Buffeting (ang. buffeting ‘trzepotanie’) – zjawisko aeroelastyczne związane z przekroczeniem prędkości dopuszczalnej, w wyniku którego dochodzi dowymuszonych drgań częścistatku powietrznego, zwyklesterów[1].
Do powstania tego typu drgań dochodzi w sytuacji, gdyusterzenie znajduje się w zaburzonym strumieniu wywołanym oderwaniem się strug od powierzchniskrzydła lub przy przejściu skrzydło-kadłub[2]. W lotach z małą prędkością zjawisko buffetingu występuje przy dużychkątach natarcia na skutek wirów powstających w spływającym powietrzu ze skrzydła. Przy dużych prędkościach do trzepotania dochodzi przy małych kątach natarcia skrzydła i wywołują je wiry spływające ze skrzydła gdy powstają na nim fale zagęszczeniowe[3]. Drgania ulegają nasileniu w sytuacji, gdy częstotliwość zaburzonego strumienia powietrza jest równa częstotliwości drgań usterzenia[4]. Może to prowadzić do powstania zjawiskarezonansu, w którym nieznaczne nawet siły pobudzające są w stanie wywołać bardzo duże amplitudy (ugięcie) ruchu drgającego i doprowadzić do zniszczenia usterzenia[5].
Drgania tego typu są eliminowane z konstrukcji poprzez staranne opracowanie przejścia skrzydła w kadłub oraz umieszczenie usterzenia poza obszarem zaburzonego strumienia. Z tego względu między innymi stosuje się wysokie umieszczenie usterzenia wysokości i układ usterzeń w kształcie litery T[6].
Badania w locie każdegoprototypupłatowca obejmują również badania buffetingu. Polscy konstruktorzy lotniczy spotkali się z tymi problemami podczas opracowania konstrukcjiPZL.23 Karaś,PZL.37 Łoś,SZD-14 Jaskółka M i in. Samolot pasażerskiPZL MD-12, oznakach rejestracyjnych SP-PAL 17 września 1963 roku uległ katastrofie na skutek utraty usterzenia w wyniku buffetingu[7].