Zobacz też:Chocimierz.
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Obwód | |||
| Rejon | tłumacki | ||
| Populacja • liczba ludności • gęstość |
| ||
| Nr kierunkowy | 03479 | ||
| Kod pocztowy | 78050 | ||
Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego  | |||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||
 48°45′44″N 25°06′21″E/48,762222 25,105833 | |||
| |||
| |||
Chocimierz – wieś wrejonie tłumackimobwodu iwanofrankiwskiego. Wieś liczy 889 mieszkańców.
Założona w1444 r. Za czasów Królestwa Polskiego właścicielami Chocimierza byli m.in. Chocimirscy (Chocimierscy, zdaniemStanisława Józefa Duńczewskiego herbu Grabie[1], zdaniemAdama Bonieckiego herbu własnego[2]).W 1626 roku właścicielem obronnego dworu w Chocimierzu był Stanisław Szpądowski, którego żona, podczas nieobecności męża, odparła wraz ze służbą atak zbójców pod dowództwem Andrzeja Górskiego. W wiekach XVIII i XIX/XX majątek Słoneckich h. Korab.
WII Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibągminy wiejskiej Chocimierz wpowiecie tłumackimwojewództwa stanisławowskiego.
W 1942 Niemcy przy pomocyUkraińskiej Policji Pomocniczej wywieźli tutejszych Żydów do getta, gdzie prawie wszyscy zostali zgładzeni. W latach 1941–1945nacjonaliści ukraińscy zOUN-UPA zamordowali tutaj 30 Polaków[3].
Proboszczem w Chocimierzu był bratFranciszka Karpińskiego[potrzebny przypis].
W czasieokupacji niemieckiej mieszkająca we wsi ukraińska rodzina Abramczuków udzieliła pomocy Perli Janowicz-Szwarc. W 2004 rokuInstytut Jad Waszem podjął decyzję o przyznaniu Mychajłowi i Katerynie Abramczukom tytułuSprawiedliwych wśród Narodów Świata[4][5][6].
| Przynależność wojewódzka |
|
|---|---|
| Miasta /Prawa miejskie (1920–34→) |
|
| Miasteczka (1920–34) | |
| Gminy miejskie (1920–39→) |
|
| Gminy wiejskie zbiorowe (1934–39→) |
Legenda: (1) w nawiasach podano okrespraw miejskich /praw miasteczka /praw osiedla; (2) wytłuszczono miasta/osiedla trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast; (4)OTP –osiedle typu miejskiego; (5) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.
| Gminy miejskie |
|
|---|---|
| Gminy wiejskie z prawami miejskimi |
|
| Gminy wiejskie z prawami miasteczka |
|
Źródła:Dz.U. z 1933 r. nr 35, poz. 294,Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 422,Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 420, Dymitrow M., 2015,Pojęcie miejskości w świetle reformy gminnej w Polsce międzywojennej, [in] Krzysztofik R., Dymitrow M. (Eds),Degraded and restituted towns in Poland: Origins, development, problems / Miasta zdegradowane i restytuowane w Polsce. Geneza, rozwój, problemy, University of Gothenburg, Gothenburg, s. 61–63 / 65–115.
