Jest to największyregion turystyczny Francji, który odwiedza około 10 mln turystów rocznie. Początki turystyki w tym obszarze sięgają początków XIX w. Zimą przyjeżdżali tu przede wszystkim bogaci Francuzi iAnglicy. Podczasokresu międzywojennego turyści pojawiali się także coraz częściej w lecie. PoII wojnie światowej na całym wybrzeżu powstała intensywna zabudowa dla celów wypoczynkowych:hotele,mariny,kąpieliska ikasyna[3].
Nazwy Lazurowe Wybrzeże użył po raz pierwszy francuski pisarzStéphen Liégeard, który w1887 wydał książkę zatytułowaną właśnieLa côte d’azur, w której opisuje swoją podróż po terenie od wschodnich krańców Marsylii do granic Genui. Za to Anglicy używali już wcześniej i nadal używają określeńRiviera (do której też wliczają część włoską wybrzeża) lubFrench Riviera (Riwiera Francuska)[4].
Nicea jest największym miastem regionu, w którym poza nią znajdują się także: położone 20 km na wschód Monako i Cannes ok. 35 km na zachód. Region słynie z pięknych plaż i ciepłej wody o lazurowej barwie, oraz umiarkowanego i łagodnego klimatu. Najlepszy czas na zwiedzanie i wypoczynek trwa od maja do września. Od października do kwietnia można korzystać z licznych tras wędrownych, czy w pobliskich Alpach Nadmorskich uprawiać sporty zimowe[1][2].
Najważniejsze ośrodki Lazurowego Wybrzeża to (z zachodu na wschód):
