Jerzy Giedroyc

Jerzy Giedroyć (1982, z lewej)
Pełne imię i nazwisko	Jerzy Władysław Giedroyć
Data i miejsce urodzenia	27 lipca 1906 Mińsk,gubernia mińska,Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	14 września 2000 Maisons-Laffitte,Francja
Zawód, zajęcie	prawnik, wydawca, publicysta
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Jerzy Władysław Giedroyc (do 1945 i właśc. Giedroyć; ur.14 lipca^?/27 lipca 1906 wMińsku, zm.14 września2000 wMaisons-Laffitte) – polski prawnik,wydawca,publicysta,polityk i działacz emigracyjny, założyciel wydawnictwaInstytut Literacki (1946), wydawca miesięcznika „Kultura” (1947) i kwartalnika „Zeszyty Historyczne” (1962);epistolograf, w dwudziestoleciu międzywojennym związany z obozem młodokonserwatystów, autorAutobiografii na cztery ręce (1994).

Jerzy Giedroyć pochodził z książęcego roduGiedroyciów herbu własnego. Był synem Ignacego Giedroycia (1882–1944) i Franciszki Giedroyć z domu Starzyckiej (1889–1944). Ignacy Giedroyć, farmaceuta, kierownik apteki szpitalnej w Szpitalu św. Łazarza w Warszawie, zostałzamordowany przez Niemców w czasie powstania warszawskiego^[1].

Miał dwóch młodszych braci: Zygmunta (1909–1973) iHenryka (1922–2010)^[2].

Pradziadek JerzegoLucjan Giedroyć był oficerem wwojsku rosyjskim. Po jego samobójczej śmierci majątek rodzinny podupadł i zubożała rodzina Giedroyciów zmuszona była do zamieszkania w mieście.

W przypadku Jerzego Giedroycia stosuje się zwyczajowo szczególną pisownię jego nazwiska, przyjętą przez niego samego po 1945 i pozostaniu na uchodźstwie dla uniknięcia konieczności stosowania polskiej litery „ć” w językach obcych, a więc: w mianownikuGiedroyc, w przypadkach zależnych przed końcówką pojawia się zmiękczenie:Giedroycia,Giedroyciowi,Giedroyciem,Giedroyciu^[3].

Dorewolucji październikowej uczył się w gimnazjum w Moskwie, po przejęciu władzy w Rosji przez bolszewików przeniósł się doMassoniusa w Mińsku, znajdującym się od 21 lutego 1918 pod okupacją niemiecką (Ober-Ost)^[4], naukę kontynuował w Warszawie, dokąd rodzina przeniosła się w 1919 roku^[5]. AbsolwentGimnazjum im. Jana Zamoyskiego^[6] w Warszawie (1924). Studiował prawo (w latach 1924–1929) i historię (1930–1931) naUniwersytecie Warszawskim. W czasie studiów został przyjęty dokorporacji akademickiejPatria. Wkrótce został jej prezesem^[7]. W latach studenckich należał do tajnychorganizacji paramilitarnychskrajnej prawicy jako członek V stopniaZakonu Rycerzy Prawa (istniejącego 1921–1927, 1929) i podkomisarzPolskiej Organizacji Faszystowskiej (istniejącej 1924–1927, do 1925 pod nazwą Wojskowa Organizacja Faszystów Polskich)^[8]. Po przewrocie majowym jeden z liderówMyśli Mocarstwowej i Związku Pracy Mocarstwowej. Był m.in. prezesem Związku Drużyn Ludowych Mocarstwowej Polski. Był też członkiem konserwatywnegoStronnictwa Prawicy Narodowej^[9][10].

W 1930 objął redakcję tygodnika „Dzień Akademicki”, dodatku do „Dnia Polskiego”. Wkrótce przekształcił pismo w dwutygodnik „Bunt Młodych”. W 1937 pismo zmieniło nazwę na „Polityka”; w lutym 1939 ogłosiło artykuł redakcyjny pt.Żądamy polskiego „hitleryzmu”^[11]. Od 1931 do 1937 był żonaty z Rosjanką Tatianą Szwecow (1911–2005)^[12]. Działał w organizacjiOrientalistyczne Koło Młodych.

