 | |
| Data i miejsce urodzenia | 14 sierpnia 1914 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 30 kwietnia 2000 |
| Premier Danii | |
| Okres | od 1973 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Wysoki komisarz Narodów Zjednoczonych do spraw uchodźców | |
| Okres | od 1978 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
        | |
Poul Hartling (ur.14 sierpnia1914 wKopenhadze, zm.30 kwietnia2000 tamże) –duński polityk, teolog i dyplomata, parlamentarzysta, lider partiiVenstre, w latach 1971–1973premier Danii, od 1978 do 1985wysoki komisarz Narodów Zjednoczonych do spraw uchodźców
Syn politykaMadsa R. Hartlinga. Ukończył teologię naUniwersytecie Kopenhaskim. Pracował jako nauczyciel akademicki na tej uczelni, praktykował również jako pastor. Był dyrektorem i później rektorem seminarium założonego przezNatalie Zahle.
Zaangażował się w działalność polityczną w ramach liberalnej partii Venstre. W 1957 został wybrany doFolketingetu, jednak w 1960 utracił mandat poselski. Do duńskiego parlamentu powrócił w 1964. Został wówczas wiceprzewodniczącym frakcji poselskiej, a rok później stanął na czele klubu deputowanych swojej partii. Również w 1965 objął funkcję nowego przewodniczącego Venstre, zastępującErika Eriksena. Partią kierował do 1977, kiedy to przywództwo w partii objąłHenning Christophersen. Wkrótce po wyborze zaproponował współpracę polityczną socjalliberalnemu ugrupowaniuDet Radikale Venstre. Zaowocowała ona koalicją rządzącą powstałą w 1968. W powołanym wówczas rządzieHilmara Baunsgaarda Poul Hartling objął urząd ministra spraw zagranicznych, który sprawował do 1971.
W wyborach w 1973 liberałowie zajęli 3. miejsce z 22 mandatami. Żadne z ugrupowań nie było w stanie stworzyć większościowej koalicji. Ostatecznie w grudniu 1973 Poul Hartling utworzył monopartyjny mniejszościowy gabinet. Stanowisko premiera zajmował do stycznia 1975. Jego partia w wyborach w tym samym miesiącu zyskała 20 mandatów w Folketingecie, nowy rząd powołał jednak lider socjaldemokratówAnker Jørgensen.
W 1977 opuścił krajową politykę, kiedy to został powołany na nowego wysokiego komisarza Narodów Zjednoczonych do spraw uchodźców. Stanowisko to zajmował od 1978 do 1985. W 1981 kierowany przez niego urząd UNHCR został nagrodzonyPokojową Nagrodą Nobla.
| W dniu powstania |
|
|---|