 Lord Townshend | |
| marszałek polny | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1742–1750 i 1758–1807 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | Bitwa pod Dettingen |
George Townshend (ur.28 lutego1724, zm.14 września1807) –brytyjski arystokrata, wojskowy i polityk. ZdobywcaQuebecu.Marszałek polnyBritish Army.
Był synemCharlesa Townshenda, 3. wicehrabiego Townshend, i Audrey Harrison, córki Edwarda Harrisona. Studiował wSt John’s College naUniwersytecie Cambridge, ale opuścił uczelnię w1742 r. Następnie zaciągnął się doBritish Army i został przydzielony do sztabu lorda Dunmore’a. Brał udział w bitwach podDettingen iFontenoy. W1745 r. został dowódcą 20 pułku piechoty. Na jego czele brał udział w tłumeniupowstania jakobitów wSzkocji i wbitwie pod Culloden.
Następnie Townshend powrócił doNiemiec, gdzie został adiutantemksięcia Cumberland. Brał udział wbitwie pod Laffeldt w 1747. W tym samym roku uzyskał mandat parlamentarny z okręguNorfolk. Okręg ten reprezentował do 1764wojnę o sukcesję austriacką zakończył w stopniupodpułkownika. Po zakończeniu wojny pokłócił się Cumberlandem i często atakował go z ław parlamentu oraz we własnoręcznie rysowanych karykaturach. W 1750 opuścił armię. W 1757 na jego wniosek uchwalono ustawę o reformie milicji.
Kiedy w 1758 Cumberland przestał być naczelnym wodzem armii brytyjskiej, Townshend powrócił do czynnej służby w randzepułkownika. W grudniu został przydzielony do wyprawygenerałaJamesa Wolfe’a przeciwkoQuebecowi jako dowódca brygady. Townshend nie krył swojej wrogości do przełożonego, a podczas oblężenia miasta rozpowszechniał w obozie własnoręcznie rysowane karykatury Wolfe’a[1]. Podczasbitwy na Równinie Abrahama13 września1759 r. dowodził brytyjskim lewym skrzydłem. Po śmierci Wolfe’a objął dowództwo nad brytyjskimi wojskami. Quebec poddał się Townshendowi18 września.
Po zdobyciu miasta Townshend powrócił do Wielkiej Brytanii. Otrzymał rangę pułkownika 28 pułku piechoty i podziękowania od parlamentu. W 1761 otrzymał stopień generała-majora. Objął także komendę nad walczącą w Niemczech brygadą i na jej czele brał udział wbitwie pod Villinghausen. W 1762 został dowódcą dywizji w armii brytyjsko-portugalskiej podczashiszpańskiej inwazji naPortugalię. Przed zawarciem pokoju w 1763 nie stoczono na tym froncie większych walk.
W 1764 zmarł ojciec George’a i ten odziedziczył po nim tytuł 4. wicehrabiego Townshend i zasiadł wIzbie Lordów. W1767 r. został Lordem Namiestnikiem Irlandii. Nie zyskał sobie sympatii wIrlandii na skutek prób korumpowania deputowanych do irlandzkiego parlamentu. W latach 1772–1782 i przez kilka miesięcy 1783 był generałem artylerii. W 1782 otrzymał rangę pełnegogenerała, a w 1796marszałka polnego. W 1787 otrzymał tytuł 1. markiza Townshend. W 1792 został Lordem Namiestnikiem Norfolk. Zmarł w 1807.
19 grudnia1751 r. poślubiłCharlotte Compton (zm.3 września1770), córkęJamesa Comptona, 5. hrabiego Northampton, iElizabeth Shirley, córki Roberta Shirleya. George i Charlotte mieli razem czeterech synów i cztery córki:
19 maja1773 r. poślubił Anne Montgomery (zm.29 marca1819), córkę sir Williama Montgomery’ego, 1. baroneta, i Hannah Tomkyns, córki Alexandra Tomkynsa. George i Anne mieli razem dwóch synów i cztery córki:
| W dniu powstania | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie gabinetu |