Od 1930 pracował jako sekretarz ministra rolnictwa i reform rolnychLeona Janty-Połczyńskiego, a następnie wiceministra w tym resorcieRogera Raczyńskiego, by w 1936 roku przenieść się do Ministerstwa Przemysłu i Handlu (w 1939 awansowany na naczelnika wydziału prezydialnego). Po wybuchuII wojny światowej został ewakuowany doRumunii. Tam został sekretarzem Raczyńskiego jakoambasadora RP wBukareszcie i pozostał na tej placówce, także po ewakuacji polskiej ambasady w 1940, zostając szefem biura polskiego ambasadyChile, która odtąd reprezentowała polskie interesy. Z Rumunii wyjechał razem z personelem ambasady angielskiej, która w następnym roku została również ewakuowana – doTurcji. Tam Giedroyc postanowił wstąpić do wojska, wyjechał więc doPalestyny i został żołnierzemBrygady Karpackiej. Razem z nią brał udział w walkach w Egipcie iobronie Tobruku. Po połączeniu Brygady z wojskami ewakuowanymi zZSRR pod wodzągen. Andersa, zaczął pracować w Biurze Propagandy2. Korpusu. To właśnie w wojsku poznał wielu późniejszych jego współpracowników z „Kultury”, m.in.Józefa Czapskiego^[13].

W 1944 został skierowany na kurs oficerski do ośrodka szkoleniowego wGallipoli; później pracował tam jako oficer wychowawczy, aby w roku następnym zostać wezwanym doLondynu, w celu objęcia posady w Departamencie Kontynentalnym Ministerstwa InformacjiRządu RP na Uchodźstwie. Niebawem jednak złożył dobrowolną prośbę o przeniesienie z powrotem do armii gen. Andersa. W ten sposób znalazł się w Rzymie, gdzie w 1946 założyłInstytut Literacki, w ramach którego – po przenosinach do Paryża – wydawał w latach 1947–2000 miesięcznik „Kultura”, a od 1962 „Zeszyty Historyczne” (których wydawanie kontynuowane było aż do śmierci jego brata, Henryka Giedroycia, w roku 2010).

W 1950 Giedroyc razem zJózefem Czapskim wziął udział wKongresie Wolności Kultury w Berlinie^[14].

W 1974 na łamach „Kultury” Jerzy Giedroyc sformułował, wraz zJuliuszem Mieroszewskim koncepcję, iżsuwerenność Ukrainy, Litwy i Białorusi (ULB) jest czynnikiem sprzyjającym niepodległości Rzeczypospolitej, natomiast zdominowanie tych krajów przez Rosję otwiera drogę do zniewolenia także Polski^[15]. Współpracował też z ukraińskimi środowiskami emigracyjnymi i wspierał ukraiński ruch niepodległościowy, w tym nurt odwołujący się doSymona Petlury^[16].

WPRL informacje na temat Jerzego Giedroycia podlegałycenzurze. Jego nazwisko znajdowało się na specjalnej liście osób z całkowitym zakazem publikacji. Zalecenia cenzorskie dotyczące jego osoby zanotowałTomasz Strzyżewski, któryw swojej książce o peerelowskiej cenzurze opublikował notkę informacyjną nr 9 z 1975 rokuGłównego Urzędu Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk. Wytyczne dla cenzorów zawierały na liście autorów zakazanych jego nazwisko głosząc:

„(...) w stosunku do niżej wymienionych pisarzy, naukowców i publicystów przebywających na emigracji (w większości współpracowników wrogich wydawnictw i środków propagandy antypolskiej) należy przyjąć zasadę bezwarunkowego eliminowania ich nazwisk oraz wzmianek o ich twórczości, poza krytycznymi, z prasy, radia i TV oraz publikacji nieperiodycznych o nienaukowym charakterze (literatura piękna, publicystyka, eseistyka)”^[17].

