 CWO Lyd2-01Bieszczadzka Kolejka Leśna | |||
| Producent | |||
|---|---|---|---|
| Lata budowy | 1973-1983 | ||
| Układ osi | C | ||
| Wymiary | |||
| Masa służbowa | 24 000 kg | ||
| Długość | 7100 mm | ||
| Szerokość | 2200 mm | ||
| Wysokość | 3250 mm | ||
| Rozstaw osi skrajnych | 2400 mm | ||
| Średnica kół | 800 mm | ||
| Napęd | |||
| Trakcja | spalinowa | ||
| Typ silników | Maybach MB83B | ||
| Pojemność zbiorników paliwa | 530 l | ||
| Parametry eksploatacyjne | |||
| Moc znamionowa | 350 KM (257 kW) | ||
| Rodzaj przekładni | hydrauliczna | ||
| Prędkość konstrukcyjna | 25 km/h | ||
| Nacisk osi na szyny | 7 t | ||
| Parametry użytkowe | |||
| Rozstaw szyn | 600 mm, 750 mm, 760 mm, 785 mm, 1000 mm | ||
| |||
Lyd2 (oznaczenie fabryczneL30H) –wąskotorowalokomotywa spalinowa produkowana w latach 1973–1983 przez rumuńskie zakłady23 August wBukareszcie, głównie na eksport, przede wszystkim doPolski. Budowana w wersjach na tor szerokości od 600 mm do 1000 mm. W Polsce używane były przezPolskie Koleje Państwowe pod oznaczeniem serii Lyd2, a także koleje przemysłowe i leśne.
Lokomotywa typu L30H została opracowana przez rumuńskie zakłady23 August (późniejsze Faur) wBukareszcie, z przeznaczeniem głównie na eksport. Powstała jako konstrukcja uniwersalna, która mogła być wykonana na różne szerokości toru, od 600 mm do 1000 mm. Pierwszym odbiorcą byłEgipt, dokąd dostarczono około 60 sztuk, począwszy od 1973 roku[1]. Głównym nabywcą tych lokomotyw stała się Polska, dokąd dostarczono około 80 sztuk w latach 1977–1982[1]. Nieliczne lokomotywy były zbudowane dlaAlbanii (3 sztuki w roku 1981) i Rumunii (4 sztuki, wyprodukowane w latach 1982–1983)[1].
Lokomotywa Lyd2 ma układ osi C i napęd wiązarowy. Pudło lokomotywy składa się z przedziału maszynowego i kabiny sterowniczej z tyłu lokomotywy. Napęd stanowisilnik wysokoprężny MB83B o mocy 350KM (257 kW). Przeniesienie napędu następuje za pomocąprzekładni hydraulicznej TH5R-V6. Przekładnia ta reaguje samoczynnie na zmiany prędkości, w zależności od obciążenia[2]. Dalej napęd przenoszony jest na przekładnię główną i nawrotnik, sterowany elektropneumatycznie z pulpitu sterującego, a następnie za pośrednictwem ślepego wału iwiązarów, na koła wszystkich trzech osi. Lokomotywa posiada instalację sprężonego powietrza z dwustopniową sprężarką tłokową do układu hamulcowego lokomotywy i pociągu oraz do sterowania pneumatycznego. Kabina ma dwa stanowiska sterujące, dla obu kierunków jazdy[2].
.JPG)
Po polskich torach jeździło 75 tych lokomotyw, kupowane od 1977 roku[3]. Większość używana była nakolejach przemysłowych (rozstaw toru 750–785 mm, sporadycznie 600 i 1000 mm[4]), 24 naPKP (rozstaw toru głównie 600 mm, trzy na tor 750 mm) i 7 naBieszczadzkiej Kolejce Leśnej należącej doLasów Państwowych (750 mm)[3]. Na PKP zostały oznaczone serią Lyd2, która została zaadaptowana dla ich oznaczenia również przez większość kolei przemysłowych[5]. Dla PKP zakupiono 17 nowych lokomotyw (15 na tor 600 mm i dwie na tor 750 mm), a siedem dalszych odkupiono od przemysłu (sześć na tor 600 mm i jedna na tor 750 mm)[6]. Po 1990 roku około połowa zostałazłomowana. Obecnie wPolsce (2018) jest 11 czynnych lokomotyw Lyd2. Kilkanaście sztuk zostało sprzedanych z Polski za granicę, do Niemiec, Wielkiej Brytanii, Czech i na wyspęSaint Kitts.
Lokomotywy PKP Lyd2-58, 60 i 069, używane poprzednio na Jarocińskiej Kolei Dojazdowej, zostały w latach 1993–1995 sprzedane doWalii na kolej muzealną Welsh Highland Railway (WHR)[7]. Z pozostałych dwóch lokomotyw kolei Jarocińskiej, Lyd2-59 została złomowana, a zdekompletowana Lyd2-63 w 2005 trafiła doSkansenu Kolei Leśnej w Pionkach, a po jego likwidacji trafiła doZabytkowej stacji kolei wąskotorowej w Rudach Raciborskich[7]. W marcu 2020 lokomotywa została zakupiona przezŚredzką Kolej Powiatową[8]. Po remoncie przeprowadzonym przez średzki Zakład Naprawy Taboru Zabytkowego, w 2022 roku powróciła do służby. Pierwszy planowy pociąg poprowadziła 28 maja[9]
]
