Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Rogownica szerokolistna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rogownica szerokolistna
Ilustracja
Morfologia
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

goździkopodobne

Rząd

goździkowce

Rodzina

goździkowate

Rodzaj

rogownica

Gatunek

rogownica szerokolistna

Nazwa systematyczna
Cerastium latifoliumL.
Sp. Pl. 439 1753[3]
Synonimy
  • Alsine latifolia (L.) E.H.L.Krause
  • Cerastium biadegii (Chiov.) Cif. & Giacom.

Cerastium flexuosum Hegetschw.

  • Cerastium glaciale Gaudin ex Ser.
  • Cerastium glutinosum Hegetschw.
  • Cerastium latifolium subsp.biadegii Chiov.
  • Cerastium macranthum Schur
  • Cerastium subacaule Hegetschw.

Cerastium wahlenbergii Rupr.[3]

Multimedia w Wikimedia Commons

Rogownica szerokolistna (Cerastium latifolium L.) –gatunek rośliny należący do rodzinygoździkowatych. Gatunek górski, w Polsce występuje tylko wTatrach[4].

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj |edytuj kod]

Gatunek wysokogórski o niewielkim zasięgu występowania. Występuje tylko wAlpach i na izolowanych stanowiskach wKarpatach iApeninach. W Karpatach jedynym miejscem jego występowania sąTatry. W polskich Tatrach występuje głównie w rejonieCzerwonych Wierchów: wDolinie Mułowej iLitworowej, na stokuMałołączniaka nadMałołącką Przełęczą, w partiach szczytowychKrzesanicy iCiemniaka, wRzędach Tomanowych, wMałej Świstówce, naRówni nad Piecem,Twardym Upłazie, wWielkiej Świstówce,Wyżniej Świstówce Małołąckiej i naKobylarzu. Poza Czerwonymi Wierchami podano jego stanowiska tylko naGiewoncie i wMałej Dolince[4].

Morfologia

[edytuj |edytuj kod]
Łodyga
Podnosząca się, o długości 5–20 cm, cała pokryta gruczołowatymiwłoskami. Pędy płonne gęsto ulistnione. Z kątów liści nie wyrastają pędy płonne[5].
Liście
Ulistnienie naprzeciwległe. Liście jajowatoeliptyczne o długości 15–30 mm. Na szczycie zaostrzone, w dole zwykle najszersze[6]. Długość liści co najwyżej trzykrotnie większa od szerokości. Są sinozielone, sztywne, nagie lub krótko owłosione[5].
Kwiaty
Promieniste wyrastające w skąpokwiatowychkwiatostanach (1–3 kwiaty, rzadko do 5) w kątach dość szerokichprzysadek. Płatki korony są białe, wycięte co najwyżej do ¼ swojej długości i 2–2,5 raza dłuższe od tępych lub zaokrąglonych działek kielicha[4]. Słupek z 5 szyjkami[5].
Owoc
Torebka o długości 12–16 mm i szerokości 4–5 mm. Zawieranasiona o długości 2–3 mm[6].

Biologia i ekologia

[edytuj |edytuj kod]

Bylina,chamefit. Kwitnie od lipca do sierpnia. W Tatrach występuje tylko na podłożu wapiennym, głównie na otwartych miejscach[4].Gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.)Thlaspietalia rotundifolii[7]. Liczba chromosomów2n = 36 Ga 2, 4, 5, 6[8].

Zagrożenia

[edytuj |edytuj kod]

W klasyfikacjiIUCN gatunek ze względu na niewielki zasięg występowania i izolowany charakter siedlisk narażony na wyginięcie (kategoria zagrożenia VU). Umieszczony wPolskiej Czerwonej Księdze Roślin w kategoriiVU (narażony)[9]. Tę samą kategorię posiada na polskiej czerwonej liście[10].W polskich Tatrach ogólnie nie jest zagrożony. Wszystkie stanowiska jego występowania znajdują się na obszarzeTatrzańskiego Parku Narodowego iochrona bierna jest wystarczająca[4].

 Zobacz też:Rośliny tatrzańskie.

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni,A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248,DOI10.1371/journal.pone.0119248,PMID25923521,PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F.,Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden,2001– [dostęp 2010-02-12] (ang.).
  3. abThe Plant List.Cerastium latifolium. [dostęp 2001-03-15].
  4. abcdeZbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008.ISBN 978-83-89648-71-6.
  5. abcWładysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
  6. abBogumił Pawłowski: Flora Tatr. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1956, s. 241.
  7. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006.ISBN 83-01-14439-4.
  8. Flora Francji. [dostęp 2011-02-12].
  9. Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014.ISBN 978-83-61191-72-8.
  10. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016.ISBN 978-83-61191-88-9.


Identyfikatory zewnętrzne (takson):
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rogownica_szerokolistna&oldid=75045764
Kategorie:
Ukryta kategoria:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp