 Napis Politechnika Bydgoska na terenie kampusu | |||
| Data założenia | 1 września 1951[1] | ||
|---|---|---|---|
| Typ | publiczna | ||
| Patron | |||
| Państwo | |||
| Województwo | |||
| Adres | al. prof. S. Kaliskiego 7 | ||
| Liczba pracowników • naukowych | 1300 | ||
| Liczba studentów | 5 366[3](12.2023) | ||
| Rektor | prof. dr hab. inż. | ||
Położenie na mapie Bydgoszczy  | |||
Położenie na mapie Polski  | |||
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |||
 53°07′25″N 17°59′20″E/53,123611 17,988889 | |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich (PBŚ) – największa i najstarsza państwowa uczelnia wBydgoszczy.
Politechnika Bydgoska jest najstarszą publiczną uczelnią bydgoską, której geneza sięga 1951 (nie licząc półakademickiej Akademii Rolniczej istniejącej w Bydgoszczy w latach 1920–1923). Uczelnia czterokrotnie zmieniała swój charakter, strukturę organizacyjną oraz nazwę:
Politechnika Bydgoska to uczelnia o dziewięciu wydziałach. Sześć wydziałów PBŚ posiada uprawnienia do nadawania stopnia naukowegodoktora, a 4 spośród nich także do nadawania stopniadoktora habilitowanego z możliwością przeprowadzania postępowania o nadanie tytułu naukowegoprofesora (wydziały: Inżynierii Mechanicznej, Rolnictwa i Biotechnologii, Hodowli i Biologii Zwierząt oraz Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska). Specyfiką uczelni jest nacisk na realizację prac badawczych w zakresie techniki i przyrody we współpracy z uczelniami krajowymi i zagranicznymi. Uczelnia współpracuje z miejscowymi przedsiębiorstwami oraz jest udziałowcemBydgoskiego Parku Przemysłowego. Każdego roku jest organizatorem kilkudziesięciukonferencji naukowych. Proces dydaktyczny realizowany jest na studiachinżynierskich,magisterskich,podyplomowych idoktoranckich[5].
W 2022 uczelnia kształciła ok. 5 tys.studentów na 34 kierunkach[6], 90specjalnościach. Mury uczelni opuściło ponad 70 tys. absolwentów. Absolwentami uczelni są m.in. projektant stadionu olimpijskiego wSydney mgr inż.Edmund Obiała oraz kryptolog prof. Józef Pieprzyk. W ogólnopolskich rankingach uczelni wyższych w latach 2004–2010 UTP plasował się najwyżej z publicznych uczelni bydgoskich.
Politechnika Bydgoska prowadzi także inicjatywy ukierunkowane na lokalną społeczność, m.in.Bydgoski Festiwal Nauki,Uniwersytet Trzeciego Wieku, Politechnika Bydgoska Młodego Odkrywcy oraz liczne imprezy plenerowe: Akademicki Jarmark Bożonarodzeniowy, Akademicki Jarmark Wielkanocny.
Pomysł zorganizowania Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej wBydgoszczy zrodził się w OddzialeStowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich w Bydgoszczy.Projekt ten znalazł ogromne poparcie zarówno ówczesnych władz politycznych i administracyjnych, dostrzegających potrzebę kształcenia kadry kierowniczej dla rozwijającego sięprzemysłu, jak i społeczeństwa regionu, w którym brakowało dotychczas szkoły wyższej o profilu technicznym. Na mocy uchwały Prezydium Rządu z 23 czerwca 1951 powołanoWieczorową Szkołę Inżynierską, natomiast formalnie nastąpiło to 10 stycznia 1952[5].
Na początku istnienia szkoła obejmowała dwa wydziały[5]:
Kadra naukowa uczelni początkowo wywodziła się spośród pracowników przemysłu,Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu orazTechnikum Mechaniczno-Elektrycznego w Bydgoszczy. Pierwszym rektorem Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej w Bydgoszczy został doc. drErnest Pischinger – chemik, pracownikUMK, a dziekanem Wydziału Mechanicznego – inż. Jan Kudelski, przewodniczący Oddziału WojewódzkiegoNaczelnej Organizacji Technicznej w Bydgoszczy. Pierwszymi dziekanami Wydziału Chemicznego byli: dr inż. Stefan Jajte (Oddziału w Mątwach), a oddziału bydgoskiego – w latach 1951–1953 mgr inż.Jerzy Olszewski, ówczesny dyrektor technicznyZakładów Chemicznych „ERG” w Bydgoszczy, późniejszy ministerprzemysłu chemicznego[5].
