Bitwa nad rzeką Maricą – starcie zbrojne, które miało miejsce26 września1371 roku[1] pomiędzy koalicją antyturecką składającą się z chrześcijańskich władców bałkańskich (Bułgarii,Serbii,Bośni,Węgier iWołoszczyzny) a wojskamiosmańskimi pod dowództwemLali Şahina Paşy.
Armia chrześcijańska liczyła 60 000 ludzi. W pobliżu rzekiMaricy kołoAdrianopola wojska koalicji napotkały siły tureckie stacjonujące wRumelii. Turkom, mimo że ich siły wynosiły zaledwie 15 000 ludzi, udało się zaskoczyć chrześcijan. Pod osłoną nocy zaatakowali obóz przeciwnika, zabijając wielu z nich. Klęska chrześcijan była całkowita. Poległ m.in. król SerbiiWukaszyn i jego bratUgliesz.
Zwycięstwo nad rzeką Maricą pozwoliło Osmanom na zajęcieMacedonii, zwasalizowanie południowej Serbii i potwierdzenie zwierzchnictwa nad Bułgarią[1].
- Edward Potkowski:Warna 1444, wyd. Bellona, Warszawa 2004.