To jest wersja przejrzana tej strony
Joe Meek, właśc. Robert Georgie Meek (ur.5 kwietnia1929, zm.3 lutego1967) – pionier brytyjskich reżyserów nagrań lat '50–'60XX w., kompozytor, wynalazca, pierwszy w historii niezależny producent muzyczny, którego działalność miała silny wpływ na rozwój muzyki i kulturyrockowej. Współpracował z takimi artystami i zespołami jakIvy Benson,The Outlaws,The Tornados,John Leyton iThe Honeycombs.
To Meek wprowadził do studia nagraniowego takie narzędzia jak kompresor, efektpogłosu,reverse (odtwarzania taśmy „od tyłu”) jak też początkisamplingu. Zaadaptował do współczesnych mu brzmień muzycznychrythmicon, instrument muzyczny z lat '30XX w., który później wykorzystali muzycyTangerine Dream iPink Floyd.
W przeciwieństwie do innych producentów, dążył bardziej do uzyskania określonego wrażenia ogólnego niż do precyzyjnego uchwycenia wszystkich dźwięków, generowanych przez muzyków w studiu. W ciągu swej krótkiej kariery stał się samotnym twórcą „dźwiękowego autografu” swojego własnego brzmieniowego piętna, który nadawał produkowanym przez siebie nagraniom.
Joe Meek urodził się5 kwietnia1929 wNewent (Anglia) jako Robert Georgie Meek. Ten nie posiadający zupełnie muzycznego słuchudyslektyk odegrał znaczącą rolę w świecie rocka będąc producentem wielu przebojowych nagrań. Pracował nad 245 singlami, spośród których 45 stało się wielkimi hitami.
Po odbyciu służby wojskowej jako technik radarowy zaczął pracować w studiach nagraniowych. Początkowo, od1953 roku, pracował wIBC Studios, następnie wMidlands Electricity Board. Tam, wykorzystując firmową aparaturę rozwijał swoje zainteresowania elektroniką i produkcją muzyki. Nauczył się nawet tłoczenia, a w zasadzie wycinania płyt gramofonowych i wykonał nawet pierwszą swoją płytę. Porzucił firmę aby podjąć pracę inżyniera dźwięku wRadio Luxembourg.
Przełomem była praca nadMusic for lonely loversIvy'ego Bensona. Jego techniczny geniusz przejawił się po raz pierwszy przy pracy nad singlemHumphreya LytteltonaBad Pennyblues w1956 roku. Po pewnym czasie wybudował swoje własne studio nagrań, jednocześnie poświęcając sporo energii na pracę wLandsdowne Studio należącym doDenisa Prestona.
Z jego studiem związane były zespołyThe Outlaws orazThe Tornados. Ci ostatni zaczynając jako zespół akompaniujący, dość szybko stali się gwiazdami po obu stronach oceanu, dzięki nagraniu płytyTelstar. Był to czas, gdy inżynierowie dźwięku odziani w śnieżnobiałe fartuchy zajmowali się wyłącznie czystością i jakością nagrywanych tonów. W swoim domowym studio Meek produkował nagrania na wszystkich trzech piętrach domu i nie przejmował się przesterowaniami, manipulując dźwiękiem tak, aby uzyskać pożądany efekt. Meek był bezdyskusyjnie pierwszym producentem, który w pełni wykorzystał możliwości współczesnego studia.
Jego innowacyjna technika – fizyczne odseparowanie instrumentów, traktowanie instrumentów pogłosem i efektem reverb, obróbka dźwięku przy użyciu domowych elektronicznych gadżetów, łączenie odrębnie nagranych instrumentów czy fragmentów utworu – doprowadziły do wyłomu w ówczesnej tradycyjnej produkcji dźwięku. Do tamtej pory standardem produkcji płyt było bowiem nagrywanie wszystkich wykonawców w jednym studio jednocześnie. Była to pozostałość ery przedtaśmą magnetofonową, kiedy wykonawcy byli od razu uwieczniani na płycie matce, która wyrzynana była – i to dosłownie – już w trakcie nagrania.
Styl Meeka był też krańcowo różny od produkcji innego czarodzieja dźwiękuPhila Spectora, dla którego typowa była „ściana dźwięku”, którą tworzył nagrywając na żywo duże zespoły, w których było po kilka głównych instrumentów, takich jakbas,gitara czyfortepian, co dawało złożone dźwiękowe tło wokalistom.
W styczniu1960 r. Meek założyłTriumph Records, ale na skutek sporu ze wspólnikiem szybko odszedł z tej firmy. Został producentem nagrań dlaWilfreda A. Banksa pod szyldemRGM Sond. W rzeczywistości pracował we własnym domowym studio, a gdy gospodarze zdenerwowani nieco hałasem, odważali się sygnalizować to stukaniem w sufit, Meek kładł kolumny głośnikowe na podłodze i podkręcał gałkę mocy wzmacniaczy.
Pierwszym przebojem RGM Sond było nagranieJonha LeytonaJohnny Remember Me, podczas którego Meek umieścił skrzypce na schodach, perkusistę w łazience a sekcję dętą na innym piętrze. Współpracownikiem Meeka przy tym nagraniu był nieznany wtedy AustralijczykRobert Stigwood. Ten ostatni zajął się promocją singla jak i wykonawcy, którego wprowadził w świat telewizyjnejopery mydlanej. Joe Meek przegapił szansę współpracy zDavidem Bowiem iBeatlesami, których nazywał pogardliwie „jeszcze jedna kupa hałasu, kopiująca muzykę innych”.
Poza muzyką, wielką obsesją Meeka byłokultyzm i idea „drugiej strony”. Umieszczał magnetofony na cmentarzach by pozyskać głosy spoza grobu. Szczególnie obsesyjnie podchodził doBuddy'ego Holly'ego i innych tragicznie zmarłych rockmanów. Stąd zapewne, w jego dorobku producenckim znajduje się utwór ”Tribute to Buddy Holly”.
Pod koniec swojego krótkiego życia popadł w chorobę psychiczną. Sądził, że jego studio przedstawicieleDecca Records nafaszerowali mikrofonami, by ograbić go z pomysłów. Do tego dołączyły narkotyki idepresja między innymi z powodu ukrywanej orientacjihomoseksualnej. Przyszło mu żyć w czasach, w którychhomoseksualizm był bardzo negatywnie postrzegany w społeczeństwie, a kontakty homoseksualne karalne. W1963 r. oskarżony został o „składanie niemoralnych propozycji" starszemu od siebie mężczyźnie. Zdarzenie to wywołało skandal, szeroko nagłośniony w prasie. To pogłębiło jego frustrację.
3 lutego1967 r. w 8 rocznicę śmierci Buddy'ego Holly'ego Meek zastrzeliwszy swoją gospodynię popełnił we własnym studio samobójstwo. Ostatnim wielkim sukcesem Meeka było nagranieThe Honeycombs z1964 r. „Have I the Right”.