Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Josyf Slipyj

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Josyf Slipyj
Йосиф Сліпий
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Herb duchownegoPer aspera ad astra
Przez ciernie do gwiazd
Kraj działania

Ukraina

Data i miejsce urodzenia

17 lutego1892
Zazdrość,Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

7 września1984
Rzym,Włochy

Miejsce pochówku

Archikatedralny sobór św. Jura we Lwowie

Arcybiskup większy Lwowa
Okres sprawowania

1944[1]–1984

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

obrządku bizantyjsko-ukraińskiego

Inkardynacja

22 lutego 1965

Prezbiterat

30 września 1917

Nominacja biskupia

25 listopada 1939

Chirotonia biskupia

22 grudnia 1939

Kreacja kardynalska

22 lutego 1965
Paweł VI

Kościół tytularny

S. Atanasio

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

22 grudnia 1939

Konsekrator

Andrzej Szeptycki

Współkonsekratorzy

Nykyta Budka
Mikołaj Czarnecki

Konsekrowani biskupi
Wasyl Wełyczkowski4 lutego 1963
Joakim Segedi28 lipca 1963
Iwan Choma2 kwietnia 1977
Stefan Czmil2 kwietnia 1977
Lubomyr Huzar2 kwietnia 1977
Innocenty Łotockyj1 marca 1981
Stephen Sulyk1 marca 1981
Michel Hrynchyshyn30 stycznia 1983
Współkonsekrowani biskupi
Myrosław Lubacziwśkyj12 listopada 1979

Josyf Iwanowycz Slipyj,ukr. Йосиф Іванович Сліпий (ur.17 lutego1892 wZazdrości, zm.7 września1984 wRzymie) –biskupgreckokatolicki,arcybiskup metropolita Lwowa,kardynał prezbiter od 1965.

Życiorys

[edytuj |edytuj kod]

Urodził się w wielodzietnej rodzinie chłopskiej, jego ojcem był Iwan Kobernycki-Slipyj, matką Anastazja z Dyczkowskich. Po ukończeniu w 1911 gimnazjum wTarnopolu, a następnie studiach wgreckokatolickim seminarium duchownym we Lwowie został wysłany przez metropolitęAndrzeja Szeptyckiego na studia teologiczne doInnsbrucku, które ukończył w 1918.Święcenia kapłańskie przyjął 30 września 1917 z rąk Andrzeja Szeptyckiego. Po ukończeniu studiów w Innsbrucku wyjechał do Rzymu, gdzie studiował na papieskich uniwersytetachAngelicum iGregorianum oraz wInstytucie Wschodnim.

Duszpasterstwo

[edytuj |edytuj kod]

Do Lwowa powrócił w 1922, gdzie pracował jako duszpasterz w archidiecezji lwowskiej. W tym czasie założył kwartalnik teologiczny „Bohoslavia”, którego to był redaktorem. Był wykładowcą teologii oraz rektorem (1925–1939) seminarium we Lwowie. W 1928 został mianowany przewodniczącym Lwowskiego Towarzystwa Naukowo-Teologicznego.

25 listopada 1939 został mianowanykoadiutorem metropolii lwowskiej z prawem następstwa i zarcybiskupią stolicą tytularną Serne.Sakry biskupiej udzielił mu 22 grudnia 1939 metropolita Lwowa Andrzej Szeptycki. 1 listopada 1944 został następcą Szeptyckiego na stolicy metropolitalnej we Lwowie oraz biskupemHalicza iKamieńca, jak również administratorem apostolskimmetropolii kijowskiej.

Okupacja nazistowska i sowiecka

[edytuj |edytuj kod]

28 kwietnia 1943 biskup Josyf Slipyj odprawił nabożeństwo warchikatedrze św. Jura z okazji powołania14 Dywizji Grenadierów SS. Podczas uroczystości obecne były również niemieckie władze okupacyjne, w tymOtto von Wächter – gubernator dystryktu galicyjskiego Generalnego Gubernatorstwa. 11 kwietnia 1945 Slipyj został aresztowany przezSowietów i zesłany naSyberię. Spędził włagrach 18 lat. Dzięki interwencji papieżaJana XXIII oraz prezydentaJohna Kennedy'ego 6 lutego 1963 został zwolniony, a 9 lutego zmuszony do wyjazdu do Rzymu, gdzie rezydował do końca życia.

Okres wygnania w Rzymie

[edytuj |edytuj kod]

Biskup Slipyj wziął udział w trzech sesjachsoboru watykańskiego II. 23 grudnia 1963 papieżPaweł VI nadał mu tytułarcybiskupa większego i mianował go członkiemKongregacji ds. Kościołów Wschodnich. 22 lutego 1965 Paweł VI mianował gokardynałem, nadając mu tytuł prezbiteraS. Atanasio. W kolejnych latach uczestniczył Slipyj w watykańskich sesjach ŚwiatowegoSynodu Biskupów (w latach: 1967, 1969, 1971, 1974, 1977, 1980).

