Język kipczacki
| Obszar | Azja Środkowa,Europa Wschodnia,Europa Środkowa |
|---|
| Liczba mówiących | wymarły na początku XVII wieku |
|---|
| Klasyfikacja genetyczna |
|---|
|
| Status oficjalny |
|---|
| UNESCO | 6 wymarły↗ |
|---|
| Kody języka |
|---|
| ISO 639-3 | qwm |
|---|
| Występowanie |
Rozprzestrzenianie się języka kipczackiego między XI a XII wiekiem |
| W Wikipedii |
|---|
|
| Ta strona zawiera symbole fonetyczneMAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znakówUnikodu. |
Język kipczacki (kumański,połowiecki) –język ztureckiej rodziny językowej, którego nazwa pochodzi odKipczaków (których zachodni odłam był zwanyKumanami lubPołowcami), zamieszkujących w XI wiekustepyAzji Środkowej iEuropy Wschodniej. Dawniejjęzyk urzędowyChanatu Kipczackiego, dał początekkipczackiej grupiejęzyków tureckich. Najstarsze zachowane zabytki spisane zostały w księdzeCodex Cumanicus. Do XVII wieku używany był przezOrmian polskich. Zbliżonego języka używają do dziś nieliczniKaraimi (patrz –język karaimski).
Utrzymuje się, że ostatnim użytkownikiem języka był István Varró, mieszkaniecKarcagu naWęgrzech, zmarły w 1770 roku.
- Prawa Ormiańskie, przez Zygmunta I nadane w Piotrkowie roku 1519 – Biblioteka zakładu im. Ossolińskich we Wrocławiu, Nr 1916/II
- Kontrakty ślubne z m. Zamościa, 1675 i później – Główne Archiwum Akt Dawnych, Warszawa BOZ XII 9/1, BOZ XII 9/6
- Zbiór kazańwartabeda Antoniego –Instytut Historii PAN, Warszawa, Nr 6
- Księga postanowieństanisławowskiego sądu ormiańskiego (kipczackie komentarze na marginesach ksiąg w j. polskim) – Biblioteka Zakładu Narodowego im. Ossolińskich,Wrocław, Nr 1359/II
- Modlitewnik z kalendarzem ormiańskim (w j. ormiańskim i kipczackim) – BibliotekaMuzeum Narodowego Czartoryskich w Krakowie, Nr 2412
- Psałterz lwowski – Biblioteka Muzeum Narodowego w Krakowie, Nr 3546/III
- Kalendarz ormiański na 500 lat –Biblioteka Jagiellońska, Kraków Nr 3342
- Księga postanowień lwowskiego ormiańskiego sądu duchownego, 1625–1630 – Zbiory prywatne Z. Abrahamowicza, Kraków
- Encyklopedia PWN. Obyczaje, języki, ludy świata. red. nacz. Bartłomiej Kaczorowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007.ISBN 83-01-14874-8. Brak numerów stron w książce
- Aleksander Harkawiec:Kypczakskoje pismiennoje nasljedie, Deszt-i-Kipczak, Ałmaty, 2002
