Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Kapustin Jar

Na mapach:Ziemia48°33′55″N 46°17′42″E/48,565278 46,295000
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kosmodrom Kapustin Jar
4 GCP (4-й Государственный центральный межведомственный полигон)
ilustracja
Status

aktywny

Położenie i warunki
Państwo

 Rosja

Obwód

 astrachański

Miejscowość

Znamiensk

Najmniejsze możliwe nachylenie orbity

48.4°

Największe możliwe nachylenie orbity

50.7°

Historia
Data otwarcia

1947

Data pierwszego startu

16 marca1962

Położenie na mapie obwodu astrachańskiego
Mapa konturowa obwodu astrachańskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kosmodrom Kapustin Jar”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Kosmodrom Kapustin Jar”
Ziemia48°33′55″N 46°17′42″E/48,565278 46,295000
Strona internetowa

Kapustin Jar (ros. Капустин Яр) –kosmodrom i rakietowy poligon wojskowy w północno-zachodniej częściObwodu astrachańskiego.

Historia

[edytuj |edytuj kod]

W maju 1946 władzeZSRR podjęły decyzję o utworzeniupoligonu wojskowego podobnego do tego, którym dysponowali Amerykanie wNowym Meksyku. Grupa kierowana przez gen.Wasilija Wozniuka spośród siedmiu rozważanych lokalizacji wybrała tę, znajdującą się w sąsiedztwie miastaWołgograd w okręgu astrachańskim i niedaleko od wsi Kapustin Jar. Budowę pierwszych pól startowych powstającego doświadczalnego poligonu rakietowego rozpoczęto w 1946 roku. 3 czerwca 1947 Rada Ministrów ZSRR podjęła decyzję o rozpoczęciu budowy w tym właśnie miejscu głównego poligonu rakietowego. Pracami budowlanymi kierował gen. Wozniuk, on też został pierwszym komendantem poligonu.

1 października 1947 gen. Wozniuk przekazał doMoskwy informację o pełnej gotowości poligonu do wystrzeliwaniapocisków balistycznych. Dwa tygodnie później do bazy przybyła pierwsza partia niemieckich pociskówA-4/V-2, którą specjaliści radzieccy zmontowali ze znalezionych w fabrykach niemieckich części. Pierwszy start pocisku balistycznego z poligonu miał miejsce 18 października 1947 o 10.47 czasu moskiewskiego[1]. Rakieta osiągnęłapułap 86 km i spadła w odległości 274 km od miejsca startu. W ciągu miesiąca wystrzelono kolejnych 10-11 rakiet, z których 9 osiągnęło założony cel. Doświadczenie zdobyte po tych próbach zaowocowało w rok później uruchomieniem produkcji analogicznej pod względem konstrukcji rakiety R-1, która przeszła pomyślne próby jesienią 1948.

Do 1957 Kapustin Jar był jedynym miejscem startu radzieckich rakiet balistycznych (R-1,R-2, R-5, R-12,R-14) oraz ich odmian geofizycznychW-1A,W-1B,W-1W,W-1D,W-1E,W-2A,W-5A,W-11A itd. W czerwcu 1951 na poligonie podjęto próbę wystrzeliwania rakiet z psami na pokładzie. Za pomocą tych rakiet zrealizowano bogaty program badań atmosfery na wysokości 100-500 km, wykonano szereg lotów z obiektami biologicznymi w celu określenia wpływunieważkości na żywe organizmy. Wyniki tych badań w zasadniczy sposób przyczyniły się do realizacji lotuGagarina. Prowadzono także regularny sondaż atmosfery za pomocą serii rakiet meteorologicznych (MR-1, MMR-05, MMR-08). Na ten cel w północno-zachodniej strefie poligonu wydzielono obszar pod nazwą „Stacja Sondażu Atmosferycznego-Wołgograd”. W tym czasie miejsce to nie było umieszczane na mapach, a dawną nazwę miejscowości zastąpił wojskowykryptonim Moskwa-400.

W lutym 1956 na poligonie Kapustin Jar pojawiły się rakiety z ładunkami jądrowymi typu R-5M. Rok później testowano międzykontynentalny pocisk R-12. 16 marca 1962 z poligonu rakietowego został przekształcony wkosmodrom – z poligonu wystrzelonosputnikKosmos-1, stąd też startowały kolejne satelity serii Kosmos. Od końca lat 60. kosmodrom nabrał charakteru międzynarodowego. W latach 1963–1987 wystartowały stąd 83 satelity, na orbity o nachyleniu od 48,4° do 50,7°. Do 1973 stosowano wyłącznie rakietęKosmos B, która startowała 60 razy (ostatni raz zInterkosmosem-9), w tym samym roku wprowadzono do użytku silniejszą rakietęKosmos-C. Do końca 1987 przeprowadzono 24 starty, z czego jeden był nieudany, z powodu uszkodzenia stateczników rakiety. Przeważająca liczba satelitów startująca z tego terenu to były obiekty naukowo-badawcze, reszta to pojazdy eksperymentalne (np. Kosmos 1374, Kosmos 1445) i technologiczne. W tym kosmodromie zapoczątkowano praktyczną współpracę w ramach programuInterkosmos. Tu startowały satelity z tej serii o numerach: 1, 2, 3, 4, 5, 7, 9, 11 i 16. Port ten odwiedzili przedstawiciele Francji, Szwecji, i Indii, podczas startu satelitówAurele,SRET,Signe,Aryabhata iBhaskara. Po wystrzeleniu 22 czerwca 1988 satelity BOR-5, działalność kosmodromu została zawieszona.

Wznowienie startów z poligonu Kapustin Jar nastąpiło w 1998. Z kosmodromu wystrzeliwano przy pomocy rakiety Kosmos-1 satelity komunikacyjne (m.in. Megsat-0). W 2006 prowadzono w tym miejscu próby balistyczne pociskuIskander-M.

Komendanci poligonu

[edytuj |edytuj kod]

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. „Astronautyka”, s. 20, 1988. Wrocław: Ossolineum. ISSN 0004-623X. 
  2. Wołoszański 2021 ↓, s. 264.

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
Kosmodromy
Brazylia (FAB,AEB)
Kanada (CAF,CSA)
Chiny (CNSA)
Europa (ESA)
Francja (CNES)
Indie (ISRO)
Izrael (ISA)
Japonia (JAXA)
Korea Południowa (KARI)
Korea Północna (KCST)
Szwecja (SNSB)
Pakistan (SUPARCO)
Rosja (RKA)
USA (NASA,DoD)
na terenie USA
pozostałe
Prywatne
na terenie USA
pozostałe
Nieczynne
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kapustin_Jar&oldid=75849708
Kategoria:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp