Eugeniusz Kijewski (ur.25 czerwca1955 wPoznaniu) – byłypolskikoszykarz, występujący na pozycjirozgrywającego,reprezentant kraju, po zakończeniu kariery zawodniczejtrener koszykarski, multimedalista mistrzostw Polski jako zawodnik i szkoleniowiec.
Pięciokrotny lider strzelcówpolskiej ekstraklasy (1978/79 – 28,9 pkt; 1981/82 – 29,5 pkt; 1984/85 – 28,1 pkt; 1985/86 – 31,2 pkt; 1987/88 – 24,2 pkt). Będąc reprezentantem Polski juniorów został wybrany do najlepszej piątki Europy. UczestnikIgrzysk Olimpijskich 1980. Trener kadry narodowej, z którą w 1997 zajął 7. miejsceMistrzostw Europy. Trener drużyn Polskiej Ligi Koszykówki (Anwilu Włocławek, Prokomu Trefla Sopot i PBG Basketu Poznań) oraz pierwszoligowych (Polski Cukier Toruń). Prezes Honorowy Fundacji PBG Basket Junior Poznań. W 2021 r. odznaczony Krzyżem KawalerskimOrderu Odrodzenia Polski[1][2].
Jeden z najlepszych polskich koszykarzy w historii. Karierę zawodniczą związał z poznańskimi klubami –Wartą (1969–1975) iLechem (1976–1990). Jeden sezon (1975/76) spędził wSpójni Gdańsk. Z Lechem czterokrotnie był mistrzem kraju. Wseniorskiej reprezentacji zagrał 220 oficjalnych spotkań międzypaństwowych, zdobywając 3092 punkty. Brał udział wIgrzyskach Olimpijskich 1980 (7. miejsce), a także w Mistrzostwach Europy (1981, 1983). W swoim najlepszym spotkaniu ligowym zanotował 53 "oczka" (mecz Warty Poznań z Baildonem Katowice, o miejsca 5-10 sezonu 1977/78). W 395 spotkaniach zdobył 10185 punkty. Do sezonu 2008/09 wynik ten był rekordem Polski, gdy podbił goAdam Wójcik (oficjalne statystyki w liczbie zdobywanych punktów PZKosz. zaczął prowadzić dopiero od 1976 r., przez co Kijewskiemu nie policzono bilansu pierwszych kilku sezonów na szczeblu seniorskim).
Karierę trenerską rozpoczął tuż po zakończeniu czynnej kariery zwodniczej. W latach 1990–1997 prowadził Lecha, w następnych dwóch sezonach (1997–1999)Anwil Włocławek. Pracę w tych klubach łączył z funkcją selekcjonera kadry narodowej. Jej szkoleniowcem był przez pięć lat (1993–1998), naMistrzostwach Europy 1997 prowadzona przez niego reprezentacja Polski zajęła 7. miejsce. Trenerem Prokomu był od 7 lutego 2000[3], pod jego wodzą sopocki zespół czterokrotnie zdobył tytuł mistrza Polski (2004–2007). 30 listopada 2007 podał się do dymisji. W sezonie 2008/09 prowadził w ekstraklasiePBG Basket Poznań. Od sezonu 2012/2013 był trenerem pierwszoligowej drużyny -Polski Cukier SIDEn Toruń[4], w lutym 2013 roku został zwolniony z tej funkcji[5]. Obecnie Prezes Fundacji PBG Basket Junior Poznań, której celem jest wspierać młodych i utalentowanych koszykarzy.
4-krotnymistrz Polski (1983-84, 1989-90)
2-krotnywicemistrz Polski (1982, 1985)
2-krotny brązowy medalistamistrzostw Polski (1987-88) 4-krotnymistrz Polski (2004-07) 4-krotnywicemistrz Polski (1991, 1999, 2002-03) 2-krotny brązowy medalistamistrzostw Polski (1994, 2001)| Zawodnik roku polskiej ligi |
|
|---|---|
| Most Valuable Player |
|
¹ – nagroda przyznana na podstawie głosowania dziennikarzy, a nie trenerów EBL
|
|
¹ – nagroda przyznana na podstawie głosowania dziennikarzy, a nie trenerów EBL
| Według sumy zdobytych punktów |
|
|---|---|
| Według średniej zdobytych punktów |
|
|
|
| U–18 |
|
|---|---|
| U–17 |
|
|
|
|
|
