Lastriko (równieżlastryko,lastrico,terazzo) – materiał budowlany, rodzajbetonowego (rzadziej asfaltowego) podłoża utworzony przez mieszaninęwody,cementu (asfaltu),grysu oraz barwnika stosowany do wylewaniaposadzek,schodów,parapetów oraz donagrobków.
Grys stosowany do wytworzenia lastriko to przeważnie różnego rodzajumarmur,granit,bazalt. Mieszanka z cementem tworzy twardą i mocną powierzchnię podatną na polerowanie i szlifowanie dla uzyskania połysku kamienia naturalnego. Grys do lastriko ma grubość do 10 mm. Najczęściej stosuje się grys w dwóch rozmiarach – od 2 do 5 mm lub od 4 do 10 mm.
Faktura lastrika może być chropowata, z wystającymi kawałkami kamienia (zwłaszcza do nagrobków) albo polerowana na wysoki połysk[1].
Lastriko znano już w neolicie a potem w starożytności i było ono jednym z najstarszych znanych, zachowanych do dziś podłoży. Znane są posadzki z lastriko wJerychu,Göbekli Tepe iÇayönü (Turcja) oraz zKastros(inne języki) naCyprze. Zachowały się także podłogi w weneckich willach sięgające czasów XIV w. Były także popularne w średniowieczu (IX w.) w północnychWłoszech. Znane są wysokiej klasy artystycznej podłogi z lastrika z okresu międzywojennego XX w. często tworzone w styluart déco.
 | Zobacz multimedia związane z tematem:Lastriko |