Ten artykuł dotyczy historycznej klasy okrętów wojennych. Zobacz też:inne znaczenia terminu fregata.
Fregata pancerna – historyczna klasaokrętów wojennych, zaliczanych dookrętów pancernych. Był to najwcześniejszy rodzaj okrętów klasypancerników, nazywany też:pancernikami bateryjnymi.
Pierwszym okrętem tej klasy i zarazem pierwszym pełnomorskim okrętem pancernym świata był francuski „Gloire”, budowany od1858, ukończony w1860. Był konstrukcji drewnianej, lecz pokryty płytami pancerza. Już jednak w1861 wszedł do służby brytyjski okręt „Warrior” konstrukcji całkowicie żelaznej, będący przez pewien czas największym okrętem wojennym świata (o wyporności 9140 ton). Wkrótce w marynarkach wojennych innych państw pojawiły się podobne okręty, budowane przez całą dekadę lat 60. XIX wieku. Były one napędzanemaszynami parowymi, za pomocąśruby, osiągając prędkość 10-14w. oraz posiadały jednocześnie pomocniczeożaglowanie. Okręty te zostały zaliczone zgodnie z ówczesną klasyfikacją dofregat, gdyż miały uzbrojenie umieszczone na tylko jednympokładzie działowym. Okręty te miały wyporność 4000-10000 ton (podobne mniejsze jednostki klasyfikowano jakokorwety pancerne). Obecnie klasyfikuje się je też jako pancerniki bateryjne.
Uzbrojenie fregat pancernych składało się z 20-30 ciężkichdział wbateriach burtowych. Tylko połowa dział mogła strzelać na jedną burtę. Używane były ciężkie odprzodowe armaty gładkolufowe owagomiarze od 48 funtów do aż 100 funtów, następnie lepsze działa gwintowane i odtylcowe.
Największą bitwą pancerników bateryjnych byłabitwa pod Lissą (1866).Pod koniec lat 60. XIX wieku, pancerniki bateryjne zostały zastąpione przez kolejny etap rozwoju pancerników: pancerniki cytadelowe (kazamatowe, centralnobateryjne).