 Nathaniel Macon około roku 1820 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 17 grudnia 1758 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 29 czerwca 1837 | ||
| przewodniczący pro tempore Senatu | |||
| Okres | od maja 1826 | ||
| Przynależność polityczna | |||
| Poprzednik | |||
| Następca | |||
| spiker Izby Reprezentantów | |||
| Okres | od grudnia 1801 | ||
| Poprzednik | |||
| Następca | |||
.png) | |||
| |||
Nathaniel Macon (ur.17 grudnia1758 wWarrenton, zm.29 czerwca1837 tamże) –amerykańskipolityk.
Urodził się 17 grudnia 1758 w Warrenton[1]. Studiował wPrinceton College, a następnie wziął udział wwojnie o niepodległość[2]. W 1781 roku został wybrany do legislatury stanowejKaroliny Północnej, gdzie zasiadał cztery lata[1]. W 1785 roku wybrano go delegatem naKongres Kontynentalny, jednak odmówił uczestnictwa[2]. Sześć lat później został wybrany doIzby Reprezentantów, gdzie zasiadał do końca 1815 roku[2]. W latach 1801–1807 pełnił funkcjęspikera Izby[1]. Należał do zdecydowanych zwolennikówThomasa Jeffersona – antyfederalistów[1]. Sprzeciwiał się centralizacji władzy, gdyż obawiał się, że swobody obywatelskie mogą być zagrożone przezrząd federalny[1]. Był zwolennikiemwojny z Wielką Brytanią i utrzymanianiewolnictwa[1]. Zrezygnował z mandatu, ponieważ wygrał uzupełniające wybory doSenatu (z ramieniaPartii Demokratyczno-Republikańskiej), mające obsadzić wakat po rezygnacjiFrancisa Locke’a[2]. W latach 1826–1827 pełnił funkcjęprzewodniczącego pro tempore Senatu[2]. Wwyborach prezydenckich w 1824 roku był jednym z kandydatów nawiceprezydenta[3]. Uzyskał 24 głosy wKolegium Elektorów[3]. Zrezygnował z mandatusenatora w 1828 roku[2]. W 1835 roku został przewodniczącym stanowej konwencji konstytucyjnej[2]. Zmarł 29 czerwca 1837 roku w Warrenton[1].
Był wujemMicajaha Thomasa Hawkinsa iWillisa Alstona[2].
| 2. klasa | |
|---|---|
| 3. klasa |
