 Riccardo Patrese (1991) | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||
| Sukcesy | |||
1976: | |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Riccardo Patrese (ur.17 kwietnia1954 wPadwie) –włoskikierowca wyścigowy startujący wFormule 1 w latach1977–1993. Wystartował w 256 wyścigach o Grand Prix Formuły 1, co do2008 roku czyniło go najbardziej doświadczonym kierowcą w historii tej serii wyścigowej.
Patrese w Formule 1 zadebiutował podczasGrand Prix Monako 1977 w zespoleShadow Racing Cars. Pod koniec sezonu kilku pracowników opuściło Shadow celem założenia własnego zespołu –Arrows. Patrese odszedł razem z nimi i już w drugim wyścigu w barwach nowego zespołu (Grand Prix RPA 1978) był bliski odniesienia zwycięstwa, lecz musiał wycofać się na 15 okrążeń przed końcem z powodu usterki silnika. W końcowej części sezonu, podczasGP Włoch, Patrese i kilku innych kierowców (m.in.James Hunt) brali udział w karambolu na starcie do wyścigu. W wyniku odniesionych w nim obrażeń śmierć poniósłRonnie Peterson. Pomimo tego, iż Patrese oficjalnie nie był uważany za winowajcę tego wypadku, James Hunt podjął oskarżające go działania, które przyczyniły się do jego niedopuszczenia do kolejnego wyścigu. Telewizyjne nagrania sugerowały, że to Hunt był odpowiedzialny za spowodowanie karambolu, lecz on sam nigdy tego nie przyznał i kontynuował krytykę Riccarda nawet po zakończeniu kariery, gdy pracował jako komentator dlabrytyjskiej telewizjiBBC.
W1982 roku Patrese przeszedł do zespołuBrabham i w jego barwach odniósł swoje pierwsze zwycięstwo podczas tegorocznegoGrand Prix Monako po tym, jak dwaj liderzy –Didier Pironi iAndrea de Cesaris musieli wycofać się z wyścigu z powodu braku paliwa. Drugie zwycięstwo odniósł podczas ostatniego wyścigusezonu 1983,Grand Prix RPA. W tym roku ponadto był bliski zwycięstwa wGP San Marino, gdzie rozbił się będąc liderem wyścigu. W klasyfikacji generalnej sezonu uzyskał 9. miejsce, a jego zespołowy partner,Nelson Piquet, zdobył swój drugi tytuł mistrza świata.
W sezonach1984–1985 Riccardo bez większych sukcesów reprezentował barwy zespołuAlfa Romeo – przez ten okres zdobył jedynie 8 punktów (wszystkie w sezonie 1984) i 3. miejsce wGP Włoch 1984.
W1986 roku Patrese powrócił do Brabhama. Pomimo posiadania silnikaBMW, który był uważany za najmocniejszy wśród całej stawki konstruktorów, zespół nie był już tak silny jak we wcześniejszych sezonach. Patrese przez 2 lata pobytu w Brabhamie zdołał zdobyć tylko 8 punktów, lecz nigdy publicznie nie krytykował zespołu za słabą postawę.
Pod koniec sezonu1987 Riccardo dostał szansę startu w barwachWilliamsa po tym, jak kierowca zespołu,Nigel Mansell doznał urazu w kwalifikacjach doGP Japonii. Z pomocą właściciela Brabhama,Berniego Ecclestone’a Patrese zastąpił Mansella w ostatnim wyścigu sezonu wAustralii. Swoją jazdą wywarł dobre wrażenie na szefostwie Williamsa, dzięki czemu w kolejnym sezonie został ich etatowym kierowcą. Pierwszy rok w nowym zespole nie przyniósł większych sukcesów za sprawą słabych silników Judd bezdoładowania. W kolejnym sezonie Williams zmienił dostawcę silników naRenault, dzięki czemu Patrese i jego zespołowy partner,Thierry Boutsen byli już w stanie walczyć o zwycięstwa. Boutsen zwyciężył w tym roku w dwóch wyścigach i zajął 5. miejsce w klasyfikacji kierowców. Patrese wykazał się równiejszą jazdą, dzięki której (pomimo braku zwycięstw) sezon ukończył na 3. miejscu.
Pierwsze zwycięstwo w barwach Williamsa zdobył wGP San Marino w1990 roku. Kolejne trzy odniósł wMeksyku iPortugalii (oba w1991) oraz wJaponii w sezonie1992. Kolejne zwycięstwo mógł odnieść wGP Francji, lecz oddał prowadzenie w wyścigu na rzecz lidera Williamsa, Nigela Mansella.
Pod koniec sezonu 1992 trzech kierowców prowadziło rozmowy z Williamsem na temat angażu w zespole - Nigel Mansell,Ayrton Senna orazAlain Prost. Pozycja Riccarda została zagrożona, co spowodowało, że podpisał umowę zBenettonem. W swym ostatnim sezonie w Formule 1 jeździł u bokuMichaela Schumachera. W klasyfikacji kierowców zajął 5. miejsce (dwa wyścigi ukończył na podium). Benetton nie przedłużył umowy na kolejne lata i w związku z tym, iż większość zespołów miała już kierowców na sezon1994, Patrese zakończył swoją karierę.
Riccardo Patrese nosił miano najbardziej doświadczonego kierowcy w historii Formuły 1 od1989 roku, kiedy to pobił poprzedni rekord (176 startów w GP) należący równolegle doGrahama Hilla iJacques’a Laffite’a. Pod koniec swojej kariery miał na swoim koncie już 256 startów. Do jego rekordu najbardziej zbliżył się Michael Schumacher (249 startów), aż do sezonu2008, kiedy toRubens Barrichello ustanowił nowy rekord podczasGrand Prix Turcji[1].
| Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
|---|---|
| Oznaczenie | Wyjaśnienie |
| Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
| Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
| Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
| Zielony | Ukończył, punktował(w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
| Niebieski | Ukończył, nie punktował(w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
| Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
| Nie prekwalifikował się (NPK) | |
| Różowy | Nie ukończył (NU) |
| Niesklasyfikowany (NS)(w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
| Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
| Wykluczony (WYK/EX) | |
| Biały | Nie wystartował (NW) |
| Kontuzjowany (K/INJ) | |
| Wyścig odwołany (OD/C) | |
| Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
| Nie przybył (NP/DNA) | |
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
| Nie został zgłoszony (–) | |
| Pogrubienie | Start z pole position |
| Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
| † | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
| * | Sezon w trakcie |
| 1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
| Lista systemów punktacji Formuły 1 | |
