Egalitaryzm (odfr. égalitairé – dążący do równości) – pogląd społeczno-polityczny uznający za podstawę sprawiedliwego ustroju społecznego zasady całkowitej równości między ludźmi pod względem ekonomicznym, społecznym i politycznym (przeciwieństwoelitaryzmu)[1].
Egalitaryzm występował już w dziełach przedstawicieliśredniowiecza,Klaudiusza z Turynu iValdèsa, następnierenesansu, m.in.Tomasza Morusa iTommasa Campanelli, a w XVIII i XIX wieku usocjalistów:Jeana Mesliera,Gabriela Mably’ego,Gabriela Morelly’ego,François Babeufa,Charles'a Fouriera,Roberta Owena. Zwolennikami egalitaryzmu byli też twórcy komunistyczni:Karl Marx iFriedrich Engels[2].
Egalitaryzm występuje jako element wielu ideologii isystemów politycznych, często znacznie różniących się od siebie pod względem znaczenia i sposobu realizacji. W doktrynieliberalnej (Milton Friedman) równość jest rozumiana jakorówność szans. W doktryniekomunistycznej miał polegać na równym, mierzonym według potrzeb podziale dóbr, urzeczywistnionym przez zniesienie panowania klasowego we wszystkich dziedzinach życia, po przebudowie ustroju istruktury społecznej na bazie wspólnej własności środków produkcji[3].
- Praca zbiorowa: Słownik wiedzy obywatelskiej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970.
