Zasugerowano, abyzintegrować ten artykuł z artykułemCzarnoksięstwo. Nie opisano powodu propozycji integracji.
Zbiór podstaw materialnych uprawiania czarostwa
Czarostwo – (lub czary) to praktykamagicznych umiejętności i zdolności. Czarostwo to szeroki termin, który różni siękulturowo ispołecznie, a zatem może być trudny do precyzyjnego zdefiniowania[1], dlatego międzykulturowe założenia dotyczące znaczenia lub rozumienia tego terminu należy stosować bardzo ostrożnie.
Historycznie i obecnie w większości tradycyjnych kultur na całym świecie – zwłaszcza wAfryce, afrykańskiej diasporze i społecznościach tubylczych – termin ten jest powszechnie kojarzony z tymi, którzy używają środków metafizycznych, by wyrządzić krzywdę niewinnym[2][3][4][5]. W epoce nowożytnej, głównie w zachodniej kulturze popularnej, słowo to może częściej odnosić się do łagodnych, pozytywnych lub neutralnych praktyk współczesnegopogaństwa[6][7], takich jakwróżbiarstwo lubzaklęcia[8].
Wiara w czary jest często obecna w społeczeństwach i grupach, których ramy kulturowe obejmują magiczny światopogląd[1].
Wokultyzmie sztuka posługiwania się podstawami materialnymi dla dokonywania przemianmagicznych.
Pojęcie czarów i wiara w jego istnienie przetrwały przez całą zapisanąhistorię. Były obecne lub odgrywały centralną rolę w różnych czasach i w wielu różnych formach wśródkultur ireligii na całym świecie, w tym zarówno prymitywnych, jak i wysoce zaawansowanych kultur[9] i nadal odgrywają ważną rolę w wielu współczesnych kulturach[8].
Historycznie dominująca koncepcja czarów w świecie zachodnim wywodzi się ze starotestamentowych praw przeciwko czarom i weszła do głównego nurtu, gdy wiara w czary zyskała aprobatęKościoła we wczesnymokresie nowożytnym. Tworzyteozoficzny konflikt między dobrem a złem, w którym czary były ogólnie złem i często kojarzone były zDiabłem i kultem Diabła. Doprowadziło to dośmierci,tortur i kozłów ofiarnych (obwinianie za nieszczęście)[10][11] i wielu lat wielkoskalowychprocesów czarownic ipolowań na czarownice, szczególnie wprotestanckiej Europie, zanim w dużej mierze zakończyło się wepoce europejskiego oświecenia. Współczesne poglądychrześcijańskie są zróżnicowane i obejmują całą gamę poglądów, od głębokiej wiary i opozycji (szczególnie przezfundamentalistów chrześcijańskich) po niewiarę, a nawetaprobatę w niektórych kościołach. Od połowy XX wieku czary – czasem nazywane współczesnymi czarami, aby wyraźnie odróżnić je od starszych wierzeń – stały się nazwą gałęziwspółczesnego pogaństwa. Jest to szczególnie praktykowane w tradycjiwiccańskiej iwspółczesnej magii i nie jest już praktykowane w tajemnicy[12]. Zachodni główny nurtchrześcijański jest daleki od jedynego społecznego spojrzenia na czary.
Wiele kultur na całym świecie nadal stosuje powszechne praktyki i wierzenia kulturowe, które są luźno przetłumaczone na polski jako „współczesne czarostwo”, chociaż polskie tłumaczenie maskuje bardzo dużą różnorodność form, magicznych przekonań, praktyk i miejsca w ich społeczeństwach. Wepoce kolonializmu wiele kultur na całym świecie było narażonych na współczesny świat zachodni poprzezkolonializm, któremu zwykle towarzyszy intensywna chrześcijańskadziałalność misyjna (patrz „chrystianizacja”). W tych kulturach na wierzenia związane z magią wpływały dominujące wówczas koncepcje zachodnie.Polowania na czarownice, kozły ofiarne oraz zabijanie lub unikanie podejrzanych czarownic wciąż mają miejsce wepoce nowożytnej[13]. Podejrzeniawspółczesnej medycyny ze względu na przekonania o chorobie wywołanej przez czary również trwają w wielu krajach do dziś.
