| dziewica | |||
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 452-456 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||
| Czczona przez | |||
| Wspomnienie | |||
| Atrybuty | pastorał kseni, księgareguły zakonnej, krowa u jej stóp, płomień nad głową, świeca w dłoni[1] | ||
| Patronka | Irlandii, opiekunka pracujących na roli | ||
| |||
Święta Brygida z Kildare,irl.Naomh Bríd (ur.452-456, zm. ok.524) –dziewica,ksieni, założycielka podwójnegoklasztoru wKildare (jednego z najstarszych wIrlandii),świętaKościoła katolickiego.
ZachowaneŻywoty Św. Brygidy autorstwaCogitosusa orazŻywot pierwszy napisane wjęzyku staroiryjskim nie zostały przetłumaczone na język polski.
Brygida urodziła się w rodziniepogańskiej, jako mała dziewczynka zajmowała się wypasem owiec i bydła i pracą w polu. Według tradycji plotła małe krzyżyki ze słomy, które do dziś są bardzo popularne w Irlandii. Na znak dziewiczego oddania służbie Bożej przyjęła w 467 roku z rąk nieokreślonego biskupa welon. Założony przez św. Brygidę klasztor Kildar (Cell Dara - dębowy dom) miał duży wpływ naewangelizację Irlandii. Klasztor funkcjonował do roku 836, kiedy został złupiony i w dużej części wyburzony przezNormanów.
Postać świętej Brygidy łączona jest niekiedy zceltycką boginią ogniaBrigid (Brigit)[2][3].
Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest1 lutego.
Jest najpopularniejszą, poświętym Patryku, irlandzką świętą – uznawaną obok niego iśw. Kolumby zapatronkęIrlandii i szczególną opiekunkę prac na roli. Liczne są w Irlandii kościoły pod jej wezwaniem. Tych troje świętych uznawanych jest za irlandzką trójcę cudotwórców.
Jest również patronką i opiekunką wyrobów mlecznych; w wigilię jej święta, czyli 31 stycznia, wystawiano według irlandzkiej tradycji chleb i mleko, a dom był uprzątnięty i przygotowany jak na przyjęcie gościa. Wierzono bowiem, że święta odwiedza gospodarstwa domowe. W spiżarni zaś obok garnców z mlekiem przez cały rok stawiano małe krzyżyki ze słomy, które miały uchronić mleko przed złośliwymi chochlikami spijającymi śmietankę[4].
Wikonografii przedstawiana jest zwykle w białym zakonnymhabicie i czarnym welonie brygidkowskim z płomieniem nad głową oraz świecą w dłoniach (m.in. witraż z XIII-XIV wieku wkatedrze wStrasburgu).