Zmarł nazawał serca, w nocy z 14 na 15 września 2000^[18]. Został pochowany na cmentarzu wLe Mesnil-le-Roi.

Odznaczony rumuńskim Krzyżem OficerskimOrderu Korony (1930), estońskimOrderem Gwiazdy Białej (1932), belgijskimOrderem Korony (1938) i francuskimOrderem Legii Honorowej (1938)^[19]. Doktorhonoris causaUniwersytetu Jagiellońskiego (1991),Wrocławskiego (18 maja 1998),Warszawskiego (14 listopada 1998)^[20],Uniwersytetu w Białymstoku (1998)^[21],Szczecińskiego (2000) iUMCS (27 września 2000)^[22]. LaureatNagrody Kisiela (1992) iMedalu „Zasłużony dla Tolerancji” (1998). Krytycznie patrząc na stosunki panujące w Polsce po 1989 roku odmówił przyjęciaOrderu Orła Białego (1994)^[23].

Przyjął natomiast francuskiOrder Legii Honorowej (1996)^[24], Honorowe Obywatelstwo Litwy (1997)^[25] i litewskiOrder Wielkiego Księcia Giedymina (1998), a także ukraińskiOrder „Za zasługi” (1998)^[24][26].

• Jerzy Giedroyc,Witold Gombrowicz,Listy 1950–1969, t. 1, wybrał, oprac. i wstępem opatrzyłAndrzej Kowalczyk, Warszawa: Czytelnik 1993,ISBN 83-07-02382-3.
• Jerzy Giedroyc,Autobiografia na cztery ręce, t. 2, opracował i posłowiem opatrzyłKrzysztof Pomian, Warszawa: Czytelnik1994,ISBN 83-07-02456-0; wydanie 2 uzupełnione: 1996,ISBN 83-07-02494-3; wydanie 3, w serii:Biblioteka „Czytelnika”: 1999,ISBN 83-07-02688-1; wydanie 4: Towarzystwo Opieki nad Archiwum Instytutu Literackiego w Paryżu 2006,ISBN 83-86907-48-7.
• Jerzy Giedroyc,Konstanty A. Jeleński,Listy 1950–1987, t. 3, wybrał, oprac. i wstępem opatrzyłWojciech Karpiński; Warszawa: Czytelnik 1995,ISBN 83-07-02452-8.
• Jerzy Giedroyc,Andrzej Bobkowski,Listy 1946–1961, t. 4, wybrał, oprac. i wstępem opatrzyłJan Zieliński, Warszawa: Czytelnik 1997,ISBN 83-07-02491-9.
• Jerzy Giedroyc,Jerzy Stempowski,Listy 1946–1969, t. 5 [cz. 1-2], wybrał, wstępem i przypisami opatrzyłAndrzej Stanisław Kowalczyk; Warszawa: Czytelnik 1998,ISBN 83-07-02590-7.
• Jerzy Giedroyc,Juliusz Mieroszewski,Listy 1949–1956, t. 6, [cz. 1-2], wybrał i wstępem poprzedził Krzysztof Pomian, przypisami i indeksami opatrzyliJacek Krawczyk i Krzysztof Pomian; szkicem o Mieroszewskich i Mieroszewskim uzup.Piotr Wandycz, Warszawa: Czytelnik 1999,ISBN 83-07-02474-9.
• Jerzy Giedroyc,Melchior Wańkowicz,Listy 1945–1963, t. 7, wyboru dokonała i wstępem opatrzyłaAleksandra Ziółkowska-Boehm, przypisy oprac. Aleksandra Ziółkowska-Boehm i Jacek Krawczyk, Warszawa: Czytelnik 2000,ISBN 83-07-02779-9.
• Jerzy Giedroyc,Emigracja ukraińska,Listy 1950–1982, t. 8, wybrała, wstępem i przypisami opatrzyłaBogumiła Berdychowska, listy autorów ukraińskich przeł.Ola Hnatiuk, Warszawa: Czytelnik 2004,ISBN 83-07-02981-3.
• Jerzy Giedroyc, Witold Gombrowicz,Listy 1950–1969, t. 9, wydanie rozszerzone; wybrał, oprac. i wstępem opatrzyłAndrzej Kowalczyk, Warszawa: Czytelnik 2006,ISBN 83-07-02972-4,ISBN 978-83-07-02972-6.
