Według danych na rok 2011 gminę zamieszkiwały 111 553 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 5218 osób/km² (wśród 1421 gminGórnej Normandii Rouen plasuje się na 2. miejscu pod względem liczby ludności (poHawrze), natomiast pod względem powierzchni na miejscu 43.).
Rouen leży nad dolnąSekwaną. Liczy 111 tys. mieszkańców, a zespół miejski 494 tys. (2010). Do zespołu miejskiego (aglomeracji) należy kilkadziesiąt gmin (communes), z których największe toSotteville-lès-Rouen iSaint-Étienne-du-Rouvray. Część z nich przylega bezpośrednio do centrum Rouen (np. Sotteville), podczas gdy inne są oddalone o kilka kilometrów (np.Elbeuf). Oficjalna nazwa związku administracyjnego Rouen toCommunauté d'agglomération Rouen-Elbeuf-Austreberthe, czyli CREA. Rouen to wielki port morsko-rzeczny, położony na skrzyżowaniu ważnych szlaków handlowych. Przemysł metalowy, petrochemiczny, chemiczny, papierniczy, włókienniczy, stoczniowy i spożywczy. W Rouen znajduje się równieżuniwersytet (od 1964).
W mieście znajduje się stacja kolejowaGare de Rouen Rive Droite (czyli „prawobrzeżny”), miasto ma połączenia zParyżem iHawrem, a takżeCaen,Dieppe czyAmiens. Dostępne jest także połączenieTGV, m.in. w kierunkuLyonu i dalejMarsylii. Komunikację miejską tworzą sieć autobusowa oraz metro.
Wstarożytności gródgalijski, następnie rzymskie miastoRotomagus. Od ok. 260 biskupstwo (później arcybiskupstwo). W 841 i 859 spalone przezNormanów. Od 911 stolicaksięstwa Normandii. Ważny port rzeczny, ośrodek handlu (zwłaszcza zAnglią, później zHanzą) i rzemiosła (sukiennictwo). Rouen zmonopolizowało morski eksport wina zSzampanii iBurgundii.
W latach 1147–1167 mieścił się tutaj dwór cesarzowejMatyldy, która po przegranej walce o angielską koronę ze swoim kuzynem królemStefanem przeniosła się na stałe do Francji. Cesarzowa zmarła w 1167 roku i została pochowana w tutejszej katedrze. Około 1170 roku miasto uzyskało samorząd. W 1204 miasto zostało włączone do domeny królewskiej. W 1382 powstanie pospólstwa i utrata samorządu. W czasiewojny stuletniej w latach 1419–1449 w rękach Anglików. W 1431 miejsce spalenia na stosieJoanny d’Arc. Od 2. połowy XV w. rozkwit miasta związany z handlem kolonialnym i wyrobem fajansów. Od 1449 siedziba sądu, przekształconego w 1515 przezFranciszka I w parlament.
