.jpg) Marek Migalski (2013) | |||
| Data i miejsce urodzenia | 14 stycznia 1969 | ||
|---|---|---|---|
| Poseł do PE VII kadencji | |||
| Okres | od 14 lipca 2009 | ||
| Przynależność polityczna | |||
| |||
| |||
Marek Henryk Migalski (ur.14 stycznia1969 wRaciborzu) –polskipolitolog,nauczyciel akademicki, publicysta polityczny ipolityk,doktor habilitowany nauk społecznych, profesor uczelni naUniwersytecie Śląskim w Katowicach, poseł doParlamentu EuropejskiegoVII kadencji.
UkończyłSzkołę Podstawową nr 13 im. Stanisława Staszica w Raciborzu[1], następnieI Liceum Ogólnokształcące im. Jana Kasprowicza w tym samym mieście[2]. W 1999 ukończył studia politologiczne naUniwersytecie Śląskim wKatowicach. W 2001 na podstawie rozprawy pt.Koncepcja „mostu między Wschodem a Zachodem” Edwarda Benesza – próba zachowania niezależności Czechosłowacji w latach 1945–1948 uzyskał naWydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiegostopień naukowy doktoranauk humanistycznych w dziedzinie nauk o polityce. W 2019 otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk społecznych naUniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie[3].
Przed podjęciem studiów pracował jako nauczycieljęzyka polskiego. W trakcie studiów odbył – z rekomendacjikonsula generalnegoRepubliki Czeskiej w Polsce – miesięczną praktykę w biurzeEuroregionu Silesia, zaś w lutym 1999 objął stanowisko wicedyrektora biura[4].
Został pracownikiem naukowym w Instytucie Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, byładiunktem w Zakładzie Systemów Politycznych Polski i Państw Europy Środkowej i Wschodniej. Później powołany na profesora uczelni w Instytucie Nauk Politycznych UŚ[5]. Został także wykładowcą w Instytucie EuropeistykiWyższej Szkoły Humanitas wSosnowcu. W pracy naukowej i dydaktycznej zajął się zagadnieniami współczesnychsystemów politycznych ipartyjnych.
Odbył staże naukowe wczeskich uczelniach: na wydziale prawaUniwersytetu Masaryka w Brnie, na wydziale pedagogikiUniwersytetu Południowoczeskiego w Czeskich Budziejowicach oraz na wydziale nauk politycznychUniwersytetu Palackiego w Ołomuńcu. Brał udział w licznych krajowych i międzynarodowych konferencjach politologicznych. Jest autorem, współautorem lub redaktorem kilkunastu książek oraz autorem kilkudziesięciu publikacji naukowych. Publikował artykuły na temat polskiejsceny politycznej w prasie, m.in. w „Dzienniku”, „Gazecie Wyborczej”, „Rzeczpospolitej” i „Wprost”.
W 2009 z listyPrawa i Sprawiedliwości wokręgu katowickim uzyskał mandat eurodeputowanego VII kadencji, otrzymując 112 881 głosów[6]. W PE został członkiem Komisji Kultury i Edukacji oraz Delegacji do komisji współpracy parlamentarnej UE-Rosja, objął również zastępstwo w Delegacji do spraw stosunków z Białorusią i Delegacji do Zgromadzenia Parlamentarnego Euronest. Nie przystąpił do PiS.
We wrześniu 2010 na wniosek europosłówRyszarda Legutki iTomasza Poręby został wykluczony z delegacji PiS w Parlamencie Europejskim w związku z listem do prezesa tej partii,Jarosława Kaczyńskiego, w którym skrytykował jego sposób zarządzania ugrupowaniem[7]. W listopadzie tego samego roku zaangażował się w tworzenie nowego ugrupowaniaPolska Jest Najważniejsza, które w marcu 2011 zostało zarejestrowane jako partia. 10 czerwca tego samego roku został jednym z wiceprezesów tego ugrupowania[8].
Współtworzył (wraz z resztą PJN) powołaną 7 grudnia 2013 na bazie ruchu społecznego „Godzina dla Polski” nową partięPolska Razem[9]. Tydzień później został wiceprezesem tego ugrupowania. Pełnił tę funkcję do marca 2014, kiedy to zrezygnował z zasiadania w prezydium zarządu partii (pozostając przewodniczącym jej śląskich struktur). W tym samym roku nie uzyskał reelekcji w wyborach europejskich[10], otwierając śląską listę Polski Razem. W maju 2014 zrezygnował z członkostwa w partii, wycofując się z działalności politycznej[11].
W 2016 prowadził programDwie prawdy wTVN24[12]. W 2019 bez powodzenia kandydował doSenatu z ramieniaKoalicji Obywatelskiej[13].
| Wybory | Komitet wyborczy | Organ | Okręg | Wynik | |
|---|---|---|---|---|---|
| 2009 | Prawo i Sprawiedliwość | Parlament Europejski VII kadencji | nr 11 | 112 881 (12,11%) [6] | |
| 2014 | Polska Razem | Parlament Europejski VIII kadencji | nr 11 | 14 163 (1,67%) [10] | |
| 2019 | Koalicja Obywatelska | Senat X kadencji | nr 72 | 82 830 (45,95%)[13] | |
