![]() center | |||
![]() | |||
![]() | |||
król Kartlii i Kachetii | |||
Okres | |||
---|---|---|---|
Poprzednik | |||
Następca | królestwo wcielone do Imperium Rosyjskiego | ||
Dane biograficzne | |||
Dynastia | |||
Data urodzenia | |||
Data śmierci | |||
Ojciec | |||
Żona | Ketewan Andronikaszwili, następnieMaria Ciciszwili | ||
|
Jerzy XII (ur. 10 października 1746, zm. 28 grudnia 1800) – ostatni królKartlii i Kachetii przed wcieleniem jej terytorium doImperium Rosyjskiego.
Był synem króla Kartlii i Kachetii (Gruzji wschodniej)Herakliusza II i jego drugiej żonyAnny. Na dworze swojego ojca odebrał staranne wychowanie przygotowujące go do przyszłego objęcia rządów w państwie. Tron objął na początku r. 1798 po śmierci Herakliusza II. Na mocy postanowieńtraktatu gieorgijewskiego z 1783 jego wstąpienie na tron zostało potwierdzone przez cara RosjiPawła I. Uzyskując inwestyturę dla siebie, Jerzy XII sprawił także, że Rosja uznała za następcę tronu gruzińskiego jego syna Dawida, z pominięciem swoich młodszych braci, którzy zgodnie z gruzińską tradycją powinni dziedziczyć po nim. Fakt ten wywołał poważne spory w rządzącej Kartlią i Kachetią rodzinieBagratydów[1].
Mimo odebranego wykształcenia Jerzy XII okazał się królem chwiejnym, niezdecydowanym i niezdolnym do skutecznego rządzenia[1]. Dążąc do uniezależnienia się Kartlii i Kachetii od Rosji, wbrew postanowieniom traktatu gieorgijewskiego samodzielnie wysłał swoich posłówArslana Orbeliani iGiorgi Ciciszwili odpowiednio do stolicTurcji iPersji. Od obydwu wymienionych krajów otrzymał następnie propozycje przejścia pod jego protektorat, co miało łączyć się z zerwaniem podległości od Rosji, a nawet z uzyskaniem określonych terytorialnych nabytków[1]. Działania Jerzego XII wywołały niepokój wPetersburgu. Ministrowie cara Pawła I, który sam nie interesował sięKaukazem, przekonali go, by wprowadził do Gruzji wojska[1]. W takiej sytuacji Jerzy XII został zmuszony do rozmów z Rosją w sprawie szczegółowego uregulowania kwestii rosyjskiego protektoratu nad Kartlią i Kachetią. W przesłanym do Petersburga projekcie rozwiązania tego problemu postulował następujące rozwiązania:
Rozwiązania proponowane przez Jerzego XII nie stały się jednak, jak oczekiwał, przedmiotem rozmów gruzińsko-rosyjskich, gdyż w kręgach rządowych Rosji zdecydowano o całkowitej inkorporacji Kartlii i Kachetii. Doszło do tego już po śmierci Jerzego XII, gdy głównodowodzący wojsk carskich w Gruzji gen.Iwan Łazariew nie dopuścił do objęcia tronu przez jego syna Dawida[2].
Był dwukrotnie żonaty, najpierw zKetewan Andronikaszwili, a po jej śmierci przy porodzie w 1782 - zMarią Ciciszwili[3].