| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód | |
| Współmałżonek | Rosalinde Deville |
| Lata aktywności | od 1953 |
Michel Deville (ur.13 kwietnia1931 wBoulogne-Billancourt, zm.16 lutego2023[1]) –francuskireżyser iscenarzysta filmowy, uchodzący za specjalistę w niepozbawionym ambicji kinie gatunkowym - najczęściej kręcił romanse i kryminały.
Początkowo studiował literaturę, ale swoje zainteresowania wkrótce skierował w stronę kina. W latach 50. zgłębiał tajniki sztuki filmowej bezpośrednio na planie zdjęciowym - jako asystent reżyseraHenri Decoina. Współpracował z nim przy kilkunastu filmach, z których najważniejszy toSkok na kokę (1955).
Debiutował jako reżyser nieudanym filmemUne balle dans le canon (1958). Chociaż początek jego samodzielnej kariery twórczej pokrywa się z nadejściem epokifrancuskiej Nowej Fali, to Deville nigdy nie stał się przedstawicielem tego ważnego nurtu. Zaważył na tym prawdopodobnie jego konwencjonalny styl filmowy. Twórczość Deville'a nigdy nie miała takiego znaczenia, co jego nowofalowych kolegów po fachu (Jean-Luka Godarda,François Truffauta czyAgnès Vardy). Niemniej jednak filmy reżysera, zwłaszcza komedie z lat 70. i 80., cieszyły się dużym powodzeniem i estymą w ojczystej Francji.
Deville zdobyłCezara dla najlepszego reżysera za filmŚmierć we francuskim ogrodzie (1985). Dwukrotnie wyróżniono go również prestiżowąNagrodą Louisa Delluca - za filmyBenjamin, czyli pamiętnik cnotliwego młodzieńca (1968) iLektorka (1988). Ten ostatni obraz był największym międzynarodowym sukcesem w karierze Deville'a. Opowiadał historię kobiety, która zajmuje się głośnym czytaniem powieści osobom niewidomym, a jej życie zaczyna stopniowo przeplatać się z fikcyjnym życiem bohaterki powieści. W role obydwu kobiet wcieliła sięMiou-Miou.
Zasiadał w jury konkursu głównego na37. MFF w Cannes (1984)[2] oraz przewodniczył obradom jury Złotej Kamery na48. MFF w Cannes (1995).
|