Początkowo rektorat i Wydział Mechaniczny mieściły się przy ul. Zygmunta Augusta 20. W drugim roku działalności uczelnia otrzymała do dyspozycji pomieszczenia wbudynku przy ul. Kordeckiego 20. Część zajęć odbywała się także wbudynku Zespołu Szkół Mechanicznych przy ul. Św. Trójcy oraz w zakładach przemysłowych[7]. W 1954 na potrzeby naukowo-dydaktyczne uczelni przekazano całybudynek przy ul. Kordeckiego 20[5].
Działalność WSI w latach 50. napotykała na duże trudności. W 1957 zawiesił swoją działalność Wydział Chemiczny. W 1959 podjęto starania o przekształcenie szkoły w Wyższą Szkołę Inżynierską, przeznaczając na jej rzecz obszar przy ul. Kordeckiego 18–20, ul. Św. Trójcy i Kruszwickiej. Na tym terenie do 1982 wybudowano halę warsztatową, budynek audytoryjny i dom mieszkalny dla potrzeb kadry naukowej[5]. W kwietniu 1961 powołano Wydział Telekomunikacji na mocy porozumienia z ministerstwem łączności. 1 lutego 1962 rozpoczęło na nim studia pierwszych 104 pracowników resortu łączności, pochodzących ze wszystkich rejonów Polski. Dziekanem Wydziału został jego organizator mgr inż. Tadeusz Wysocki[5].
12 września 1964 na mocy rozporządzenia Rady Ministrów uczelnia została przekształcona wWyższą Szkołę Inżynierską z uprawnieniami do prowadzenia nauczania inżynierskiego w trybie studiów dziennych i studiów dla pracujących (wieczorowych i zaocznych)[5].
W 1964 powołano Wydział Telekomunikacji i Elektrotechniki (na bazie Wydziału Telekomunikacji), a w 1965 Wydział Ogólnotechniczny, na którym funkcjonowały 2 kierunki studiów: mechaniczny i elektryczny. Nastudiach zaocznych iwieczorowych były 4 kierunki studiów:mechanika,chemia,elektrotechnika ibudownictwo[8]. W maju 1966 reaktywowano Wydział Technologii Chemicznej, ulokowany wbudynku przy ul. Seminaryjnej, który od 1973 uzyskał uprawnienia do naboru studentów na dziennestudia magisterskie. Podobną drogę rozwoju przeszedł powołany w 1967 Wydział Budownictwa Lądowego; otwarto na nim 2 kierunki studiów: budownictwa miejskiego i przemysłowego oraz budowy dróg i ulic. W 1968 otrzymał on na swoje potrzebybudynek przy ul Grodzkiej[5].
Ustawa o szkolnictwie wyższym z 1968 zrównała pod względem praw i obowiązkówWyższe Szkoły Inżynierskie ze szkołami akademickimi, na czym zyskała bydgoska uczelnia. W latach 1971–1974 uzyskała ona prawo prowadzenia jednolitychstudiów magisterskich na kierunkach:budownictwo lądowe, technologiamechaniczna,telekomunikacja, technologiachemiczna ielektrotechnika[8].
Konsekwencją rozwoju uczelni był wzrost liczbystudentów i pracowników. O ile w 1961 w WSI kształciło się ogółem 315 studentów, to w 1966 liczba studiujących wynosiła 1836, a w 1971 – 3456 osób. W 1971 w WSI zatrudnionych było ogółem 472 pracowników, w tym 163 nauczycieli akademickich. 18 listopada 1968 Wyższej Szkole Inżynierskiej w Bydgoszczy nadano imięJana iJędrzeja Śniadeckich[5].