• Jerzy Giedroyc,Czesław Miłosz,Listy 1952–1963, t. 10, oprac. i wstępem opatrzyłMarek Kornat, Warszawa: Czytelnik 2008,ISBN 978-83-07-03130-9.
• Jerzy Giedroyc, Czesław Miłosz,Listy 1964–1972, t. 11, oprac. i wstępem opatrzył Marek Kornat, Warszawa: Czytelnik 2011,ISBN 978-83-07-03260-3.
• Jerzy Giedroyc, Czesław Miłosz,Listy 1973–2000, t. 12, oprac. i wstępem opatrzył Marek Kornat, Warszawa: Czytelnik 2012,ISBN 978-83-07-03261-0.
• Jerzy Giedroyc,Jewhen Małaniuk,Listy 1948–1963, t. 13, oprac., wstępem i przypisami opatrzyłaHalyna Dubyk, Warszawa: Instytut Dokumentacji i Studiów nad Literaturą Polską. Oddział Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza – Towarzystwo „Więź” 2014,ISBN 978-83-62610-67-9.
• Jerzy Giedroyc,Teodor Parnicki,Listy 1946–1968, t. 14, [cz. 1-2], oprac., wstępem i przypisami opatrzyłAndrzej Dobrowolski, Warszawa: Instytut Dokumentacji i Studiów nad Literaturą Polską. Oddział Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza – Towarzystwo „Więź”,ISBN 978-83-62610-72-3.
• Jerzy Giedroyc,Jan Józef Lipski,Listy 1957–1991, t. 15, oprac., wstępem i przypisami opatrzyłŁukasz Garbal, Warszawa: Instytut Dokumentacji i Studiów nad Literaturą Polską. Oddział Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza – Towarzystwo „Więź” – Paryż: Association Institut Littéraire „Kultura” 2015,ISBN 978-83-62610-88-4.
• Jerzy Giedroyc,Leszek Kołakowski,Listy 1957–2000, oprac. Henryk Citko, przedmową opatrzył Paweł Kłoczowski, Warszawa: Instytut Dokumentacji i Studiów nad Literaturą Polską. Oddział Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza – Towarzystwo „Więź” – Paryż: Association Institut Littéraire „Kultura” 2016,ISBN 978-83-62610-95-2.
• Jerzy Giedroyc,Witold Jedlicki,Listy 1959–1982, oprac., wstępem i przypisami opatrzyłMarek Kornat, Warszawa: Instytut Dokumentacji i Studiów nad Literaturą Polską. Oddział Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza – Biblioteka „Więzi” – Paryż: Association Institut Littéraire „Kultura” 2017,ISBN 978-83-65424-23-5.
• Jerzy Giedroyc,Józef Wittlin,Listy 1947–1976, Warszawa: Instytut Dokumentacji i Studiów nad Literaturą Polską. Oddział Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza – Towarzystwo „Więź” – Paryż: Association Institut Littéraire „Kultura” 2018,ISBN 978-83-65424-24-2.
• Jerzy Giedroyc,Wacław A. Zbyszewski,Listy 1939–1984, wybrał. opracował, wstępem i przypisami opatrzyłRafał Habielski, Warszawa: Instytut Dokumentacji i Studiów nad Literaturą Polską. Oddział Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza – Biblioteka „Więzi” – Paryż: Association Institut Littéraire „Kultura” 2018,ISBN 978-83-65424-46-4; 2021,ISBN 978-83-66769-16-8.

