Borsuk występuje wlasachEurazji (w całejPolsce). Za ostoję obiera okolice lesiste, w szczególności lasy mieszane i liściaste z bogatympodszytem, otoczone urodzajnymi polami. Można go także spotkać w starych kompleksach sadowniczych, otoczenie to sprawia, że czuje się znakomicie, a na kryjówki wybiera nory kopane samodzielnie, przepusty, a czasem jamy pod budynkami w najbliższym sąsiedztwie człowieka[7].
Okres godowy borsuka trwa od lutego do października. Najczęściej dokopulacji dochodzi w sierpniu. Zagnieżdżenie się zapłodnionych jajeczek może być opóźnione na okres 7−15 miesięcy[8], jeżeli warunki środowiskowe są nieodpowiednie dla samicy[9]. Poimplantacji ciąża trwa 7−8 tygodni[10] i po tym okresie rodzi się 1 do 5 młodych[11]. Narodziny odbywają się w specjalnie przygotowanej norze. Tutaj młode borsuki pozostają przez 8 tygodni. Karmione są mlekiem matki, ssać przestają po 4 miesiącach życia.
Borsuk prowadzi życie nocne, dzień spędza w norze, która ma często bardzo skomplikowaną budowę[12]. Do głównej komory prowadzi często kilka krętych korytarzy, a wejścia do nich z zewnątrz są od siebie znacznie oddalone. Jest bardzo czysta w odróżnieniu od norylisiej. W górach borsuki chętnie wykorzystują jaskinie i szczeliny skalne[13]. Wszystkie nieczystości z nory wyrzuca na zewnątrz, a swoje odchody wydala do małych dołków zwanych latrynami, których nie zakopuje. Latryny wykopuje w pobliżu nory.
Z nastaniem mrozów borsuk zasypia w norze. Zimowy sen nie jest ciągły, gdyż w dniach ocieplenia budzi się i wychodzi z nory, by zaspokoić pragnienie lub coś złowić. W czasie zimowego snu borsuk żyje nagromadzonym w organizmie tłuszczem, przez co traci na wadze do 7 kg.
Ze względu na tryb życia i brak naturalnych wrogów, borsuki nie są poważnie zagrożone. Są jednak często zabijane przez człowieka jako zwierzęta przenoszące wściekliznę.
W Polsce na borsuki można polować od 1 września do 30 listopada, a na terenach obwodów łowieckich, na których występujegłuszec – przez cały rok[15].
Włosie borsuka ma zastosowanie w przemyśle kosmetycznym. Ze względu na jego właściwości dotyczące sprężystości, wytrzymałości oraz niewielkiej absorpcji wody, wykorzystywane są w produkcji pędzli do golenia. Na popularność tego typu włosia przyczynia się również fakt stosunkowo dużej dostępności i łatwości pozyskania włosia. Pędzle do golenia z włosia borsuka mają charakterystyczny ciemnoszary kolor. Najpopularniejszym rodzajem włosia jest pure badger (tzw. zwykły borsuk). Silvertip to najlepszy rodzaj włosia, starannie wyselekcjonowany i pochodzący z najdelikatniejszych miejsc zwierzęcia (okolice brzucha)[16]
↑A.A.KranzA.A. i inni,Meles meles, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-07-19](ang.).
↑abSystematyka i nazwy polskie za:Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 158.ISBN 978-83-88147-15-9.
↑abK. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 29, seria: Mały słownik zoologiczny.ISBN 83-214-0637-8.
↑Piotr Sumiński, Jacek Goszczyński, Jerzy Romanowski: Ssaki drapieżne Europy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1993.ISBN 83-09-01483-X. Brak numerów stron w książce
↑Colin Russell Austin Austin, Roger Valentine Short: Hormonal Control of Reproduction: Volume 3, Hormonal Control of Reproduction. Cambridge University Press, 1984, s. 158.ISBN 0-521-27594-6.
↑DeborahD.CiszekDeborahD.,Meles meles [online], Animal Diversity Web [dostęp 2010-09-27](ang.).
↑Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.)Meles meles. w:Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005.(ang.) [dostęp 6 września 2009]
↑Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 marca 2005 r. w sprawie określenia okresów polowań na zwierzęta łowne (Dz.U. z 2023 r. poz. 99)
