.jpg) Jean de Lattre de Tassigny w 1946 | |||
 generał armii (za życia) | |||
| Data i miejsce urodzenia | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||
| Przebieg służby | |||
| Lata służby | |||
| Siły zbrojne |
| ||
| Stanowiska | dowódca 1 Armii, | ||
| Główne wojny i bitwy | |||
 | |||
| Odznaczenia | |||
                            .svg)           | |||
| |||
Jean Joseph Marie Gabriel de Lattre de Tassigny (ur.2 lutego1889 wMouilleron-en-Pareds, zm.11 stycznia1952 wParyżu) –francuski wojskowy,Marszałek Francji (pośmiertnie).
Dowódca dywizji w kampanii 1940 roku. Później generał armiiVichy; w 1941 naczelny dowódca wojsk francuskich wTunezji. W 1942 roku dowódca dywizji weFrancji kontynentalnej. Za próbę stawiania oporu wkraczającym w listopadzie 1942 roku Niemcom do strefy nieokupowanej, został aresztowany, zdegradowany i skazany na długoletnie więzienie. W 1943 roku zbiegł z więzienia. Od 1943 w siłach zbrojnychWolnej Francji; dowódca francuskiej1 Armii Francuskiej.
Reprezentował swój kraj przy podpisaniu wBerlinie aktubezwarunkowej kapitulacji Niemiec. Zagroził samobójstwem, kiedy początkowo odmówiono mu prawa do podpisania dokumentu i wywieszenia francuskiej flagi (dzień wcześniej wReims przedstawiciel Francji był tylko świadkiem podpisania„wstępnego protokołu kapitulacji”). Podpisujący akt kapitulacji w imieniu zwyciężonychNiemiec feldmarszałekWilhelm Keitel skomentował obecność de Tassigny'ego w ten sposób, że powinien on złożyć podpis po obu stronach – składających i przyjmujących kapitulację. W końcu po protokolarnych przepychankach, pozwolono de Tassigny’emu podpisać akt kapitulacji Niemiec (jako świadek, ale również po stronie przyjmujących kapitulację). W rezultacie tych działańFrancja otrzymała swojąstrefę okupacyjną w Niemczech, status czwartego mocarstwa i stałe miejsce wRadzie BezpieczeństwaONZ.
Od 1945 szef Sztabu Generalnego. Francuski przedstawiciel wSojuszniczej Radzie Kontroli. W 1948 mianowany naczelnym dowódcą Wojsk LądowychUnii Zachodnioeuropejskiej[1]; w latach 1950–1952 Wysoki Komisarz i naczelny dowódca wojsk francuskich wIndochinach. Pośmiertnie mianowany marszałkiem.
