.jpg) Keystone B-3A, numer seryjny 30-281 | |||
| Dane podstawowe | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Producent | Keystone Aircraft | ||
| Typ | lekki samolot bombowy | ||
| Załoga | 5 | ||
| Historia | |||
| Wycofanie ze służby | 1940 | ||
| Liczba egz. | 63 | ||
| Dane techniczne | |||
| Napęd | 2 Pratt & Whitney R‑1690‑3 | ||
| Moc | 525 KM | ||
| Wymiary | |||
| Rozpiętość | 14,88 m | ||
| Długość | 22,75 m | ||
| Wysokość | 4,80 m | ||
| Masa | |||
| Startowa | 5874 kg | ||
| Osiągi | |||
| Prędkość maks. | 183 km/h | ||
| Prędkość przelotowa | 157 km/h | ||
| Pułap praktyczny | 5874 m | ||
| Dane operacyjne | |||
| Uzbrojenie | |||
| 3-5 km 7,62 mm, do 1133 kg bomb | |||
| Użytkownicy | |||
| United States Army Air Corp | |||
| |||
Keystone B-3A – amerykańskisamolot bombowy z lat 30. XX wieku. Został zaprojektowany jako wersja rozwojowa wcześniejszego bombowcaKeystone LB-6. Bombowce serii Keystone Panther (B-3A/4A/5A/6A) były ostatnimidwupłatowymi bombowcamiUnited States Army Air Corps (USAAC).
Ostatni, siedemnasty bombowiecKeyston LB-6 z zamówionej w 1929 serii produkcyjnej (numer seryjny 29-027) został zmodyfikowany na życzenie USAAC, otrzymał on nowe silniki, nowo powstałe wówczasWright R-1750-1 o mocy 525KM, a podwójnystatecznik pionowy samolotu został zamieniony na pojedynczy, nowy samolot otrzymał oznaczenie LB-10[1][2]. W 1930 USAAC zamówił 63 samoloty w wersji LB-10A (numery seryjne 30-281/343), które różniły się od prototypu jedynie nieco krótszym kadłubem, mniejszą rozpiętością skrzydeł i użytym silnikiem (Pratt & Whitney R-1690-3)[1][3]. Jeszcze przed dostawą pierwszego samolotu, USAAC wprowadził nowy system oznaczeń, w którym wszystkie samoloty bombowe zostały oznaczone pojedynczą literą „B” i oznaczenie LB-10A (light bomber, lekki bombowiec) zostało zamienione na B-3A[1][4].
Zewnętrznie nowe bombowce nie różniły się znacznie od samolotów bombowych używanych w czasieI wojny światowej, ich osiągi także nie były znacząco lepsze od używanych 15 lat wcześniej samolotów, niemniej bombowce Keystone były znacznie bardziej niezawodne i bezpieczniejsze[1]. Samoloty nosiły nazwę producenta Keystone Panther, ale nazwa nie była używana przez USAAC[5].
Pierwsze B-3A zostały dostarczone USAAC w październiku 1930[1].
27 ostatnich samolotów z serii LB-10A/B-3A otrzymało silnikiWright R-1750-3 i zostały dostarczone już jakoKeystone B-5A (numery seryjne 30-317/343)[6].
Niektóre z B-3A pozostały na służbie jeszcze do 1940, ostatnią jednostką wyposażoną w te samoloty był 2nd Observation Squadron (2 Dywizjon Obserwacyjny) stacjonujący w bazieNichols Field naFilipinach[4].
Samolot Keystone B-3A byłdwupłatowym, dwusilnikowym bombowcem z podwoziem stałym z kołem ogonowym[7]. Załogę stanowiło pięć osób[4]. Samolot posiadał trzy obronne stanowiska strzeleckie (na przodzie kadłuba, na grzbiecie i pod kadłubem[1], uzbrojenie obronne stanowiły trzykarabiny maszynowe Lewis[1][8] (pięć według innych źródeł[4]).
Ostatni produkcyjny egzemplarzKeystone LB-6 ze zmienionym usterzeniem i mocniejszymi silnikami.
Wersja produkcyjna LB-10 z nieco zmienionym kadłubem i skrzydłami, zamówiono serię 63 samolotów (numery seryjne 30-281/343).
Oznaczenie pod jakim LB-10A weszły do służby.
27 ostatnich samolotów LB-10A ze zmienionymi silnikami.
| Wersja | Długość (m) | Rozpiętość (m) | Wysokość (m) | Silniki | Moc (KM) | Masa własna (kg) | Masa start. (kg) | Pręd. maks. (km/h) | Pręd. przel. (km/h) | Pułap (m) | Zasięg (km) | Ładunek bomb. (kg) |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Keystone LB-6[9] | 15,01 | 23,00 | 5,50 | Wright R‑1750‑1 | 525 | 3186 | 6100 | 183 | 153 | 3550 | 1017 | 910 |
| Keystone LB-10[2] | 15,01 | 22,86 | 4,72 | Wright R‑1750‑1 | 525 | - | 6025 | 186 | 150 | 4096 | - | 1133 |
| Keystone LB-10A/B-3A[4] | 14,88 | 22,75 | 4,80 | Pratt & Whitney R‑1690‑3 | 525 | - | 5874 | 183 | 157 | 3870 | 1384 | 1133 |
.svg)
.svg)
