Folklor szkocki –folklor na terenie współczesnejSzkocji, obejmujący czasy od najwcześniejszych do współczesnych. Wielu folklorystów, zarówno naukowców, jak i amatorów opublikowało liczne publikacje związane z tym rejonem[1].
Folklor szkocki charakteryzuje się dość dużą różnorodnością. Wierzenia każdego rejonu różnią się od siebie. PrzykładowoHighlands oraz szkockie wyspy są kulturowo bardzo zbliżone doceltyckiej mitologii, aLowlands to tereny ukształtowane przez problemy ekonomiczne rejonu[2].
Osobny artykuł:Klany szkockie.Tradycyjnym elementem szkockiego folkloru jest system klanowy. Rodziny należą do klanów, które są swoistą wspólnotą rodową. Każdy z nich odznacza się między innymi wyjątkowym dla danej rodziny kolorem i wzorem kraty nakilcie[3].
Osobny artykuł:Céilidh.SłowoCéilidh początkowo oznaczałozebranie, lubprzyjęcie[4]. Dziś wykorzystywane jest przede wszystkim w odniesieniu do tradycyjnych spotkań tanecznych, organizowanych w Szkocji oraz Irlandii, zwykle w sobotnie i piątkowe wieczory. Przyjęcia tego typu nie mają określonego stroju, jednak zalecane jest założenie płaskiego obuwia oraz klita[5].
W szkockim folklorze do dziś funkcjonują liczne duchy oraz innego rodzaju potwory. Najpopularniejszym z nich do dziś jestPotwór z Loch Ness, będący częstym motywem wykorzystywanym wpopkulturze, którego legenda pojawiła się w okolicach lat 30. XX wieku[2]. Dość znany jest także MackenziePoltergeist, duch Sir George’a Mackenzie, który był sprawcą jednych z najbardziej krwawych religijnych prześladowań w XVII wieku wGreyfriars Kirkyard[6]. Często mówi się także o duchuMarii I Stuart, która wciąż podobno pojawia się w licznych zamkach i starych domach[7].