Doktryna Ulbrichta (od przywódcyNRD,Waltera Ulbrichta) – twierdzenie, że normalne stosunki dyplomatyczne między NRD iRFN mogą mieć miejsce tylko wtedy, jeśli oba te kraje w pełni uznają wzajemną suwerenność. Było to przeciwieństwodoktryny Hallsteina, według której RFN było jedynym państwem uprawnionym do reprezentowania Niemiec za granicą. Doktrynę Ulbrichta akceptowały inne państwa komunistyczne. W lutym1967 roku NRD wezwała ministrów spraw zagranicznych państwUkładu Warszawskiego do przyjęcia rezolucji, która stwierdzała, że żaden z członków bloku nie powinien normalizować stosunków z RFN, jeśli NRD nie zrobi tego wcześniej. Sojusznicze państwa socjalistyczne zgodziły się na to rozwiązanie.
RFN ostatecznie porzuciła doktrynę Hallsteina, zamiast tego realizującOstpolitik. W grudniu1972 roku NRD i RFN podpisały tzw.Traktat Podstawowy (Grundlagenvertrag), który potwierdzał istnienie dwóch państw niemieckich jako odrębnych podmiotów. Na mocy tego traktatu państwa te wstąpiły również doONZ.