Informatyka stosowana (ang.applied computing) – dyscyplina oraz kierunek nauczania, wiążący ze sobą kompetencje informatyczne z dogłębną znajomością potrzeb określonej praktyki. Określony podzbiór wiedzy dyscypliny informatyka jest logicznie uzupełniany wiedzą specjalistyczną. W podstawowym zakresie obejmuje praktyczne wykorzystanie narzędzi informatycznych w innych dyscyplinach w każdej dziedzinie nauk^[1].

Już w latach 60., w chwili rozpoczęcia produkcji pierwszych komputerówUMC, pojawiło się zapotrzebowanie ze strony geodezji na specjalistyczne urządzenie obliczeń geodezyjnych. Na to zamówienie, od 1968 wyprodukowano kilkanaście specjalizowanych komputerówGEO. Podobne zapotrzebowanie przyszło z medycyny na urządzenia do analizy sygnałów EKG i EEG. W Zakładzie Doświadczalnym Instytutu Informatyki Politechniki Warszawskiej w latach 1967-1986 wyprodukowano 150 sztuk maszynyANOPS. W tych przykładach istotne były doświadczenia współpracy informatyków z geodetami oraz lekarzami.

Wraz z rozwojem informatyki taka współpraca była coraz częściej potrzebna. Co prawda na innych kierunkach studiów wprowadzano podstawy informatyki i programowania, ale była to wiedza niewystarczająca. Pojawiało się zasadne pytaniekto ma oprogramować sterownik silnika – inżynier informatyk czy inżynier mechanik? – informatyk nie miał wiedzy specjalistycznej, a mechanik informatycznej i trudno też było im się wzajemnie zrozumieć w projektowaniu algorytmu oprogramowania.

W 1999 prof.Ryszard Tadeusiewicz, wówczas RektorAGH, na posiedzeniu PrezydiumKRASP (Konferencji Rektorów Polskich Uczelni Technicznych) zgłosił inicjatywę poszerzenia istniejącego zbioru kierunków kształcenia o informatykę stosowaną. Propozycja, początkowo popierana, z czasem była krytykowana, w tym przez informatyków, w zamian proponując poszerzenie nauki informatyki na innych kierunkach.

Prof. Tadeusiewicz wobec takiego braku akceptacji, w 2003 uzyskał prawa wprowadzenia kierunkuinformatyka stosowana na czterech wydziałach AGH. Z czasem inne uczelnie uzyskiwały podobne prawo. Pozostawało tylko dobrać odpowiedni zakres programu nauczania informatyki, łącząc go z programem studiów specjalistycznych^[2] .

Przykładowy program informatyczny kierunku^[3]:

• inżynieria komputerowa
• inżynieria oprogramowania
• systemy informatyczne
• cyberbezpieczeństwo
• system zarządzania bazami danych isystemy informacyjne
• internet iinternet rzeczy
• aplikacja mobilna iaplikacja internetowa
• grafika komputerowa imultimedia
• gry komputerowe isymulacja komputerowa
• sztuczna inteligencja isystemy inteligentne

Obecnie kilkanaście uczelni prowadzi kierunekinformatyka stosowana, przy czym w wielu przypadkach nazwa kierunku przymiotnikowo określa jego tematykę. Można też wyróżnić dwie klasy relacji dyscypliny informatyka z inną dyscypliną:

• zastosowanie informatyki wspomaga rozwój innej dyscypliny,
• wyniki badań innej dyscypliny wspomagają rozwój informatyki.

W tym przypadku większość zastosowań informatyki polega na tworzeniu i przetwarzaniu informacji zapisanych wbazach wiedzy dotyczących danej dyscypliny, czasem dokonywaniem obliczeń oraz z wizualizacją przechowanych danych. W zaawansowanych rozwiązaniach techniki informatyczne zmieniają jakościowo dotychczasowe rozwiązania techniczne (np. zamiast siłowego czy elektronicznego układu sterującego podłączany jeststerownik z aplikacją sterującą):

• Informatyka przemysłowa,informatyka materiałowa – zajmuje się programowaniemCNC,sterowników,projektowaniem wspomaganym komputerowo CAD, materiałoznawstwem oraz zajmuje się monitorowaniem i sterowaniem produkcją oraz modelowaniemprocesów technologicznych.
• Geoinformatyka,geoinformacja, geostatyka – zajmuje się numerycznym przetwarzaniem i analizowaniem informacji geograficznej i pomiarów geodezyjnych oraz zastosowaniami informatyki wkartografii,GPS,fotogrametrii,teledetekcji,analizie danych przestrzennych inawigacji.
• Informatyka ekonomiczna,informatyka gospodarcza – zajmuje się tworzeniem i zarządzaniemsystemami informacyjnymi w organizacjach i przedsiębiorstwach.
• Informatyka medyczna – zajmuje się przetwarzaniem danych medycznych oraz projektowaniem urządzeń diagnostyczno-medycznych z wykorzystaniem systemów informatycznych.
• Bioinformatyka – obejmuje metody obliczeniowe badania i symulacji struktury, funkcji i ewolucji genów, genomów i białek oraz przetwarzaniem informacji biologicznej.
• Neuroinformatyka – zajmuje się przetwarzaniem i przepływem informacji w systemach nerwowych oraz procesów neurologicznych.
• Informatyka chemiczna,chemioinformatyka – zajmuje się przetwarzaniem informacji baz wiedzy związków chemicznych, między innymi w projektowaniu leków.
• Informatyka śledcza – dostarcza cyfrowych środków dowodowych dotyczących przestępstw popełnionych cyfrowo lub przy użyciu systemów teleinformatycznych.
• Informatyka społeczna, socjoinformatyka – bada wpływ użytkowania produktów informatycznych na społeczeństwo i jego jednostki.

• Mechatronika – łączy technikę elektryczną z mechaniczną i informatyczną i między innymi dostarcza mikronapędów do dysków, drukarek, skanerów itp.
• Socjoinformatyka – bada wpływ zjawisk i zachowań społecznych na sposób korzystania z serwisów informatycznych oraz społecznościowych – wspomaga badania nad zwiększeniem użyteczności rozwiązań informatycznych.
• Informatyka afektywna – zajmuje się metodami i narzędziami rozpoznawania, analizy, interpretacji i symulacji stanów emocjonalnych użytkowników komputerów – wspomaga badania nad efektywniejszymi metodami komunikacji człowiek-komputer.
• Kognitywistyka – zajmująca się obserwacją i analizą działania zmysłów, mózgu i umysłu, w szczególności ich modelowaniem, mającym na celu projektowanie „inteligentnych” urządzeń.
• Informatyka prawnicza – dostarcza interpretacji aktów prawnych, których zapisy powinny być uwzględnione w projektowaniu bezpieczeństwa systemów teleinformatycznych (ochrona danych osobowych, prywatność).

• RyszardR. Tadeusiewicz RyszardR.,O nauczaniu informatyki stosowanej, [w:]W.W. Furmanek,A.Piecuch (red.),Dydaktyka informatyki – Problemy i wyzwania społeczeństwa informacyjnego, Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2011 (6), s. 38-57,ISBN 978-83-7338-651-8,ISSN2083-3156 .???

• Informatyka

• Szablon odn bez numeru strony
• Szablon cytowania bez określonego trybu