Blackburn B-88

Dane podstawowe
Państwo	Wielka Brytania
Producent	Blackburn Aircraft
Typ	samolot patrolowy
Konstrukcja	metalowa
Załoga	3
Historia
Data oblotu	10 lipca1950
Lata produkcji	1959–1968
Dane techniczne
Napęd	1 xsilnik turbośmigłowy Armstrong Siddeley Double Mamba
Moc	2440 kW
Wymiary
Rozpiętość	13,47 m
Długość	13,01 m
Wysokość	5,11 m
Masa
Startowa	5940 kg
Osiągi
Prędkość maks.	515 km/h
Długotrwałość lotu	3 h
Dane operacyjne
Użytkownicy
Wielka Brytania
Rzuty
Multimedia w Wikimedia Commons

Blackburn B-88 (Y.B.1, B-54) – prototypbrytyjskiego, pokładowego,turbośmigłowegosamolotu patrolowego przeznaczonego dozwalczania okrętów podwodnych.

B-88 powstał w odpowiedzi na specyfikację techniczną GR.17/45 wydaną przezAir Ministry w 1945 roku. Zakładała ona wybudowanie wyspecjalizowanego w zwalczaniu okrętów podwodnych samolotu zdolnego do operowania z pokładulotniskowca. Zapotrzebowanie na tego typu maszyny było wynikiem doświadczeń, jakieRoyal Navy wyniosła z czasówII wojny światowej, podczas której lotnictwo wykazało ogromną skuteczność w zwalczaniuniemieckichU-Bootów. Do prac nad nową maszyną przystąpiły dwie wytwórnie lotnicze.Fairey, którego inżynierowie zbudowaliFairey Gannet, orazBlackburn Aircraft, który skonstruował B-88. Początkowo projekt został oznaczony jako B-54 (Y.A.5), nowa maszyna miała być napędzana nowo projektowanym silnikiem turbośmigłowym Napier Double Naiad, który był podwójną wersją pojedynczego silnika Napier Naiad. Z racji zarzucenia przez producenta jednostki napędowej firmy Napier & Son dalszych prac nad silnikiem, projekt B-54, już pod nowym oznaczeniem B-88, przystosowano do silnikaArmstrong Siddeley Double Mamba (znanego również pod oznaczeniem Twin Mamba a będącego również układem dwóch pojedynczych silników Armstrong Siddeley Mamba). Jako studium do właściwego projektu zbudowano dwa prototypy oznaczone jako Y.A.7 oraz Y.A.8. Zamiast docelowej jednostki napędowej, w obydwu maszynach użyto silnika tłokowegoRolls-Royce Griffon 56 o mocy 1490kW. Samolot Y.A.7 wzniósł się po raz pierwszy w powietrze 29 września 1949 roku. W lutym 1950 roku maszyna przeszła cykl próbnych startów i lądowań na lotniskowcu. W tym samym roku brytyjskaAdmiralicja nakazała wyposażyć samoloty wradar przeznaczony do wyszukiwania celów. Drugiprototyp, Y.A.8 swój dziewiczy lot wykonał 3 maja 1950 roku, od Y.A.7 różnił się zwiększonym skosem zewnętrznych części skrzydeł oraz dodaniem trzeciego członka załogi, odpowiedzialnego za obsługę urządzeń radarowych. Trzecia maszyna, będąca ostateczną wersją B-88 wyposażoną już w docelowy silnik Double Mamba, po raz pierwszy wniosła się w powietrze 10 lipca 1950 roku. Z rywalizacji pomiędzy wytwórniami Blackburn i Fairey zwycięsko wyszła ta ostatnia i cały projekt B-88 został anulowany.

B-88 był całkowicie metalowym, trzymiejscowym, wolnonośnymśredniopłatem.Centropłat o ujemnym wzniosie oraz części zewnętrzne skrzydeł o wzniosie dodatnim. Patrząc z przodu na skrzydła miały one kształt spłaszczonej litery W. Centropłat zaopatrzony wklapy. Części zewnętrzne płata hydraulicznie składane do góry a same końcówki dodatkowo w dół w celu łatwego hangarowania na pokładzie lotniskowca. Pod płatem w kadłubie mieściła się komora uzbrojenia, nad nią trzyosobowa kabina z miejscami jedno za drugim. Klasyczne usterzenie wolnonośne o bardzo dużym wznosie usterzenia poziomego. Podwozie trójpodporowe z przednim podparciem, wciągane w locie, przednie do wnęki w kadłubie, główne do wnęk w centropłacie. Z tyłu kadłuba hak do lądowania na pokładzie lotniskowca oraz wysuwana osłona anteny radarowej. Silnik turbośmigłowy Armstrong Siddeley Double Mamba napędzał za pomocą wspólnego reduktora dwa, czterołopatowe, współosioweśmigła przeciwbieżne. Nominalna moc silnika wynosiła 1940 kW ale wylot gazów silnikowych wytwarzał dodatkowy ciąg 3,6 kN dzięki czemu sumaryczna moc efektywna wzrastała do 2440 kW. Podczas lotu, każdy z dwóch silników Double Mamba mógł być wyłączony w celu zaoszczędzenia paliwa. Nie wpływało to na pracę przeciwbieżnychśmigieł. Maszyna nie była wyposażona w uzbrojenie strzeleckie a jedynie wbomby głębinowe lub zwykłe i torpedy umieszczane wkomorze bombowej.

• Jerzy Świdziński,Blackburn Y.B.1 (B-88), "Skrzydlata Polska", nr 9/10 (1991), s. 39,ISSN 0137-866x.

• Brytyjskie samoloty torpedowe
• Brytyjskie samoloty wojskowe po 1945
• Samoloty Blackburn
• Samoloty patrolowe
• Brytyjskie samoloty pokładowe