Dolichocefalia,długogłowie (gr.dolichós długi +kephalḗ głowa) – cecha anatomicznagłowy (lubczaszki) zwierząt, charakteryzująca sięwskaźnikiem głowowym w zakresie 60–76. Głowa takiego zwierzęcia ma o wiele większy wymiar przednio-tylny niż boczny[1][2][3].
Wśród zwierząt dolichocefalią charakteryzują się np.charty borzoje. Wśród ludzi czaszka dolichocefaliczna jest obecnie charakterystyczna zwłaszcza dlaBuszmenów irdzennych Australijczyków[1][3].
| Dolichocephalia | |
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 | |
|---|---|
Nazwą tą określa się również wrodzone zaburzenie budowy czaszki. Występuje m.in. w takich chorobach i zespołach jak:
