późniejsza kariera Aouity była przerywana kontuzjami. Zajął dopiero 11. miejsce w biegu na 1500 metrów namistrzostwach świata w 1991 w Tokio[12]. Z powodu kontuzji nie uczestniczył wigrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie[1]. Próby powrotu w 1993 i 1995 były nieudane.
|
|
|
|
|
