 | |||
| Państwo działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||
| Data i miejsce śmierci | |||
| Specjalność:fizjologia | |||
| Alma Mater | Lafayette College | ||
| Uczelnia | |||
| Nagrody | |||
| |||
Haldan Keffer Hartline (ur.22 grudnia1903 wBloomsburg, wPensylwanii, zm.17 marca1983 wFallston w stanieMaryland) – amerykański fizjolog, laureatNagrody Nobla w roku1967 wdziedzinie fizjologii i medycyny.
Jego rodzice byli nauczycielami w stanowej szkole średniej (obecnie Stanowy College w Bloomsburg). Tam też, Hartline uzyskał wczesna edukację. Jego ojciec, Daniel S. Hartline, był profesorembiologii, oraz zajmował sięastronomią igeologią. Dzięki niemu syn odziedziczył zainteresowanie do nauk naturalnych.
Keffer Hartline pobierał nauki w Lafayette College wEaston, w Pensylwanii. Studia ukończył w 1923 roku. Jego nauczyciel biologii w college’u, Beverly W. Kunkel, zachęcił go, by rozpoczął prace badawcze. Jego pierwsza naukowa praca dotyczyła wizualnemu przedstawieniu ziemskich isopodów (skorupiaków). Lato spędził w Laboratorium Biologicznym Marynarki w Woods Hole, gdzie szkolił się w zakresie biologii. Tam też na jego badania mieli wpływ inni naukowcyJacques Loeb,Selig Hecht iMerkel H. Jacobs.
Jesienią 1923 rozpoczął pracę w Szkole Johna Hopkinsa (Johns Hopkins School), gdzie kontynuował badania na Wydziale Fizjologii pod okiemE. K. Marshalla iC. D. Snydera. Prowadził badania nad działaniem siatkówki, używając do tego zwierząt laboratoryjnych – żab, kotów i królików. W roku 1927 uzyskał nagrodę Johna HopkinsaNational Research Council Fellowship (Medical Sciences), co umożliwiło mu studiowanie matematyki i fizyki. Spędził dwa lata w wydziale fizyki Johna Hopkinsa biorąc kursy i pracując jako student w laboratorium A. H. Pfunda. W 1929 otrzymał stypendium odUniwersytetu Pensylwanii, gdzie kontynuował swoje badania w fizyce. Przez jeden semestr wraz zWernerem Heisenberg (późniejszym laureatem Nagrody Nobla) uczestniczył w seminariach na Uniwersytecie wLipsku i dwa semestry brał udział w wykładach A. Somerfeld naUniwersytecie w Monachium.
Wiosną 1931 Hartline wrócił doStanów Zjednoczonych i objął stanowisko pracownika naukowego na Uniwersytecie Pensylwanii, w wydziale medycyny fizycznej pod kierownictwemDetlev W. Bronka.
W Fundacji Johnsona Hartline rozpoczął badania nad działalnością pojedynczych optycznych włókien nerwu w oku krabaLimulus. W połowie 1930 roku przedsięwziął pojedynczą analizę włókna optycznych u kręgowców siatkówki oka, głównie w oku żaby. Na początku lat 1940 Hartline pracował nad problemami nocnych wizji u ludzi. W 1940-1941, był profesorem nadzwyczajnym fizjologii wCornell, medycznym College’u wNowym Jorku, ze skąd powrócił do Fundacji Johnson, i pracował tam do 1949.
W 1949 Hartline przyjął posadę naUniwersytecie Johnie Hopkinsa w Baltimore jako profesor biofizyki i przewodniczącego działu Biofizyki. Tam, kontynuował badania rozpoczęte jeszcze w college’u nad receptorami okaLimulus oraz prowadził badania elektrofizjologiczne oka zwierząt (procesy pobudzania i hamowania w siatkówce oka, regulowanie ostrości obrazu). W roku 1963 za odkrycie chemicznych i fizjologicznych procesów zachodzących w oku i mózgu podczas widzenia, wraz zGeorge’em Waldem iRegnarem Granitem otrzymał Nagrodę Nobla. W 1963 przyjął posadę jako profesor w Uniwersytecie Rockefellera (wówczas Instytut Rockefellera) i pracował tam do roku 1974.
W 1936 Haldan Keffer Hartline poślubił Elizabeth Kraus, córkę chemikaC. A. Krausa. Miał trzech synów, Daniela Keffer, Peter Haldan i Frederick Flandria. Daniel Keffer i Peter Haldan pracują na neuropsychologii w Uniwersytecie Kalifornijskim wSan Diego.
Haldan Keffer Hartline otrzymał:
Profesor Hartline jest członkiem Narodowej Akademii Nauk; Członek Honorowym Towarzystwa Królewskiego wLondynie, członek amerykańskiej Akademii Sztuk i Nauk, członek Amerykańskiego Towarzystwa Filozoficznego, Amerykańskiego Towarzystwa Fizjologicznego, Amerykańskiego Towarzystwa Optycznego i innych.