W 1966 ukończono prace projektowe, zakładające rozbudowę uczelni na terenie dzielnicyBłonie między ulicami: Szubińską, Koszarową, Wysoką i Seminaryjną. Ostatecznie w tym rejonie wybudowano tylko dwa domy studenckie, gdyż od 1969 toczyła się dyskusja dotycząca lokalizacji bydgoskiego Ośrodka Szkół Wyższych. W jej wyniku, w 1972 wybrano i zatwierdzono do realizacji wariant budowy ośrodka na obszarze 120 ha w obrębie nowej bydgoskiejdzielnicy Fordon[5].
Równolegle z rozwojem studiów technicznych, w połowie lat 60. utworzono wBydgoszczy filięWyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu. Opierała się ona m.in. na dorobkuInstytutów Rolniczych, istniejących w Bydgoszczy od 1906. Pozycja naukowa filii powoli wzrastała; decydowała o tym przede wszystkim spora liczba samodzielnych pracowników nauki i ich zaangażowanie w problematykę naukowo-badawczą[8]. W 1972, na marginesie rozwoju WSI, nastąpiło przekształcenie Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu w Akademię Rolniczą, a jednocześnie filia tej uczelni w Bydgoszczy uzyskała status samodzielnej jednostki organizacyjnej jako Zamiejscowy Wydział Rolniczy z Oddziałem Zootechnicznym. Funkcję pierwszego dziekana wydziału powierzono doc. dr hab.Wojciechowi Cieśli. Jednostki organizacyjne tej uczelni mieściły się w obiektach zlokalizowanych przy ulicach:Bernardyńskiej 6, Mazowieckiej 28, Hetmańskiej 28 oraz wOsielsku[5].
W 1974rektor WSI prof.Stanisław Kielan zainicjował połączenie Wyższej Szkoły Inżynierskiej oraz bydgoskiej FiliiAkademii Rolniczej w Poznaniu w jedną uczelnię. WSI miała wówczas 4 wydziały i zatrudniała 284 nauczycieli akademickich, w tym 29 samodzielnych pracowników nauki, zaś Filia Akademii Rolniczej w Poznaniu z siedzibą w Bydgoszczy, obejmująca Wydział Rolniczy z Oddziałem Zootechnicznym, zatrudniała 80 nauczycieli akademickich, w tym 17 samodzielnych pracowników nauki[5].
Połączenie Wyższej Szkoły Inżynierskiej oraz bydgoskiej Filii Akademii Rolniczej nastąpiło w sierpniu 1974. Nowa uczelnia zyskała nazwęAkademii Techniczno-Rolniczej im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich wBydgoszczy.Rektorem ATR został doc. dr hab.Jerzy Roszak, który uprzednio był dziekanem Wydziału ChemicznegoPolitechniki Warszawskiej[5].
Równocześnie z utworzeniem ATR rozpoczęto budowę ośrodka szkół wyższych wNowym Fordonie. 19 lipca 1974 odbyło się uroczyste wmurowanie aktu erekcyjnego. Zakładano, że budowa zostanie zrealizowana w trzech etapach. W pierwszym miały powstać obiekty, w których planowano lokalizację Wydziału Telekomunikacji i Elektrotechniki, Wydziału Budownictwa Lądowego i Zespołów Międzywydziałowych, a także dwa domy studenckie, stołówkę na 1200 miejsc oraz Hotel Asystencki. Jednymi z projektantów obiektów byli:Zdzisław Kostrzewa (gen. projektant), współpracownicyRafał Kostrzewa,Andrzej Modrzejowski.[4]
W 1977 oddano do użytku pierwszy obiekt – Dom Studencki F1 na 640 miejsc oraz kilka budynków uczelnianych, z przeznaczeniem dla Wydziału Telekomunikacji i Elektrotechniki. 10 października 1977 na terenie nowych obiektów ATR odbyła się uroczysta inauguracja roku akademickiego 1977/1978.
Pogarszająca się sytuacja gospodarcza Polski powodowała osłabnięcie tempa budowy kolejnych obiektów. Do 1981 oddano do użytku kilka następnych budynków w stanie surowym, w których znalazła miejsce m.in. Biblioteka Główna, wzniesiono Dom Studencki F2 i stołówkę akademicką. W latach 1977–1980 rozbudowano również zaplecze naukowo-dydaktyczne wOsielsku dla kierunku mechanizacja rolnictwa[5].
W latach 1975–1984 Akademia Techniczno-Rolnicza posiadała strukturę składającą się z instytutów spełniających funkcję wydziałów[5]:
oraz siedem jednostek międzywydziałowych.
