Jan Barylski, ps. dziennikarski – „Bolesław Golcz”, „Acer” (ur.29 lipca1890 wRadomsku, zm.27 maja1946 wWarszawie) – polski dziennikarz i literat.
Ukończył w 1908 gimnazjum wCzęstochowie i wyjechał doLiège, gdzie studiował prawo i handel. W 1917 przyjechał doSosnowca i rozpoczął pracę w „Kurierze Zagłębia”, pod koniec tego samego roku wrócił doCzęstochowy zatrudnił się w„Gońcu Częstochowskim”. Pod pseudonimem „Acer” publikował satyryczne felietony w ramach cyklu „Przez zakopcone okulary”. Był członkiemStronnictwa Narodowego, czego wyraz dawał w krytyce panujących w Częstochowie małomiasteczkowych klimatów. Duże zainteresowanie jego twórczością spowodowało, że już w 1921 został współwydawcą tygodnika „Satyr Częstochowski”. Od 1926 gazeta zmieniła nazwę na „Wspólna Krytyka”. W 1928 rozpoczął działalność literacką, spod jego pióra wyszły liczne i wówczas modne utwory komediowe. W tym okresie został współorganizatorem „Grupy Literackiej Lit-Ars” i wydawanego przez nią „Czasopisma Literackiego”. Rozwijająca się kariera dziennikarska spowodowała, że w 1934 Barylski przeniósł się doWarszawy. Popowstaniu warszawskim znalazł się w obozie jenieckim. W 1945 wrócił do Warszawy, gdzie rok później zmarł. Został pochowany nacmentarzu Bródnowskim (kw. 39L-6-11)[1].