Muzyka pop – ogólniemuzyka popularna, termin ten jest jednak wieloznaczny, w najszerszym sensie oznacza każdy rodzajmuzyki rozrywkowej[3], niezależnie od jej charakteru[4].
W węższym zakresie popem nazywa się bardziej „miękki” i nastawiony na masowego odbiorcę odłammuzyki rockowej, charakteryzujący się prostotą, melodyjnością i szerszym niż w klasycznej muzyce rockowej użyciem syntezatorów i studyjnych technik nagraniowych[5]. Często style popowe są „łagodniejszymi” odmianami pierwotnych stylów wyrosłych z różnych odmian muzyki rozrywkowej (nie tylko rockowej), lub kombinacjami tych odmian tak zestawianymi, aby usunąć brzmienia nietolerowane w danym momencie przez większość potencjalnych słuchaczy, oraz aby zachować brzmienia, które są aktualniemodne. Encyklopedia wydawnictwa Kluszczyński z 2009 roku definiuje muzykę pop jako rytmiczną muzykę instrumentalno-wokalną, często o charakterze tanecznym, utrzymaną w tonacjach durowych o prostej strukturze rytmicznej i melodycznej z powierzchownymi zapożyczeniami z różnych stylów muzycznych tworzonej w celach komercyjnych[6], natomiast encyklopedia wydawnictwa PWN definiuje muzykę pop jako każdy rodzaj muzyki rozrywkowej[3].
Z powodu wykrystalizowania się terminu „muzyka popowa” nastąpiło oddzielenie znaczeniowe tego terminu od terminu „muzyka rozrywkowa”, gdyż ten ostatni obejmuje zakres zarówno szerszy, jak i nieco inny, zajmując się w mniejszym stopniu odmianami o silnie rockowym pochodzeniu, za to nawiązując nawet do najbardziej lekkich odmian muzyki poważnej. Wychodzącym z użyciasynonimem muzyki popowej jest termin „muzyka estradowa”.
Z powodu powyższych niejasności zaczęto również stosować określeniepop tradycyjny lubmuzyka środka na określenie stylów muzyki popularnej powstałych przed epokąrock’n’rolla.
↑L. Starr and C.L.S.C.WatermanL. Starr and C.L.S.C.,American Popular Music, Oxford: Oxford University Press, 2007,ISBN 0-19-530053-X [dostęp 2015-12-02] [zarchiwizowane zadresu 2011-02-17](ang.). Brak numerów stron w książce
_(30072929931).jpg)