Pacyfizm (łac.pac- odpax dpn.pacis „pokój” oraz-ficus odfacere „czynić”[1]) –ruch społeczno-polityczny dążący dopokoju, potępiającywojny, a także przygotowania do nich. Pacyfiści domagają się ustanowienia trwałego pokoju między narodami oraz chcą, aby wszelkie konflikty rozwiązywane były zgodnie z literą prawa międzynarodowego bez uciekania się do użycia sił zbrojnych. Pacyfizm można podzielić na różne nurty: część z nich wyraża aprobatę wobec niektórych wojen (np. wojny obronnej), inne natomiast charakteryzują się jednolitym stosunkiem do każdej wojny, niezależnie od jej przyczyny[2].
W okresiePRLruch hippisowski przyczynił się do popularyzacji idei pacyfistycznej na terytorium Polski[3]. Hippisi propagowali palenie książeczek wojskowych, odmawiali stawienia się w jednostkach wojskowych i uprawiali inne formy biernego oporu. Nieodłącznym symbolem pacyfistów tych czasów stała siępacyfa.
Pacyfizm jest związany z szerokim spektrum poglądów politycznych, występując w licznych odmianach w różnych krajach[2].
