 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 23 czerwca 1931 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 28 maja 2018 | ||
| Premier Szwecji | |||
| Okres | od 18 października 1978 | ||
| Przynależność polityczna | |||
| Poprzednik | |||
| Następca | |||
| Minister spraw zagranicznych Szwecji | |||
| Okres | od 12 października 1979 | ||
| Przynależność polityczna | |||
| Poprzednik | |||
| Następca | |||
| |||
Ola Ullsten, właśc.Stig Kjell Olof Ullstén (ur.23 czerwca1931 w Teg, zm.28 maja2018[1][2] w Öja) –szwedzki polityk, działaczLudowej Partii Liberałów i jej lider w latach 1978–1983, parlamentarzysta i minister, od 1978 do 1979premier Szwecji.
Urodził się w miejscowości Teg, włączonej później doUmeå[2]. Kształcił się w zawodzie pracownika społecznego, który wykonywał[3]. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Ludowej Partii Liberałów. Był pracownikiem frakcji poselskiej swojej partii (1957–1961) i urzędnikiem w departamencie kultury władzSztokholmu (1962). W latach 1962–1964 publikował w dzienniku „Dagens Nyheter”. W tym samym okresie przewodniczył organizacji młodzieżowej liberałów[3][4]. W latach 1965–1984 był posłem doRiksdagu[4].
Stał się jednym z liderów szwedzkiej centroprawicy, która w 1976 przejęła władzę po wieloletnich rządachsocjaldemokratów i sprawowała ją do 1982[1]. Pełnił w tym okresie szereg funkcji rządowych, w międzyczasie w 1978 stanął na czele liberałów[5]. W latach 1976–1978 był ministrem bez teki[6] odpowiedzialnym za pomoc rozwojową[4], a od 1977 również za imigrację[2]. W 1978 wykonywał obowiązki wicepremiera[5]. Gdy koalicja rządowa rozpadła się na tle sporów dotyczącychenergetyki jądrowej[2] (Ola Ullsten sytuował się jako jej zwolennik[1]), w październiku 1978 został premierem rządu mniejszościowego, którym kierował do października 1979[6]. Następnie do 1982 pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych[6], od 1980 jednocześnie ponownie był wicepremierem[5].
W 1983 oddał przywództwo w partii, zastąpił go wówczasBengt Westerberg[5]. Przeszedł do pracy w dyplomacji, zajmując stanowiska ambasadora Szwecji wKanadzie (1984–1989)[4] i weWłoszech (1989–1996)[2].
