![]() Eddy Ottoz w 1968 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | 3 czerwca 1944 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost | 179 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Eddy Jean Paul Ottoz (ur.3 czerwca1944 wMandelieu-la-Napoule we Francji[1]) – włoskilekkoatletapłotkarz, medalistaolimpijski z Meksyku z 1968 i dwukrotnymistrz Europy.
Naigrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio zajął 4. miejsce w finalebiegu na 110 metrów przez płotki z czasem 13,8 s[1]. Zwyciężył na tym dystansie podczasuniwersjady w 1965 w Budapeszcie[2]. Na pierwszychlekkoatletycznych igrzyskach halowych w 1966 w Dortmundzie zdobył złoty medal wbiegu na 60 metrów przez płotki. W tym samym roku zwyciężył na 110 metrów przez płotki namistrzostwach Europy w Budapeszcie. Ponownie zwyciężył nalekkoatletycznych igrzyskach halowych w 1967 w Pradze, tym razem wbiegu na 50 metrów przez płotki. Powtórnie zwyciężył na 110 przez płotki nauniwersjadzie w 1967 w Tokio[2]. Po raz trzeci zdobył złoty medal nalekkoatletycznych igrzyskach halowych w 1968 w Madrycie (na 50 m przez płotki).
Naigrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku zdobył brązowy medal na 110 m przez płotki[1]. Obronił tytuł w tej konkurencji namistrzostwach Europy w 1969 wAtenach.
Ottoz był mistrzem Włoch na 110 m przez płotki w latach 1965-1969[3]. Wielokrotnie poprawiał rekord Włoch na tym dystansie od 13,8 s do 13,46 s[4].
Jego syn,Laurent, był również płotkarzem, mistrzem i reprezentantem Włoch. Odebrał swemu ojcu rekord Włoch na 110 m przez płotki w 1994 (13,42 s)[4].
|