Ten artykuł dotyczy jednostki monetarnej. Zobacz też:inne znaczenia tego słowa.
Funt szkocki (scotsPund Scots,ang.Pound Scots) –pieniądzKrólestwa Szkocji używany do czasu, gdy weszło ono w polityczną i monetarną unię zKrólestwem Anglii w 1707 roku zgodnie zaktem unii z 1707. Został wprowadzony przezDawida I na podstawie modelu walutowegoAnglii iFrancji; dzielił się na 20szylingów, szyling zaś na 12pensów. Wartość szkockiego funta w stosunku dofunta szterlinga i w czasachJakuba III 4 funty szkockie miały wartość jednego funta szterlinga.
Oprócz funtów szkockich w obiegu byłysrebrnemonety zwanemerkami, warte 13 szylingów i 4 pensy czyli 2/3 funta szkockiego. GdyJakub VI Stuart został królem Anglii, jakoJakub I Stuart w 1603, waluta została zmieniona na wzór angielski przy kursie 12 funtów szkockich do 1 funta szterlinga. Po takim kursie w 1707 funt szkocki został zastąpiony funtem szterlingiem. Jednakże w Szkocji był nadal używany przez prawie cały XVIII wiek.
W obecnych czasach funt szkocki jest drukowany przez trzy największe szkockiebankiclearingowe:Royal Bank of Scotland,Bank of Scotland iClydesdale Bank.Banknoty są czasem uznawane jakośrodek płatniczy w całejWielkiej Brytanii, jednak używane są głównie na terenie Szkocji. Jednostkowo wartość ich jest równa funtom szterlingom i nie podlega wahaniom kursowym. Technicznie patrząc, nie jest to waluta uznawana za legalny środek płatniczy, a jedynie zaweksel. W kantorach poza granicami Wielkiej Brytanii wymieniane są one zwykle po kursie niższym niż funt szterling lub nie są akceptowane[1][2].