Liczba studentów wzrosła w tym okresie do 7 tys., a liczba nauczycieli akademickich przekraczała 600 osób, w tym 162doktorów,docentów iprofesorów.W 1975 Wydział Rolniczy jako pierwszy na uczelni uzyskał uprawnienia do nadawania stopnia naukowegodoktora. W 1978 podobne uprawnienia uzyskał Wydział Zootechniczny. W 1977 powstał pierwszy zamiejscowy punkt konsultacyjny ATR weWłocławku[5].
Niezwykle trudne dla uczelni były lata 80. XX w. Okresowo wstrzymano rekrutację na niektóre kierunki wydziałów: Budownictwa, Mechanicznego i Rolniczego, co spowodowało w 1986 spadek liczby studentów do 2,9 tys., a nauczycieli akademickich do 533. W 1984 przywrócono uczelni strukturę wydziałową, zaś w tym samym roku Wydział Rolniczy uzyskał jako pierwszy uprawnienia do nadawania stopniadoktora habilitowanego[5]. W 1987 zorganizowano przy ATR pierwsze Krajowe Sympozjum Telekomunikacji, które w ciągu kolejnych lat znacznie się rozwinęły gromadząc corocznie kilkuset specjalistów w branży telekomunikacyjnej.
Zła sytuacja ekonomiczna kraju w latach 80. spowodowała wstrzymanie budowy dalszych zaplanowanych obiektów uczelni. W związku z tym wprowadzono korekty w zagospodarowaniu obiektów istniejących. W połowie lat 80. rozpoczęła się dyslokacja niektórych wydziałów do obiektów wFordonie, m.in. Mechanicznego i Rolniczego. Proces ten kontynuowano w latach 90. W 1992 rozpoczęto przenosiny Wydziału Budownictwa zbudynku przy ul. Grodzkiej, a w 1998 po ukończeniu hali technologicznej, zakończono przenosiny Wydziału Mechanicznego zbudynku przy ul. Kordeckiego. W pierwszej połowie lat 90. w ośrodku ATR w Fordonie mieściły się trzy wydziały, dwa instytuty międzywydziałowe, Studium Języków Obcych oraz Biblioteka Główna[5]. W 1992 zOsielska doFordonu została przeniesiona Katedra Maszyn Rolniczych i Pojazdów, a w 1994 dawny Wydział Budownictwa zmienił nazwę na Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska[5].
W latach 90. XX w. znacznie wzrosła liczba kierunków studiów, a poszczególne wydziały uzyskiwały prawadoktoryzowania (1993 – Wydział Mechaniczny, 1998 – Wydział Telekomunikacji i Elektrotechniki, 1999 – Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska, 2003 – Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej) lub nadawania stopnia naukowegodoktora habilitowanego (1998 – Wydział Zootechniczny, 2002 – Wydział Mechaniczny). Od 1996 na uczelni funkcjonowało takżestudium doktoranckie (Wydział Rolniczy)W 2000 liczba kierunków studiów wynosiła 14, specjalności 37, a kierunków dyplomowania 57[5].
W efekcie tych działań, od 1991 do 2000 nastąpił trzykrotny wzrost liczby studentów z 3,3 do 10,0 tys., a nauczycieli akademickich z 526 do 677. Liczbaprofesorów idoktorów habilitowanych wzrosła z 84 w 1991 do 107 w 1996. W 1996 odbyła się pierwsza w dziejach uczelni uroczystość nadaniadoktora honoris causa, którą otrzymał prof. dr hab.Stanisław Grabarczyk[5].
Od 1998 wzrosła inwestycyjna aktywność uczelni. W tym roku oddano halę technologiczną, która znacznie wzbogaciła bazę laboratoryjno-dydaktyczną, szczególnie Wydziału Mechanicznego. Natomiast w 2001 uczelnia wzbogaciła się o kompleks dydaktyczny w Fordonie, obejmujący salę audytoryjną na 550 miejsc oraz 4 sale dydaktyczne. Kolejna duża inwestycja, to finansowane z udziałem funduszy unijnychRegionalne Centrum Innowacyjności.