W 1969 dokonałkonsekracji bazyliki św. Zofii w Rzymie. Przy tej katedrze zostały zorganizowane wydziały teologii, filozofii i studiów humanistycznych.W 1975 otrzymał godności arcybiskupa większegoKijowa-Halicza (obrządku greckokatolickiego).W 1980 uczestniczył w pracach Synodu Biskupów Ukraińskich w Rzymie, zwołanego przezJana Pawła II.

W 1972 (po ukończeniu 80 lat) utracił prawo udziału wkonklawe i nie uczestniczył w dwukrotnych wyborach papieża w 1978.

W 1977 udziela święceń biskupich w Castel Gandolfo o. Lubomyrowi Huzarowi, Ivanowi Chomie i Stepanowi Czmilowi w tajemnicy i bez zgody papieża[2].

Zmarł 7 września 1984 w Rzymie. 13 września został pochowany, zgodnie z jego wolą, w krypcie bazyliki św. Zofii w Rzymie. Uroczystościom pogrzebowym przewodniczył arcybiskupMyrosław Lubacziwski, jego następca. 27 sierpnia 1992 zwłoki metropolity przewieziono do Lwowa i w ósmą rocznicę śmierci 8 września 1992 złożono w krypcie archikatedralnego soboru św. Jura we Lwowie.

Odznaczenia

[edytuj |edytuj kod]

Upamiętnienie

[edytuj |edytuj kod]
  • Na setną rocznicę urodzin kardynała wystawiono mu pomnik w Zazdrości. Dwa lata później odsłonięto tam jego popiersie. W 1998 r. otwarto w Zazdrości poświęcone mu muzeum.
  • W 2004 r. odsłonięto pomnik Josyfa Slipego przed katedrą w Tarnopolu. Pomnik został poświęcony przez kardynałaLubomyra Huzara
  • Tablice pamiątkowe odsłonięto przy Poczcie Głównej we Lwowie oraz wCharkowie.
  • W lwowskiej akademii teologicznej mieści się wystawa ku czci Josyfa Slipego.
  • Na Ukrainie w kilku miastach są ulice jego nazwiska, m.in. we Lwowie, Tarnopolu, wIwano-Frankiwsku iKołomyi
  • W Tarnopolu jest seminarium oraz szkoła zawodowa im. Josyfa Slipego.
  • WBytowie wwojewództwie pomorskim jedna z ulic (przy której mieści sięlokalna cerkiew) nosi nazwisko kardynała[3].

Rok 2017 – na 125. rocznicę urodzin arcybiskupa Kościoła katolickiego obrządku bizantyjsko-ukraińskiego – był uroczyście ogłoszonym jakoRok Josyfa Slipego.

Zobacz też

[edytuj |edytuj kod]

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Do 1964 arcybiskup metropolita lwowski.
  2. PawełP. Potoczny PawełP.,Патріарх Йосиф Сліпий: Patriarcha Josyf (Slipyj), Arcybiskup Większy, Kardynał i Metropolita (1944-1984). [online], Патріарх Йосиф Сліпий, 10 stycznia 2014 [dostęp 2022-02-16] .
  3. Ulica Parkowa w Bytowie zmienia nazwę na Josyfa Slipego | Głos Pomorza [online], gp24.pl [dostęp 2021-01-31] (pol.).

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]
Zwierzchnicy Kościoła greckokatolickiego (Ukraińskiej Cerkwi greckokatolickiej)
Metropolici –
arcybiskupi kijowscy, haliccy i całej Rusi
Biskupi unickiej diecezji supraskiej[a]
Metropolici cerkwi unickiej w Rosji[b]
Uniccy biskupi chełmscy
Metropolici haliccy –
arcybiskupi lwowscy[d]
Metropolici –
arcybiskupi więksi lwowscy
Metropolici –
arcybiskupi więksi kijowsko-haliccy
  • [a] zwierzchnicy Kościoła unickiego pod zaborem pruskim.
  • [b] arcybiskupi "prawobrzeżni" – zależni od Rosji, nieuznający mianowanych przez papieża metropolitów rezydujących we Lwowie.
  • [c] przewodniczący greckounickiego kolegium w Petersburgu: likwidacja Kościoła unickiego na ziemiach zabranych, pod władzą Imperium Rosyjskiego pozostała jedynie unicka diecezja chełmska na terenie Królestwa Polskiego
  • [d] zwierzchnicy grekokatolików w Galicji – zabór austriacki do 1918 r.
Ukraińscy kardynałowie
Zmarli kardynałowie
Żyjący kardynałowie elektorzy

w nawiasach podano rok kreacji kardynalskiej

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Josyf_Slipyj&oldid=75505933
Kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp