Oprócz tłumaczeń był autorem kilkuksiążek iesejów o charakterze językoznawczym orazsztukteatralnych, współzałożycielem żydowskiej gminy reformowanej i propagatorem odrodzeniajudaizmu reformowanego w Polsce[4].W latach 60. i 70. publikował pod pseudonimami (Tomasz Harasiuk, Jerzy Szperak, Józef Salmanowicz), był m.in. autorem książkiSemantyka zbrodni o propagandzie w sprawiezbrodni katyńskiej[potrzebny przypis]. Jest autorem wiersza pt.Serce generała, opiewającegoKarola Świerczewskiego[6].
W 2001 roku założył Żydowską Gminę Reformowaną, której następnie przewodniczył. W 2002 roku został prezesem Stowarzyszenia Kultury Żydowskiej „Keszer”[8].
Jest autorem 300 książek, w tym 30 dzieł oryginalnych. Stał się popularny dzięki cyklowi artykułówPokaż język!, publikowanych w kilku czasopismach, następnie zebranych w książkach[4].
W latach 40. był związany z lewicą, należał do Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS). W wywiadzie z 2001 roku twierdził, że jako pierwszy ze środowiska literackiego zerwał z działaczami PPS. Jego zdaniem za swoje poglądy spotykał się z niechęcią ze stronyZwiązku Literatów Polskich iMinisterstwa Kultury i Sztuki[5].
W 2001 roku informował, że po wydaniuSemantyki zbrodni był przez cztery lata obserwowany przezSłużbę Bezpieczeństwa[5].
Według dokumentów IPN, (o czym napisałaJoanna Siedlecka, autorka książkiKryptonim „Liryka”. Bezpieka wobec literatów, wydana w 2009 r.) Robert Stiller od 1955 do 1981 byłtajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa pod pseudonimami „Kryspin”, „Stanisław Wisłocki”, „Literat” i „Tras”, zostawił 20 tomów donosów. Rozpracowywał m.in. Związek Literatów, którego był członkiem od 1949 roku, środowisko miesięcznika „Kultura” i czasopisma „Zapis”[12]. Stiller stwierdził, że te informacje są nieprawdziwe, a dokumenty SB sfałszowane i zapowiedział wytoczenie pisarce procesu[13](jednak do grudnia 2014 r. żaden proces się nie odbył)[potrzebny przypis].
Powieść tę Stiller przełożył w dwóch wariantach, wykorzystując fakt, że oryginalny język bohaterów był gwarą angielską z licznymi wtrętami wywodzącymi się m.in. z rosyjskiego – polski przekład powstał analogicznie w wersjach z wtrętami pochodzącymi z angielskiego (wersja A, pod tytułemNakręcana pomarańcza) oraz rosyjskiego (wersja R, 1991)[14][16]. W 2005 roku Stiller zapowiadał trzeci wariant przekładu powieści, wersję N – germanizowaną – która miała się ukazać pod tytułemSprężynowa pomarańcza[16]. W 2016 roku Stiller zadeklarował dokończenie tłumaczenia do 2017 roku. Prace przerwała śmierć tłumacza[17].
Ponadto Stiller przetłumaczył na język angielski wierszKonstantego Ildefonsa Gałczyńskiego „Strasna zaba”. Tłumaczenie ukazało się w „Literaturze na Świecie” w numerze 1/78 z 1981 roku[22]. Ogółem tłumaczył książki z angielskiego, niemieckiego, francuskiego, szwedzkiego, rosyjskiego, malajskiego, hebrajskiego, jidysz, sanskrytu, czeskiego i słowackiego[23].
Przekłady Stillera (np. Burgessa, Carrolla) wyróżniają dołączone do wydań artykuły na temat stosowanego przez autora języka,neologizmów,gwary, a także warsztatu tłumacza.[potrzebny przypis] Tłumaczenia powieści Nabokova spotkały się z krytyką ze stronyMichała Kłobukowskiego (który również tłumaczyłLolitę) iHenryka Dasko[24].
Lemie! po co umarłeś? (Kraków, 2006) – obszerne komentarze na temat twórczościStanisława Lema[25]
Pokaż język!, czyli Rozróbki i opowieści o polszczyźnie oraz 111 innych językach (2001)[26]
Pokaż język!, czyli Rozróbki i opowieści o polszczyźnie oraz 222 innych językach T. II (Kraków, 2013)[9]
Semantyka zbrodni. Nota katyńska z 25 kwietnia 1943 i sowiecki sposób myślenia (Kraków, 2007) – obszerna, logiczno-językowa analiza noty protestacyjnej wystosowanej przez rząd ZSRR w związku z odkryciem masowych grobów polskich oficerów w Katyniu (pod pseudonimem Tomasz Harasiuk)[potrzebny przypis]
Żydowskie Abecadło twórców literatury polskiej, czyli Od A do Żet z prawa na lewo (Kraków, 2011)[potrzebny przypis]
Abecadło żydowskich pisarzy z Polski, Wydawnictwo Vis-a-vis Etiuda (Kraków, 2015)[potrzebny przypis]
Henryk Duda. Robert Stiller, Pokaż język! Czyli rozróbki i opowieści o polszczyźnie i 222 innych językach, t. II, Kraków 2013. „Roczniki Humanistyczne”. 62.6, 2014.
Krzysztof Majer. Retranslacja jako krytyka przekładu, czyli Benito Cereno ponowiony. „Przekładaniec”. 42, 2021.
Krzysztof Puławski. Gałczyński w tłumaczeniu: Strasna zaba czyli Potwołna łopucha. „Bibliotekarz Podlaski”. 44 (3), 2019.
Joanna Siedlecka: Kryptonim „Liryka”. Bezpieka wobec literatów. Warszawa: 2009.ISBN 978-83-7469-795-8.
Katarzyna Szymańska. Miłość do trzech pomarańczy Roberta Stillera: O niedokończonym projekcie translatorskim i fragmencie Sprężynowej pomarańczy (wersji N). „Przekładaniec”. 33, 2016.
