Data i miejsce urodzenia | 9 stycznia 1954 | ||
---|---|---|---|
Data śmierci | 21 stycznia 2018 | ||
Narodowość | |||
Dziedzina sztuki | |||
|
Lidia Ostałowska (ur. 9 stycznia 1954 wWarszawie[1], zm. 21 stycznia 2018[2][3]) – polska dziennikarka,reportażystka, pisarka, działaczka społeczna.
W 1977 ukończyła studia polonistyczne naUniwersytecie Warszawskim. Pracowała jako dziennikarka w „Przyjaciółce” (1979-1980) i reporterka w „itd” (1980)[1]. W wyniku weryfikacji w czasiestanu wojennego została pozbawiona pracy. Współpracowała z podziemną„Solidarnością”, w latach 1984-1989 pracowała jako nauczycielka[1]. W 1989 związała się z działem reportażu „Gazety Wyborczej”, gdzie pracowała do śmierci. Pisała otych, którym trudniej – o mniejszościach narodowych i etnicznych, o kobietach, o młodzieży z subkultur i o wykluczonych[4].
Była jednym z fundatorów i członków radyFundacji Itaka[5]. Prowadziła wykłady na podyplomowychgender studies wInstytucie Badań Literackich PAN[6]. Nominowana doNagrody Literackiej Nike 2012 zaFarby wodne[7].
Zmarła 21 stycznia 2018. Uroczystość pogrzebowa odbyła się 26 stycznia 2018 naCmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, a jej prochy zostały pochowane naCmentarzu w Warszawie-Radości[8].