 John Ericsson (1803–1889) | |||
| Data i miejsce urodzenia | 31 lipca 1803 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 8 marca 1889 | ||
| Zawód, zajęcie | inżynier, wynalazca | ||
 | |||
| |||
John Ericsson (ur.31 lipca1803 w Långbanshyttan,Värmland, zm.8 marca1889 wNowym Jorku) –szwedzki inżynier i wynalazca[1][2]. Pracował wAnglii iUSA.
Ericsson współpracował przy projektowaniu parowozu „Novelty”, który brał udział wRainhill Trials naLiverpool and Manchester Railway, które wygrał „Rocket”George'a Stephensona (1781–1848)[1]. Później w 1836 opatentowałśrubę okrętową, która zastąpiła dotychczas używanekoło łopatkowe. Zaprojektował pierwszą śrubową fregatę parowąUSS „Princeton” dlaMarynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych we współpracy z kapitanem (późniejszym komandorem)Robertem F. Stocktonem (1795–1866)[1], który niesłusznie obwinił go o tragiczny wypadek tego nowego statku. Nowa współpraca zCorneliusem H. DeLamaterem (1821–1889) zDeLamater Iron Works w Nowym Jorku zaowocowała powstaniem pierwszego opancerzonego okrętu wojennego wyposażonego wobrotową wieżę działową,USS „Monitor”, który uratował amerykańską eskadrę blokującą przed zniszczeniem przez okręt wojennyKonfederatów,CSS „Virginia”, podczas słynnejbitwy pod portem Hampton Roads u południowego ujścia Zatoki Chesapeake (u zbiegu rzek James i Elizabeth) w marcu 1862 roku, podczaswojny secesyjnej (1861–1865)[1][2].
Stosowanie śruby okrętowej w znacznym stopniu zwiększyło wydajność statków parowych, co w dużej mierze wpłynęło na ich rozpowszechnienie[3].