• Jan Nowak-Jeziorański, Jerzy Giedroyc,Listy 1952–1998, wybór, opracowanie i wstępDobrosława Platt, Wrocław: Towarzystwo Przyjaciół Ossolineum 2001,ISBN 83-7095-052-3.
• Zbigniew S. Siemaszko,Korespondencja z Jerzym Giedroyciem 1959–2000, Lublin: Norbertinum 2008,ISBN 978-83-7222-300-5.
• Jerzy Giedroyc,Aleksander Janta-Połczyński,Korespondencja 1947–1974, opracował i wstępem opatrzyłPaweł Kądziela, Wrocław: Biblioteka Narodowa 2009,ISBN 978-83-7009-665-6.
• Jerzy Huczkowski,Spotkałem Jerzego Giedroycia: listy 1993–2000, Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas” 2011,ISBN 978-83-242-1621-5.
• Mirosław A. Supruniuk,Uporządkować wspomnienia: nieautoryzowane rozmowy z Jerzym Giedroyciem, Toruń: Towarzystwo Przyjaciół Archiwum Emigracji 2011,ISBN 978-83-932756-0-1.
• Jerzy Giedroyc,Zdzisław Najder,Listy 1957–1985, oprac., przypisami i wstępem opatrzyłRafał Habielski, Warszawa: Narodowe Centrum Kultury – Paryż: Stowarzyszenie Instytut Literacki Kultura 2014,ISBN 978-83-7982-061-0.
• Jerzy Giedroyc,„Mam na Pana nowy zamach…”. Wybór korespondencji Jerzego Giedroycia z historykami i świadkami historii 1946–2000, red.Sławomir M. Nowinowski,Rafał Stobiecki,Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2019, 3 t. (tom I,tom II,tom III)

