Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Jules Michelet

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jules Michelet
Ilustracja
Portret pędzlaThomasa Couture (między 1850 a 1879)
Data i miejsce urodzenia

21 sierpnia1798
Paryż

Data i miejsce śmierci

9 lutego1874
Hyères

Zawód, zajęcie

pisarz,historyk,filozof

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Jules Michelet, ok. 1873 r.
Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2012-02 wymagazweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formieprzypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach:Encyklopedia PWN •Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych •BazHum •BazTech •RCIN • Internet Archive (texts /inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się wdyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon{{Dopracować}} z tego artykułu.

Jules Michelet (ur.21 sierpnia1798 wParyżu, zm.9 lutego1874 wHyères) – historyk, pisarz ifilozof francuski okresuromantyzmu.

Życiorys

[edytuj |edytuj kod]

Od1830 dyrektor archiwów państwowych. Pracował będąc profesorem wÉcole Normale Supérieure od 1827 roku, później objął stanowisko profesora naSorbonie (1834-35). Będąc profesoremCollège de France (1838-1848), cieszył się już ogromną popularnością. Wykorzystywał wykłady wCollège de France do głoszenia poglądówantyklerykalnych iliberalnych, co przypłacił utratą swego stanowiska po zamachu stanuNapoleona III w 1851. Za odmowę przysięgi rządowi Napoleona III został usunięty z dyrekcji archiwum w 1852. Był członkiem Akademii Nauk Moralnych i Politycznych (franc.Académie des sciences morales et politiques) przyInstytucie Francji.

W dziełach swych, pisanych znakomitym stylem, niezwykle barwnie i obrazowo, dążył do pełnej syntezy, za którą uważał ukazanie przeszłości we wszystkich jej przejawach. W swych pracach kierował się zasadą: „Trzeba wziąć źródło na łoże tortur, zmuszając je, by wykrztusiło informację”. Występował w obronie Polski, opublikował m.in.Kościuszko, legenda demokratyczna w 1851. Napisał też inne dzieła o Polsce, m.in.Pologne et Russie (1854),La Pologne martyre (1863). W czasieKomuny Paryskiej napisał patriotyczną broszurę o jej obronieLa France devant l'Europe (1871).

Jest też autorem 17-tomowej historii Francji pisanej w latach 1855–1867 i twórcą „białej” legendyWielkiej Rewolucji Francuskiej. Historię rewolucji francuskiej napisał w latach (1847–1853). Obejmowała ona 7 tomów. W 1855 roku napisałHistorię Francji, w której po raz pierwszy zostało użyte pojęcieOdrodzenie (Renesans). Napisał też eseje poświęcone przyrodzie, np.:Ptak (1856). Inne dzieła to:L'insecte (1857),Czarownica (1862) orazLa Bible de l'humanité (1864). W dziele pt:Nos fils (1869), nawiązał do teorii:Komenskiego,Rousseau,Pestalozziego iFröbla.

Michelet ma także swój wkład w formułowaniu idei integracji europejskiej. Próbował on przeciwstawić Europie gwałcącej prawa narodów koncepcję „wspólnej ojczyzny europejskiej”, do której wszystkie narody kontynentu wnosiłyby własny wkład, tworząc bardziej sprawiedliwą Europę. Wiodącą rolę w realizacji tego projektu Michelet przyznawał Francji. Zasłynął jako radykalny demokrata i sympatyk Polski.

Cyprian Kamil Norwid poświęcił mu wierszFraszka (Dewocja krzyczy...).

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jules_Michelet&oldid=74592066
Kategorie:
Ukryta kategoria:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp