 | |||
| Data i miejsce urodzenia | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||
| Zawód, zajęcie | ekonomista, polityk | ||
| |||
Hermaan Paasche (ur.24 lutego1851 wBurg, zm.11 kwietnia1925 wDetroit) –niemiecki ekonomista i statystyk, profesor uniwersytetów wRostocku iMarburgu a także politechniki wBerlinie, politykNarodowej Partii Liberalnej (niem.Nationalliberale Partei, NLP), w latach 1881–1884 i 1893–1918 poseł doReichstagu, dwukrotnie jego wiceprzewodniczący – w latach 1903–1909 i 1912–1918 .
Stworzył tak zwany indeks Paaschego, który stosuje się do badania ewolucji cen.
Hermaan Paasche urodził się 24 lutego 1851 roku wBurg[1]. Po zdaniumatury w 1870 roku, kształcił się na rolnika[1]. Od 1872 roku studiowałekonomię nauniwersytecie wHalle, m.in. uJohannesa Conrada (1839–1915)[1]. W 1875 roku uzyskał tytuł doktora, broniąc pracę napisaną pod kierunkiem Conrada „Die Geldentwertung zu Halle a. S. in den letzten Decennien dieses Jahrhunderts – I. Teil: Die Ursachen einer Geldentwerthung und ihre bisherige Auffassung”[2]. W 1877 roku, po napisaniu pracy „Über die Entwicklung der Preise und der Rente des Immobiliarbesitzes« in der er Hausverkäufe und Mietentwicklung, aber in einer Fußnote auch die Kosten des Studiums in Halle untersuchte. Seine Antrittsvorlesung hielt er zum Thema: »Über den Staat und seine volkswirtschaftlichen Aufgaben”[2] zdobył stopień doktora habilitowanego[1].
W 1879 roku, przez jeden semestr, zajmował stanowisko profesora na uczelniRWTH Aachen wAkwizgranie, po czym pracował nauniwersytecieRostocku, od 1884 roku nauniwersytecie wMarburgu a 1897 roku naUniwersytecie TechnicznymBerlinie[1][2].
Paasche angażował się w działalność polityczną – w latach 1881–1884 był posłem doReichstagu, gdzie reprezentował Rostock z ramienia liberalnej partiiLiberale Vereinigung[1]. W latach 1893–1918 zasiadał po raz drugi w Reichstagu, z ramieniaNarodowej Partii Liberalnej (niem.Nationalliberale Partei, NLP)[1]. W latach 1903–1909 oraz 1912–1918 był wiceprzewodniczącym Reichstagu[1]. Jednocześnie w latach 1894–1908 zasiadał w pruskim Landtagu[1]. W 1906 roku złożył profesurę, by poświęcić się wyłącznie działalności politycznej[2].
Odegrał ważną rolę w przezwyciężeniu kryzysu niemieckiej gospodarki cukrowej poprzez odejście odprotekcjonizmu w kierunku politykiwolonorynkowej[1]. Miał duży wpływ na kształtowanie programu polityki gospodarczej Narodowej Partii Liberalnej, której prezydium był członkiem od 1898 roku[1].
W 1908 roku, w kontekście tzw.afery Daily Telegraph, ostro zaatakował publicznie cesarzaWilhelma II, co spotkało się z dezaprobatą jego partii[1]. W kolejnych wyborach do pruskiego Landtagu nie został wybrany ponownie[1]. W okresieI wojny światowej opowiadał się przeciwko nieograniczonej wojnie łodzi podwodnych (niem.U-Boot-Krieg) i popierałrezolucję pokojową uchwaloną przez Reichstag 19 lipca 1917 roku[1].
W 1919 roku wstąpił doDemokratische Volkspartei (DVP)[1].
Zmarł 11 kwietnia 1925 wDetroit[1].
Zajmował się zagadnieniami z zakresustatystyki – opracowałindeks cen, nazwany indeksem Paaschego[1]. W latach 1890–1906 badał światowy rynek cukru[1].
Lista prac podana zaNeue Deutsche Biographie[1]:
