 Mirosław Chojecki (2011) | |||
| Data i miejsce urodzenia | 1 września 1949 | ||
|---|---|---|---|
| Zawód, zajęcie | chemik, wydawca, producent filmowy | ||
| Odznaczenia | |||
    | |||
| |||
Mirosław Jerzy Chojecki (ur.1 września1949 wWarszawie) –polski wydawca i producent filmowy, działacz opozycji wPRL. KawalerOrderu Orła Białego.
SynMarii Stypułkowskiej-Chojeckiej, uczestniczkizamachu na Franza Kutscherę ipowstania warszawskiego.
W trakciewydarzeń marcowych w 1968 uczestniczył w strajku studentów naPolitechnice Warszawskiej, za co został usunięty z uczelni. Od 1967 do 1972 należał doZrzeszenia Studentów Polskich. W 1974 ukończył studia na Wydziale ChemiiUniwersytetu Warszawskiego. Pracował wInstytucie Badań Jądrowych.
Należał do organizatorów pomocy dla represjonowanych robotników biorących udział wwydarzeniach czerwcowych w 1976. W tym samym roku znalazł się wśród organizatorówKomitetu Obrony Robotników. Zajął się niezależną działalnością wydawniczą, odpowiadał za powielanieKomunikatu „KOR” iBiuletynu Informacyjnego „KOR”. We wrześniu 1977 stworzyłNiezależną Oficynę Wydawniczą „NOWa”, największe działające poza cenzurą wydawnictwo.
W marcu 1980 został tymczasowo aresztowany, prowadził głodówkę protestacyjną. W maju tego samego roku m.in. w jego obronie protest podjęła grupa opozycjonistów w kościele św. Krzysztofa wPodkowie Leśnej. Po procesie został skazany na karę 1,5 roku pozbawienia wolności więzienia z warunkowym zawieszeniem jej wykonania[1].
W trakciewydarzeń sierpniowych w 1980 organizował druk publikacji drugiego obiegu. Został ponownie zatrzymany, zwolniono go po podpisaniuporozumień sierpniowych, przywrócono go też do pracy w IBJ. W tym samym roku został członkiem„Solidarności”.
W październiku 1981 wyjechał za granicę, gdzie zastało go wprowadzeniestanu wojennego. Pozostał na emigracji wParyżu, wydawał m.in.miesięcznik „Kontakt”, produkował filmy poświęcone najnowszej historii Polski i organizował pomoc sprzętową dla podziemia w Polsce. Współpracował m.in. zJerzym Giedroyciem.
Do kraju wrócił w 1990. Współtworzył pierwszą komercyjną stację telewizyjnąNTW[2], założył też Grupę Filmową „Kontakt”. Był m.in. doradcą ministra kultury.
Zainicjował powstanieStowarzyszenia Wolnego Słowa, został prezesem honorowym tej organizacji[3]. W 2005 był członkiem honorowego komitetuDonalda Tuska w trakcie kampanii prezydenckiej[4]. W listopadzie 2024 wszedł w skład komitetu wspierającego kandydaturęKarola Nawrockiego na prezydenta RP w wyborach w 2025[5].
W 2022 prezydentAndrzej Duda odznaczył goOrderem Orła Białego[6][7]. W 2006 został przez prezydentaLecha Kaczyńskiego odznaczony Krzyżem KomandorskimOrderu Odrodzenia Polski[8].
Otrzymał także Srebrny (2005) i Złoty (2022)Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[9]. W 1984 wyróżniony Nagrodą Przyjaźni i Współpracy[10].