• Ewa Berberyusz,Książę z Maisons-Laffitte, Gdańsk: „Marabut” 1995,ISBN 83-85893-13-X.
• Iza Chruślińska,Była raz Kultura... rozmowy z Zofią Hertz, ze wstępem Czesława Miłosza, wyd. 2 popr. i rozsz., Paryż: Towarzystwo Opieki nad Archiwum Instytutu Literackiego – Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej 2003,ISBN 83-227-2020-3.
• Marcin Frenkel: Partytura na wietrze. Koncepcje paryskiej „Kultury” a polska polityka wschodnia w latach 1989–2014. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2022.ISBN 978-83-8220-860-3.
• Magdalena Grochowska,Jerzy Giedroyc. Do Polski ze snu, Warszawa:Świat Książki, 2009,ISBN 978-83-247-0904-5; seria: „Autorytety”. Wydanie II: Wielka Litera, 2014.
• Rafał Habielski,Dokąd nam iść wypada. Jerzy Giedroyc od „Buntu Młodych” do „Kultury”, Kraków:Biblioteka „Więzi” 2006,ISBN 83-60356-19-X.
• Jerzego Giedroycia doktoraty honoris causa, red. Halina Kosienkowska-Ciota,Jacek Krawczyk,Andrzej Peciak, Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej 1999,ISBN 83-227-1468-8. Wydanie II: 2005.
• Jerzy Giedroyc: kultura-polityka-wiek XX. Debaty i rozprawy, praca zbiorowa; redakcja:Andrzej Mencwel,Andrzej Stanisław Kowalczyk,Leszek Szaruga,Zuzanna Grębecka; materiały z konferencji naukowej na Uniwersytecie Warszawskim, która odbyła się w dniach 25–27 września 2006, Warszawa:Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2009,ISBN 978-83-235-0532-7.
• Jerzy Giedroyc. Redaktor – polityk – człowiek, praca zbiorowa; Zebrał, do druku przygotował i wstępem poprzedziłKrzysztof Pomian; Towarzystwo Opieki nad Archiwum Instytutu Literackiego w Paryżu – Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej 2001,ISBN 83-227-1783-0.
• Jerzego Giedroycia rozrachunki z historią i polityką: studia i szkice w czterdziestą rocznicę „Zeszytów Historycznych”, red.Sławomir M. Nowinowski iRafał Stobiecki, Łódź – Kurowice koło Łodzi: Wydawnictwo Ibidem 2005,ISBN 83-88679-50-3.
• Stefania Kossowska,Przyjaciele i znajomi, Toruń: Biblioteka Uniwersytecka. Uniwersytet Mikołaja Kopernika 1998,ISBN 83-231-0961-3.
• Janusz Korek,Paradoksy paryskiej „Kultury”, Styl i tradycje myślenia politycznego, wydanie 3 zmienione i uzupełnione, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego 2008,ISBN 978-83-226-1667-3.
• Andrzej Stanisław Kowalczyk,Giedroyc Jerzy, [w:]Leksykon kultury polskiej poza krajem od roku 1939, t. 1, red.Krzysztof Dybciak i Zdzisław Kudelski, Lublin: TN KUL 2000, s. 124–129,ISBN 83-87703-18-4.
• Andrzej Stanisław Kowalczyk: Giedroyc i „Kultura”. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 1999, seria: A to Polska właśnie.ISBN 83-7023-714-2.
• Andrzej Stanisław Kowalczyk,Od Bukaresztu do Laffitów: Jerzego Giedroycia rzeczpospolita epistolarna, Sejny: Fundacja Pogranicze 2006,ISBN 83-86872-85-3.
• Andrzej Stanisław Kowalczyk,Wena do polityki: o Giedroyciu i Mieroszewskim, t. 1-2, Warszawa: Towarzystwo 'Więź” 2014,ISBN 978-83-62610-69-3, 9788362610839
• Małgorzata Kozicz,Nie ma paryskiej „Kultury”, ale jest „Znad Wilii”. 25-lecie wileńskiego kwartalnika.Radio „Znad Wilii”, 24 października 2014. [dostęp 2021-10-05].
• Marcin Król: Style politycznego myślenia. Wokół „Buntu Młodych” i „Polityki”. Paryż: Libella, 1979.
• Sławomir M. Nowinowski: Jerzy Giedroyć w 1946 roku. Gdańsk: Słowo/obraz terytoria, 2018.ISBN 978-83-7453-497-0.
• Krzysztof Pomian: W kręgu Giedroycia. Warszawa: Czytelnik, 2000.ISBN 83-07-02791-8.
• Tadeusz Rozmanit ("Tadeusz Mateja"): Podwójne życie Jerzego Giedroycia. Malmö: Nasz Znak, 1965.
• Spotkania z paryską „Kulturą”, oprac. Zdzisław Kudelski, Warszawa: Towarzystwo Opieki nad Archiwum Instytutu Literackiego w Paryżu: Oficyna Wydawnicza Pomost 1995,ISBN 83-86907-01-0.
• Tomasz Strzyżewski: Wielka księga cenzury PRL w dokumentach. Warszawa: Prohibita, 2015.ISBN 978-83-61344-70-4.
• Jarosław Tomasiewicz. Paramilitarne struktury i działalność spiskowo-bojowa polskiej prawicy 1918–1933. „Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka”. 10 (2), s. 67–86, 2016. 
• Barbara Toruńczyk,Rozmowy w Maisons-Laffitte 1981, Warszawa: Fundacja Zeszytów Literackich 2006,ISBN 83-60046-70-0.
• Mirosław Supruniuk,Uporządkować wspomnienia. Nieautoryzowane rozmowy z Jerzym Giedroyciem, Toruń: Towarzystwo Przyjaciół Archiwum Emigracji 2011.
• Bernard Wiaderny: „Schule des politischen Denkens“. Die Exilzeitschrift „Kultura“ im Kampf um die Unabhängigkeit Polens 1947–1991. Paderborn: Schöningh, 2018.ISBN 978-3-506-78787-3.
• Wizja Polski na łamach Kultury 1947-1976, t. 1-2, do dr. przygotowała, wstępem, przypisami i indeksem opatrzyła Grażyna Pomian, Warszawa: Towarzystwo Opieki nad Archiwum Instytutu Literackiego w Paryżu – Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej 1999,ISBN 83-227-1170-0.
• Maciej Zakrzewski: Rewolucja konserwatywna – przypadek polski. Myśl polityczna środowiska »Buntu Młodych« i »Polityki« 1931–1939. Kraków: Instytut Pamięci Narodowej, 2021.ISBN 978-83-66112-45-2.
• Aleksandra Ziółkowska-Boehm,Na tropach Wańkowicza po latach, rozdział: „Wańkowicz i paryska Kultura w świetle dokumentów”, Warszawa: Prószyński i S-ka 2009,ISBN 978-83-7648-261-3.
• Marek Żebrowski,Dzieje sporu: „Kultura” w emigracyjnej debacie publicznej lat 1947–1956, Warszawa: Towarzystwo Opieki nad Archiwum Instytutu Literackiego w Paryżu 2007,ISBN 978-83-86907-54-0.
• Marek Żebrowski,Jerzy Giedroyć: życie przed „Kulturą”, Kraków: Wydawnictwo Literackie 2012,ISBN 978-83-08-04975-4.

