 | |||
| Sanktuarium | |||
|---|---|---|---|
| Początek kultu | XIII w. | ||
| |||
Kurska lubKursko-Korzenna Ikona Matki Bożej „Znak” – cudownaikonaMatki Bożej, wariantIkony Matki Bożej „Znak”.
Ikona przedstawia Matkę BożąOrantę z dłońmi wzniesionymi w górę w geście modlitewnym i DzieciątkiemJezus wmandorli na wysokości jej piersi. W otoczeniu postaci Maryi w wydzielonych polach rozmieszczone jest 9 postaci innych świętych (zależnie od wariantu), zaś ponad nią postaćBoga Ojca. Niekiedy wizerunku Maryi i świętych oddzielają od siebie roślinne pnącza i kwiaty, co nawiązuje do legendarnych okoliczności objawienia się ikony.
Według legendy ikona została znaleziona przez myśliwego, gdy leżała na korzeniu drzewa w lesie w okolicachKurska 8 września 1259, po zniszczeniu tego miasta przez najazd tatarski. Myśliwy dostrzegł podobieństwo wizerunku do znanej od poprzedniego stulecia ikony Matki Bożej „Znak” i zbudował kapliczkę, w której umieścił znalezioną ikonę. W miejscu, z którego ją podniósł, wytrysnęło źródło. Wiadomość o znalezionej ikonie rozeszła się po okolicach i wizerunek szybko zyskał opinię cudownego. Ikona cieszyła się szczególnym kultem wśród mieszkańcówRylska, którzy przenieśli ją do tego miasta do nowej cerkwi Narodzenia Matki Bożej. Ikona miała jednak samoistnie powrócić na dawne miejsce, co powtórzyło się kilkakrotnie, do momentu, gdy mieszkańcy Rylska zrezygnowali z jej przenoszenia.
W 1358 kapliczka została spalona w czasie kolejnego napadu tatarskiego, zaś ikona rozbita i porzucona. Po latach jej dawny opiekun wrócił z niewoli i ze zdumieniem odkrył, że po złożeniu razem części wizerunku same złączyły się na nowo. W 1597 ikonę przewieziono do Moskwy, jednak na prośby mieszkańców Kurska po 18 latach wizerunek zwrócono i umieszczono w soborze, a następnie w nowo powstałym monasterze Ikony Matki Bożej „Znak”. Ikona – w odróżnieniu od cerkwi, w której była przechowywana – przetrwałarewolucję październikową, zabrana z Kurska przez ostatniego przedrewolucyjnegobiskupa kurskiegoTeofana[1]. Biali emigranci przewieźli ją – przez Jugosławię i Niemcy – doUSA, gdzie znajduje się do dziś. Jej stałym miejscem przechowywania jestsobór Ikony Matki Bożej „Znak” w Nowym Jorku[2].