W 2005 Senat uczelni podjął uchwałę w sprawie przekształcenia ATR wUniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. 15 października 2006Sejm przyjął ustawę o nadaniu nowych nazw niektórym publicznym uczelniom akademickim. 30 października 2006prezydentLech Kaczyński w auli ATR uroczyście podpisał tę ustawę. Ustawa została opublikowana wDzienniku Ustaw z 2006 nr 202, poz. 1483 z dnia 8 listopada 2006[9].
W 2007 otwartoRegionalne Centrum Innowacyjności – kompleks jednostek informacyjnych i szkoleniowych, pełniących funkcję ośrodka pośredniczącego między sferą badawczą a przedsiębiorstwami. Realizacja drugiego etapu RCI trwała do 2013 i objęłą powstanie 28 nowoczesnych laboratoriów badawczych w ramach struktur wszystkich wydziałów uczelni. W tym samym roku otwarto Wydział Zarządzania, a w kolejnych latach uczelnia wzbogaciła ofertę edukacyjną oarchitekturę iurbanistykę orazinżynierię biomedyczną realizowaną we współpracy zCollegium Medicum UMK w Bydgoszczy.
WedługWebometrycznego Rankingu Uniwersytetów Świata ze stycznia 2015, pokazującego zaangażowanie instytucji akademickich w istnieniu w sieci Web, uczelnia zajmuje 16. miejsce w Polsce wśród uczelni technicznych, a na świecie 2412. pośród wszystkich typów uczelni[10].
W nocy z 14 na 15 października 2015 w czasie tradycyjnych otrzęsin na uczelni zginęły dwie studentki w wieku 20 i 24 lat oraz 19-letni student, którzy zostali stratowani przez tłum[11].
W początku 2019 uczelnia uzyskała pozwolenie na budowę nowego, trzykondygnacyjnego, podpiwniczonego budynku dydaktyczno-administracyjnego o geometrycznej, nowoczesnej bryle z elewacją ze szkła i gładkich płyt betonowych. Obiekt o powierzchni użytkowej ponad 4,5 tys. m² powstanie na planie litery C przy głównej arterii wjazdowej z Kaliskiego na teren uniwersytecki, bezpośrednio za Auditorium Novum, z którym będzie połączony łącznikiem. Gmach składać się będzie z dwóch segmentów. Część A, z pomieszczeniami dydaktyczno-laboratoryjnymi, będzie można dowolnie aranżować, a w części B zaplanowano arenową salę audytoryjną na 520–600 osób, z możliwością podziału na dwie lub cztery niezależne, mniejsze sale[12]. W podziemiach znajdą się magazyny oraz pomieszczenia techniczne. Przetarg na realizację obiektu rozpisano w kwietniu 2020, w październiku 2020 podpisano umowę na realizację z wykonawcą (Budimex), kamień węgielny wmurowano 22 stycznia 2021, a oddanie do użytku przewidywane jest między czerwcem a wrześniem 2022. Koszt realizacji inwestycji wynosi niespełna 37 mln zł[13][14][15][16].
29 kwietnia 2021 podpisano umowę z firmą Budimex, przewidującą zaprojektowanie w 2021 i budowę do 2023 na pozyskanych od miasta gruntach u zbiegu ulic Akademickiej i Kaliskiego[17] Akademickiego Centrum Sportu. Nowy budynek dysponował będzie wielofunkcyjnymi boiskami do koszykówki, siatkówki, piłki ręcznej czy badmintona oraz ścianką wspinaczkową. Na drugiej kondygnacji zlokalizowane będą siłownie, sala cardio oraz strefa sauny. W obiekcie funkcjonować będą również sale do fitnessu, tańca, aerobiku, baletu czy rehabilitacji ruchowej. Koszt realizacji inwestycji to ponad 20 mln zł[18][19]. Kamień węgielny pod budowę wmurowano 8 kwietnia 2022[20].
