 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 9 marca 1881 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 14 kwietnia 1951 | ||
| Minister spraw zagranicznych | |||
| Okres | od 27 lipca 1945 | ||
| Przynależność polityczna | |||
| Poprzednik | |||
| Następca | |||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
Ernest Bevin (ur.9 marca1881 wWinsford w hrabstwieSomerset, zm.14 kwietnia1951 wLondynie) – brytyjski polityk, działacz związków zawodowych, członekPartii Pracy, minister w rządachWinstona Churchilla iClementa Attleego.
Początkowo kształcił się w szkole wCrediton w hrabstwieDevon, ale opuścił ją w 1890 r., niedługo po śmierci matki. W wieku 11 lat rozpoczął pracę jako kierowca wBristolu. Tam wstąpił do Bristol Socialist Society. W 1910 r. został sekretarzem bristolskiej gałęzi Dockers’ Union.
12 sierpnia 1920 na konferencji związków zawodowych iPartii Pracy uchwalono rozpoczęciestrajku generalnego, jeśli rządWielkiej Brytanii nie zaprzestanie prowadzenia polityki propolskiej. Ernest Bevin kierował Komitetetem Strajkowym[1].
W 1922 r. był jednym z założyciel Transport and General Workers Union (TGWU), który rychło stał się największym związkiem zawodowym w Wielkiej Brytanii. Bevin został sekretarzem związku (do 1940 r.)[2]. W 1937 r. został prezydentem Kongresu Związków Zawodowych. Mimo związków z Partią Pracy, Bevin był przeciwnikiemRamsaya MacDonalda, a w latach 30. popierał działania zdominowanego przezkonserwatystów rządu narodowego. Później popierałlidera laburzystów, Clementa Attleego.
W 1940 r. został wybrany doIzby Gmin w wyborach uzupełniających w okręguWandsworth Central. W rządzie wojennym Churchilla otrzymał stanowisko ministra pracy i służby narodowej. Na tym stanowisku pozostał do zakończeniawojny w 1945 r.[2], kiedy to Partia Pracy opuściła wojenną koalicję. Po wygranych przez laburzystów wyborach 1945 r. Bevin otrzymał tekę ministra spraw zagranicznych.
Na stanowisku ministra Bevin zabiegał o pomoc finansową ze stronyStanów Zjednoczonych. Działał również na rzecz utrzymania bliskich relacji zFrancją (podpisał anglo-francuskiTraktat z Dunkierki). Popierał również proces dekolonizacji brytyjskich posiadłości zamorskich. W 1945 r. poparł niezrealizowaną ostatecznie ideę utworzenia Zgromadzenia ParlamentarnegoONZ. Jako antykomunista popierał politykę Stanów Zjednoczonych w początkowym okresiezimnej wojny. Działał również na rzecz utworzeniaNATO.
W 1950 r. zlikwidowano jego okręg wyborczy, więc Bevin przeniósł się do okręguWoolwich East. Z powodu pogarszającego się stanu zdrowia został w marcu 1951 r. przeniesiony na stanowiskoLorda Tajnej Pieczęci. Zmarł podczas sprawowania urzędu w kwietniu tego roku. Został pochowany wopactwie westministerskim.
| W dniu powstania | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie gabinetu |
| W dniu powstania | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie gabinetu |