• Jego nazwiskiem nazwane zostały ulice wMińsku^[27], Krakowie i Kijowie oraz rondo wKielcach i w Szczecinie.
• 28 lipca 2005Sejm zdecydował o ustanowieniu roku2006 – w którym przypadała setna rocznica urodzin Redaktora –Rokiem Jerzego Giedroycia^[28].
• W 2006 r.Poczta Polska wyemitowała w nakładzie 500 tys. sztukznaczek pocztowy o nominale 1,30 zł z wizerunkiem Giedroycia^[29].
• Biblioteka Uniwersytecka w Białymstoku nosi imię Jerzego Giedroycia^[30].
• Wizerunek Jerzego Giedroycia widnieje na rewersie srebrnejmonety kolekcjonerskiej o nominale 10 złotych wyemitowanej przezNarodowy Bank Polski w 2017 r. z okazji 70-lecia Kultury Paryskiej^[31].

• Stowarzyszenie Instytut Literacki „Kultura” – strona internetowa
• Jerzy Giedroyc (1906-2000) – Strona internetowa Polskiego Radia S.A. i Stowarzyszenia „Instytut Literacki „Kultura” w Maisons-Laffitte
• Mariusz Kubik – Jerzy Giedroyc (1906-2000) – twórca paryskiej „Kultury” i Instytutu Literackiego
• Mariusz Kubik (oprac.) – Jerzy Giedroyc: człowiek i dzieło; „Gazeta Uniwersytecka UŚ”, wydanie specjalne, 14 września 2001; Uniwersytet Śląski, Katowice
• 90-lecie Jerzego Giedroycia wTygodniku Powszechnym; 1996 r.
• Wspomnienia o Jerzym Giedroyciu opublikowane wTygodniku Powszechnym; 2000 r.
• nagranie video wizyty na cmentarz wLe Mesnil-le-Roi

• Absolwenci Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego
• Członkowie Myśli Mocarstwowej
• Polscy działacze emigracyjni
• Polscy dziennikarze emigracyjni
• Polscy sowietolodzy
• Polscy rosjoznawcy
• Polscy wydawcy emigracyjni
• Polscy korporanci
• Polska emigracja polityczna we Francji 1939–1989
• Giedroyciowie herbu Hippocentaurus
• Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego
• Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
• Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Szczecińskiego
• Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego
• Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego
• Doktorzy honoris causa Uniwersytetu w Białymstoku
• Laureaci Nagrody Kisiela
• Ludzie urodzeni w Mińsku
• Oficerowie Polskich Sił Zbrojnych
• Urodzeni w 1906
• Zmarli w 2000
• Polacy – Kawalerowie Legii Honorowej
• Polacy odznaczeni Orderem Korony Rumunii
• Polacy odznaczeni Orderem Gwiazdy Białej
• Polacy odznaczeni Orderem Korony (Belgia)
• Polacy odznaczeni Orderem Wielkiego Księcia Giedymina
• Polacy odznaczeni Orderem „Za zasługi” (Ukraina)
• Ludzie związani z paryską „Kulturą”
• Ludzie związani z Maisons-Laffitte
• Absolwenci XVIII Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Zamoyskiego w Warszawie

• Szablon cytowania czasopisma – brak numeru strony
• Biografie kanonu polskiej Wikipedii