↑abJeffrey BurtonJ.B.RussellJeffrey BurtonJ.B.,Witchcraft in the Middle Ages. Ithaca, New York: Cornell University Press. pp. 4–10.,ISBN 978-0-8014-0697-3. Brak numerów stron w książce
↑Keith (1997)K.(1. )ThomasKeith (1997)K.(1. ),Religion and the Decline of Magic. Oxford, England: Oxford University Press. pp. 464–5. Ankarloo, Bengt and Henningsen, Gustav (1990) Early Modern European Witchcraft: Centres and Peripheries. Oxford: Oxford University Press. pp. 1, 14.,ISBN 978-0-297-00220-8. Brak numerów stron w książce
↑Emma (2006)E.(2. )WilbyEmma (2006)E.(2. ),Cunning Folk and Familiar Spirits. pp. 51–4. Brak numerów stron w książce
↑BobetteB.PerroneBobetteB.,H. HenriettaH.H.StockelH. HenriettaH.H.,Victoria (1993)V.(1. )KruegerVictoria (1993)V.(1. ),Medicine women, curanderas, and women doctors. University of Oklahoma Press. p. 189.,ISBN 978-0-8061-2512-1 [dostęp 2010-10-08]. Brak numerów stron w książce
↑CraigC.KielburgerCraigC.,Marc (18 February 2008)M.(1. F.2. )KielburgerMarc (18 February 2008)M.(1. F.2. ),"HIV in Africa: Distinguishing disease from witchcraft". Toronto Star. Toronto, Ontario, Canada: Toronto Star Newspapers Ltd. Brak numerów stron w książce
↑Paul MasteringP.M.HusonPaul MasteringP.M.,Witchcraft: a Practical Guide for Witches, Warlocks, and Covens, New York: G.P. Putnams Sons, 1970. Brak numerów stron w książce
↑Chas S.Ch.S.CliftonChas S.Ch.S.,Her Hidden Children: The Rise of Wicca and Paganism in America, Lanham, MD: Altamira, 2006,ISBN 0-7591-0202-3. Brak numerów stron w książce
↑abAnkarloo & Clark, 2001. Brak numerów stron w książce
↑BengtB.AnkarlooBengtB.,Stuart (2001)S.(2. )ClarkStuart (2001)S.(2. ),Witchcraft and Magic in Europe: Biblical and Pagan Societies. Philadelphia, Pennsylvania: University of Philadelphia Press. p. xiii.,ISBN 978-0-485-89001-3, Cytat: Magic is central not only in 'primitive' societies but in 'high cultural' societies as well.. Brak numerów stron w książce
↑Jeffrey BurtonJ.B.RussellJeffrey BurtonJ.B.,"Witchcraft", 29 czerwca 2013. Brak numerów stron w książce
↑Margot (1979)M.(1. )AdlerMargot (1979)M.(1. ),Drawing Down the Moon: Witches, Druids, Goddess-Worshippers, and Other Pagans in America Today. New York City: Viking Press. pp. 45–47, 84–5, 105.,OCLC515560. Brak numerów stron w książce
↑Jonathan (11 April 2013)J.(1. A.2. )PearlmanJonathan (11 April 2013)J.(1. A.2. ),"Papua New Guinea urged to halt witchcraft violence after latest 'sorcery' case". The Telegraph. London, England: Telegraph Media Group. Brak numerów stron w książce
Liber NULL: Liber NOX: Czarostwo. W: Peter J. Carroll: Psychonauta czyli Magia Chaosu w Teorii i Praktyce. Dariusz Misiuna (tłum.). Warszawa: Okultura, 62-63, seria: Corpus Hermeticum.ISBN 83-88922-10-6. Brak numerów stron w książce