W lutym 2021 wśród kadry dydaktycznej uczelni przeprowadzono referendum ws. przekształcenia jej w Politechnikę Bydgoską im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich[21]; koncepcję tę poparła zdecydowana większość głosujących[22] (83,2 proc. przy frekwencji 75 proc. wśród nauczycieli akademickich i 60 proc. wśród pozostałych pracowników uczelni). 26 lutego 2021 minister edukacji i nauki zaakceptował wniosek i skierował go na drogę ustawową[23]. 6 kwietnia 2021 projekt odpowiedniej ustawy przyjął Komitet Stały Rady Ministrów[24], a 28 kwietnia 2021 Rada Ministrów[25]. Odpowiednia ustawa została przyjęta przez Sejm 20 maja 2021[26] i podpisana przez Prezydenta RP 24 czerwca 2021[27].9 stycznia 2023 otwarto Dziekanat Centralny, który przejął obsługę słuchaczy z dotychczasowych dziekanatów[28]. 28 października 2023 Politechnika Bydgoska otrzymała zgodę na utworzenie kierunku lekarskiego[29], w tym celu wyrażono zgodę o przejęciu przez uczelnięWielospecjalistycznego Szpitala Miejskiego należącego dotychczas do miasta Bydgoszcz[30]. 1 grudnia 2023 nastąpiło uroczyste otwarcie nowej jednostki w strukturze Uczelni - Wydziały Medycznego PBŚ[31]. 24 kwietnia 2024 Rada Miasta Bydgoszczy wyraziła zgodę na przekazanie uczelniWielospecjalistycznego Szpitala Miejskiego im. dr. Emila Warmińskiego w Bydgoszczy, przejęcie ma odbyć się na przełomie II i III kwartału 2024[32][33].
W kadencji 2020–2024[34]:
| Stanowisko | Imię i nazwisko |
|---|---|
| Rektor | prof. dr hab. inż.Marek Adamski |
| Prorektor ds. kształcenia i spraw studenckich | dr hab. inż.Małgorzata Gotowska |
| Prorektor ds. nauki i ewaluacji | dr hab. inż.Łukasz Skowroński |
| Prorektor ds. rozwoju | dr hab. inż.Szymon Różański |
Na podstawie[35]:
Doktorzy honoris causa UTP[36]:
W chwili obecnej Politechnika Bydgoska posiada 9 wydziałów:
Niektóre budynki w gestii uczelni, obecnie i w minionym okresie:
| Obiekt | Rok wzniesienia budynku | Lata użytkowania przez UTP | Uwagi | Zdjęcie |
|---|---|---|---|---|
| al. Prof. S. Kaliskiego 7 | 1977 | od 1977 | Siedziba Rektoratu, Siedziba Wydziałów: Telekomunikacji, Informatyki i Elektrotechniki, Inżynierii Mechanicznej, Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska, mieści także jednostki Wydziału Rolnictwa i Biotechnologii, Instytut Matematyki i Fizyki, Studium Języków Obcych oraz Bibliotekę Główną |  |
| al. Prof. S. Kaliskiego 7 | 2001 | od 2001 | Auditorium Novum; mieści salę audytoryjną na 550 miejsc oraz pomieszczenia dydaktyczne |  |
| al. Prof. S. Kaliskiego 7 | 2007 | od 2007 | Regionalne Centrum Innowacyjności |  |
| ul. Kordeckiego 20 | 1902 | 1952–2019 | W latach 1952–2019 mieścił się tu Wydział Rolnictwa i Biotechnologii, Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt, Studium Wychowania Fizycznego. W 2017 uzgodniono sprzedaż obiektu samorządowi wojewódzkiemu[37], który jednak wycofał się z tej transakcji[38]. W czerwcu 2020 obiekt przejęło Wojsko Polskie[39]. |  |
| ul. Św. Trójcy 37 | 1911 | 1952–1953 | Odbywały się w nim zajęcia studentów Wydziału Mechanicznego w początkowym okresie istnienia uczelni |  |
| ul. Seminaryjna 3 | 1907 | od 1966 | Siedziba Wydziału Technologii i Inżynierii Chemicznej |  |
| ul. Bernardyńska 6/8 | 1872 | od 1967 | Siedziba Wydziału Rolnictwa i Biotechnologii, mieści także jednostki Wydziału Hodowli i Biologii Zwierząt |  |
| ul. Mazowiecka 28 | od 1968 | Siedziba Wydziału Hodowli i Biologii Zwierząt |  | |
| ul. Grodzka 18–22 | 1858 | 1968–2007 | Przez kilkadziesiąt lat mieściła się w nim siedziba Wydziału Budownictwa. |  |
| ul. Fordońska 430 | siedziba Wydział Zarządzania |  |
